Η Γερόνησος, απέναντι από τον Άγιο Γεώργιο της Πέγειας (Πάφος). |
Αποκαλύφθηκαν σειρές από γυψοκονιάματα που αποτελούν ένδειξη ότι στον χώρο κάποτε έστεκαν μνημειακοί τοίχοι κατασκευασμένοι από λαξευτούς λίθους, οι οποίοι πιθανόν να
απομακρύνθηκαν κατά την πρωτοχριστιανική περίοδο (6ος-7ος αι. μ.Χ.) για την ανέγερση των χριστιανικών βασιλικών απέναντι, στον Άγιο Γεώργιο.
Ο αρχιτέκτονας Richard Anderson συνέχισε το σημαντικό του έργο, καταγράφοντας και σχεδιάζοντας τα στοιχεία αυτά σε τρισδιάστατο ψηφιακό χάρτη τον οποίο ετοιμάζει με τη χρήση total station laser θεοδόλιχου.
Οι φετινές αρχιτεκτονικές ανακαλύψεις επιβεβαιώνουν αυτές των προηγούμενων ετών και μας δίνουν την εικόνα της έκτασης της καταστροφής της αρχικής επιφάνειας της Γερονήσου εξαιτίας της διάβρωσης από τον αέρα και τη θάλασσα. Η διάβρωση υποσκάπτει σιγά-σιγά τους βράχους και προκαλεί εκτεταμένη κατάρρευση της περιμέτρου της νησίδας. Εκεί όπου έχει καταρρεύσει ο βράχος διακρίνονται υποστρώματα θεμελίων τοίχων που διακόπτονται απότομα.
Κατά μήκος του νότιου άκρου της Γερονήσου ανασκάφηκε σειρά από μεγάλα αποθηκευτικά αγγεία, σε περιοχή όπου είχαν προηγουμένως εντοπιστεί παρόμοια αγγεία. Θραύσματα αγγείων που βρέθηκαν κατά τη φετινή ανασκαφική περίοδο συγκολλήθηκαν με θραύσματα πίθων που είχαν συλλεχθεί το 2009 και 2010. Τα μεγάλα αυτά αγγεία πιθανόν να χρησίμευαν για τη συλλογή πολύτιμου βροχόνερου, μιας και το νησί δεν διαθέτει φυσική πηγή νερού.
Ο δρ Paul Croft από το Lemba Archaeological Field Unit επέβλεψε τις ανασκαφές στον κεντρικό-νότιο τομέα όπου αποκαλύφθηκε ένα ιδιαίτερα καλοφτιαγμένο ελληνιστικό δάπεδο. Πάνω στο δάπεδο αυτό βρέθηκαν ποσότητες ελληνιστικών κυπέλλων, προχοΐσκων και μαγειρικών σκευών όπως και θραύσματα αμφορέων. Το δάπεδο είχε διαταραχτεί από όρυγμα που είχε δημιουργηθεί κατά την πρωτοχριστιανική περίοδο για την απομάκρυνση των ελληνιστικών λίθων.
Η καθηγήτρια Jolanta Mlynarczyk του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας συνέχισε τη μελέτη της πάνω στην κεραμική της Γερονήσου η οποία περιλαμβάνει ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον σύνολο εισηγμένων και ντόπιων αγγείων που χρονολογούνται στον 1ο αιώνα π.Χ. Στα δωμάτια όπου φαίνεται να διοργανώνονταν τελετουργικά δείπνα, κατά τα τελευταία χρόνια της αιγυπτιακής πτολεμαϊκής διοίκησης της Κύπρου, ανασκάφηκαν αγγεία βρώσεως, κύπελλα, προχοΐσκες, λάγυνοι και φιάλες Ανατολικής Sigillata A, Κυπριακής Sigillata αλλά και αγγεία της τοπικής ανοικτόχρωμης ερυθρής λεπτόκοκκης κεραμικής.