To Παιδί και το Δελφίνι

Η απεικόνιση ενός νεαρού αγοριού να ιππεύει ένα δελφίνι εμφανίζεται στην Αττική αγγειογραφία  και μεταλλουργία ήδη από τον 5ο αιώνα.  Χαρακτηριστικό δείγμα αποτελεί  η αριστερή φωτογραφία από αμφορέα που δείχνει ένα παιδί να ιππεύει ένα δελφίνι κρατώντας μία φιάλη (αβαθές δοχείο προσφορών) και στη δεξιά φωτογραφία   (Δες παρακάτω )απεικονίζεται ο Έρωτας στην ίδια σκηνή πάνω σε δελφίνι παίζοντας διπλό αυλό.

Αν και οι νεαροί ιππείς των δελφινιών έχουν ταυτοποιηθεί με ήρωες ή θεούς όπως ο Αρίων, ο Μελικέρτης, ο Θησέας, ο Απόλλων και ο Έρωτας, οι εικονογραφικές ομοιότητες μεταξύ των φτερωτών και μη φτερωτών ιππέων παραπέμπουν επίσης και στην ωραιοποίηση των νεαρών αγοριών μέσα από την ιδέα του έρωτα.

Μια λοιπόν διαφορετική ερμηνεία αυτής της σκηνής που δε συνδέεται αποκλειστικά με κάποιο συγκεκριμένο πρόσωπο της μυθολογίας θεωρεί πως το ταξίδι αυτών των νεαρών και όμορφων ιππέων της θάλασσας είναι μία απεικόνιση για να περιγράψει με συμβολικό τρόπο το πέρασμα από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή.
Φυσικά δεν είναι τυχαία η επιλογή του δελφινιού για να αποδώσει αυτή τη μετάβαση και η φύση και ο χαρακτήρας του θηλαστικού ήταν ένα αγαπητό θέμα για τους αρχαίους συγγραφείς, εφόσον το έκανε ξεχωριστό από όλα τα άλλα πλάσματα της θάλασσας.

 Αριστερά: λεπτομέρεια αττικού ερυθρόμορφου αμφορέα που αποδίδεται στο εργαστήριο του Athena-Bowdoin, περ. 500-475πκΕ. Σήμερα στο Σύδνεϋ, Nicholson Museum. ****Δεξιά: λεπτομέρεια ερυθρόμορφης ληκύθου που αποδίδεται στο ζωγράφο του Bowdoin, περ. 480πκΕ(π.Χ.). Σήμερα [Ιούνιος 2020]στο Princeton University Art Museum]

Όπως στην αρχαιότητα η εικόνα του δελφινιού να διασχίζει συνεχώς τα όρια παιχνιδίζοντας έξω και μέσα από το νερό, αλλά ουσιαστικά διασχίζοντας συνεχώς με την ιδιαίτερη συμπεριφορά του τα όρια του δικού του κόσμου και αυτού των ανθρώπων προκαλούσε και προκαλεί ακόμα και σήμερα μεγάλη εντύπωση.
  Το προσφιλές αυτό θηλαστικό της θάλασσας φροντίζει ιδιαιτέρως τα μικρά του, λατρεύει τους ανθρώπους και τη μουσική, δείχνει σεβασμό προς τους νεκρούς (όπως στο μύθο του Μελικέρτη/Παλαίμονα) ή σώζει ναυαγούς.

Όλα τα παραπάνω ήταν και λόγοι να επιλεχθεί ως η ιδανική εικόνα για αυτή τη μετάβαση από τα παιδικά στα ενήλικα χρόνια.
Εικονογραφικά δηλαδή το θέμα του νεαρού αγοριού-ιππέα στο δελφίνι σηματοδοτούσε στο θεατή την ιδέα της μετάβασης, της αλλαγής και της μεταμόρφωσης, περνώντας το κατώφλι της ωριμότητας. Για αυτό το λόγο μία από της ιδιότητες του θεού Απόλλωνα Δελφινίου ήταν να είναι προστάτης για τη διάβαση των εφήβων στην ενηλικίωση.
Απόψεις και σκέψεις της Stavroulas Konstantopoulou -Στο https://www.facebook.com/