Ο Χώρος και ο Χρόνος της Ελληνικής γλώσσας

ΧΩΡΟΣ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ

Από την Νότα Κυμοθόη

Στις αρχές της Κρητιδικής περιόδου, πριν από 140.000.000 χρόνια, αναδύθηκε μέσα από τη θάλασσα η Πελαγονική Οροσειρά, που πήρε το όνομά της από την Πελαγονία της Δ. Μακεδονίας. ’ρχιζε από την Ήπειρο και συνέχιζε στην Δ. Μακεδονία, τον Όλυμπο, την Μαγνησία, την Εύβοια, τις Β. Σποράδες, την Αττική, τις Κυκλάδες, την Σάμο, την Ικαρία, μέρος των Δωδεκανήσων και την Μικρά Ασία. Έτσι στην ασύλληπτη αυτή χρονική περίοδο σχηματίστηκε ο πρώτος Ελληνικός χώρος σαν μια τεράστια οξεία γωνία.

Στα έγκατα αυτoύ του πρώτου Ελληνικού χώρου υπήρχαν δυο βαθειές υποθαλάσσιες τάφροι, η "αύλαξ της Πίνδου" και η "Ιόνιος αύλαξ" που χωρίζονταν από ένα ψηλό τείχος το "ύβωμα του Γαβρόβου". Η αποσάθρωση των ορεινών όγκων μετά από ραγδαίες βροχές, τα όστρακα των θαλασσίων ζώων καθώς και όλα τα κελύφη των μικροοργανισμών κατακάθιζαν σαν ιζήματα στους πυθμένες αυτών των τάφρων ώσπου ξαφνικά σημειώνουν μια νέα κοσμογονική αναστάτωση. Γύρω στα 35.000.000 χρόνια μια ανοδική ώθηση των πυθμένων, σχηματίζει την επιβλητική οροσειρά της Πίνδου. 




Την ίδια εποχή η πανίσχυρη αυτή πυθμενική άνοδος ευθύνεται για τη δημιουργία των Άλπεων, των Πυρηναίων και των Ιμαλάϊων κι από τα γαλάζια βάθη της θάλασσας αναδύεται η Αιγαιίς. Είναι μια ενιαία και αδιαίρετη ξηρά που ορίζει τον Ελληνικό χώρο από το Ιόνιο πέλαγος έως την Μικρά Ασία και τις νότιες ακτές της Κρήτης. Μια περίοδος κατάφυτη όπου μετακινούνται μεγαθήρια σπονδυλωτά (Πικέρμι Αττικής Δεινοθήρια ύψους 4 μέτρων, ανασκαφές 1912)

Για μερικά εκατομμύρια χρόνια διαρκεί μια περίοδος μεταμορφώσεων και κατακερματισμού της Αιγαιίδος, κατά την οποία καταποντισμοί μεγάλων τμημάτων ξηράς και εισόρμηση της θάλασσας μέσα στη γη δημιουργεί εσωτερικές μεγάλες λίμνες. 
Η μεγαλύτερη λίμνη σχηματίζεται στο σημερινό Κρητικό Πέλαγος και μικρότερες βόρεια κι ανατολικά των Σποράδων και ανατολικά της Εύβοιας. Πριν από 18.000.000 χρόνια ψηλές οροσειρές έκλειναν αυτές τις λίμνες, όπως της κεντρικής Θεσσαλίας και της Λοκρίδας. 
Η Αιγαιίς αποτελεί το λίκνο των Ελλήνων, των πρώτων ανθρώπων της γης, οι οποίοι ζούσαν σε σπήλαια γύρω από τις λίμνες (σπήλαια περιοχής Γλά, σπήλαιο Σεϊντή Θηβών ευρήματα 12.000 χρόνια π.χ., σπήλαιο Πετραλώνων Χαλκιδικής όπου βρέθηκε κρανίο γυναίκας περιόδου 75.000 χρόνια π.Χ., και σπήλαιο Φράγχθι Αργολίδας όπου βρέθηκε ανθρώπινος σκελετός 7.630 χρόνων π.Χ. και στη λεκάνη της Θεσσαλίας όπου βρέθηκαν εργαλεία 100.000 χρόνια π.Χ.) και σε πολλούς άλλους λιμναίους οικισμούς σε βορειότερα σημεία της Ελλάδος. 
Η ανθρώπινη κνήμη 11.000.000 ετών π.Χ. που βρέθηκε από τον ανθρωπολόγο ’ρη Πουλιανό στα Τρίγλια Μακεδονίας αποδεικνύει την ύπαρξη ανθρώπου σε ένα τόσο μακρινό χρονικό παρελθόν.

Η θάλασσα όμως προχωρούσε μέσα στη γη της Αιγαιίδας λόγω των πολλών ρηγμάτων από σεισμούς με σπουδαιότερο αυτόν του ηφαιστείου της Ελλάδας που ξεκινάει 26.000.000 χρόνια π.Χ. στην παλιότερη νησίδα με κέντρο έκρηξης τη Σαντορίνη και πριν 12.000.000 χρόνια π.Χ. χωρίζονται τα νησιά του Ιονίου από το τμήμα της Ήλιδας, της Αχαΐας και της Λακωνίας κι ανατολικά δημιουργείται ο Αιγαίος ποταμός. 

