Ἄν παρατηρῆ κανεῖς προσεκτικὰ τοὺς ἀρχαιοελληνικοὺς ἀμφορεῖς διαφόρων περιόδων, που παριστάνουν ἀθλητὲς που τρέχουν, θὰ διαπιστώση μία ἄγνωστη, σὲ πολλούς, λεπτομέρεια. Ἡ λεπτομέρεια αὐτὴ ἀφορᾶ στὴν τεχνικὴ τοῦ τρεξίματος τῶν ἀρχαίων.
Ὁ ἄλλος τρόπος εἶναι τὸ ὁμόπλευρο τρέξιμο. Ἡ τεχνικὴ εἶναι ἀριστερὸ πόδι-ἀριστερὸ χέρι, δεξὶ πόδι-δεξὶ χέρι, ὅπως φαίνεται στὶς ἑπόμενες φωτογραφίες.
Ἡ ἐκτέλεσις τοῦ ὁμοπλεύρου τρεξίματος ἀπαιτεῖ τὸν συντονισμὸ τῶν δύο ἐγκεφαλικῶν ἡμισφαιρίων καὶ εἶναι οὐσιαστικά μιὰ σειρὰ ἁλμάτων μὲ Μερικὴ Φυσικὴ Ἀντιβαρύτητα.
Μπορεῖ κανεῖς μὲ μία πρόχειρη διαδικτυακὴ ἀναζήτηση εἰκόνων νὰ βρῆ πλῆθος φωτογραφιῶν ἀγγείων, ὅπου ἀναπαρίστανται δρομεῖς, ὁπλίτες δρομεῖς, ἀλλὰ καὶ ἡρωϊκὰ καὶ μυθολογικὰ πρόσωπα, νὰ τρέχουν κατὰ τὸν προπεριγραφέντα τρόπο.
Ἴσως τὸ ὁμόπλευρο τρέξιμο νὰ συμβολίζει κάτι, μία εἰκαστικὴ ἀλληγορία. Φυσικὰ δὲν ἀποκλείεται νὰ ἰσχύει καὶ τὸ ἀντίθετο, δηλαδή, ὅτι δὲν εἶχε κάποιο ἰδιαίτερο ἀρχετυπικὸ συμβολισμό, ἀλλὰ ἦταν ἁπλῶς μία ἐφαρμοζόμενη τεχνικὴ. Ἄς λάβουμε ὑπ’ ὄψιν μας τὸ γεγονὸς τῆς ἀνεπάρκειας τῶν διασωθέντων ἀρχαίων πηγῶν, καθῶς καὶ τὸ ὅτι μᾶς εἶναι οὐσιαστικὰ ἄγνωστο τὸ ὁμόπλευρο τρέξιμο καὶ τὸ ἀντίκτυπό του τόσο στὸ ἀνθρώπινο σῶμα, ὅσο καὶ στὸ πνεῦμα.
Σπάρτακος Τανασίδης είς το /lithosfotos.blogspot.gr/