Ένας όγκος υδάτων από τη διάβρωση της Ποντιοκασπίας και της Προποντίδας που συγκέντρωνε τα νερά του Αξιού, Στρυμώνα και Έβρου και σιγά -σιγά δημιουργούνται τα νησιά του Αιγαίου. 

Όμως για 2.000.000 χρόνια συνεχίζουν να γίνονται σημαντικές γεωλογικές ανακατατάξεις κι έχει αρχίσει αργά- αργά η περίοδος των ψυχρών και θερμών εποχών με αλλεπάλληλες καταβυθίσεις, κατακλυσμούς και εισχώρηση της θάλασσας μέσα στη στεριά.

Περί το 26.000 χρόνια π.Χ. έχουμε τον κατακλυσμό του Ωγύγου (Ωγυγία είναι η Βοιωτία ) ακολουθεί ο κατακλυσμός του Δαρδάνου και του Δευκαλίωνος το 12.000 π.Χ., οι μνήμες των οποίων διασώζονται στο έπος του Γιλγάμου και στη Γένεση ως κατακλυσμός του Νώε.

Οι άνθρωποι για να γλιτώσουν μπήκαν σε κοίλωμα ξύλων που επέπλεαν πάνω από τα νερά, δηλαδή μπήκαν μέσα σε ληνό. Ο ληνός αυτός μπορεί να ήταν το πατητήρι που πατούσαν τα σταφύλια, μπορεί να ήταν η σκάφη που έπιναν τα ζώα νερό, μπορεί να ήταν και απλώς μια γούρνα ξύλου, αλλά κι ένα πλεούμενο σκάφος εκείνης της εποχής, ένας ληνός. Αυτοί οι άνθρωποι που γλίτωσαν από τον κατακλυσμό, γλίτωσαν γιατί είχαν προστασία μέσα στο ληνό και βγήκαν σώοι όταν αποσύρθηκαν τα νερά.

Έτσι εξηγείται και το όνομα Έλληνες, αυτοί που ελαύνουν από το ληνό, που έρχονται από εκεί. Όσο για τον όρο "Προσέληνοι" και "Προσεληναίοι" δηλώνει καθαρά την μετακίνηση από τον ληνό, δηλαδή αυτοί που βγήκαν έξω από το ληνό, από τη σκάφη, από το πλεούμενο που τους γλίτωσε. 
Αναφορές υπάρχουν για τον όρο "Προσέληνες" σε Αριστοτέλη, Νόννο, Στ. Βυζάντιο, Απ. Ρόδιος, διότι μαρτυρούσαν ακόμα στις ημέρες τους την αλήθεια, για την πραγματική ονομασία των Ελλήνων.

Αλλά η Ελληνική γλώσσα τι ηλικίας είναι; Από τον πλούτο των γλωσσικών λημμάτων που έχει αποδεικνύεται πανάρχαια. Αν δούμε το πρόγραμμα "Μουσαίος" του Θησαυρού της Ελληνικής Γλώσσης, εκδόσεως του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας των Η.Π.Α., στις αρχές του 1990 περιείχε 70.000.000 γλωσσικά λήμματα και με την ολοκλήρωσή του θα περιέχει τουλάχιστον 150.000.000 γλωσσικά λήμματα. 
Απλά αναρωτιέμαι. Ο χρόνος των 4.000 ετών που κάποιοι λένε πως έχει ηλικία η γλώσσα μας ήταν αρκετός για έναν τέτοιο πλούτο γλωσσικών λημμάτων; Όχι! Διότι η Ελληνική γλώσσα έχει την απόλυτη σαφήνεια και την ακρίβεια της γεωμετρίας που απαιτούν οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. 
Η Ελληνική γλώσσα είναι η μητέρα όλων των υπολοίπων γλωσσών, οι οποίες είναι απλώς διάλεκτοί της, γι' αυτό και δεν μπορούν τα Ελληνικά να μεταφραστούν με ακρίβεια σε καμιά άλλη γλώσσα. Διότι αν θέλουμε να επικοινωνήσουμε ηλεκτρονικά με έναν υπολογιστή και του γράψουμε το Αγγλικό ρήμα "write", αυτός δεν θα καταλάβει τι ακριβώς εννοούμε με τη μια αυτή λέξη. 
Διότι "write" στα Αγγλικά σημαίνει γράφω, γράφεις, γράφουμε, γράφετε, γράφουν και γράφειν. Ενώ αν γράψουμε στα Ελληνικά το ρήμα "γράφω" αντιλαμβανόμαστε αμέσως όλοι πως εννοούμε ΓΡΑΦΩ και μόνον αυτό, τίποτα άλλο.
 Είμαστε ακριβείς. Αυτή είναι η Ελληνική γλώσσα: ακριβής, ευκρινής και σαφής. Διότι ο Ελληνικός πολιτισμός είναι καθαρά πολιτισμός του Λόγου. Αν πάρουμε να συγκρίνουμε τα Λατινικά με τα Ελληνικά, θα δούμε πως η Αρχαία Ελληνική γλώσσα έχει τριπλάσιους ρηματικούς τύπους σε ένα ομαλό ρήμα της, απ' όσους διαθέτει κι έχει η Λατινική. 
Αυτό σημαίνει πως έχει η Ελληνική γλώσσα τριπλάσια ακρίβεια αποδόσεως ενός νοήματος, απ' αυτήν που διαθέτει η Λατινική γλώσσα. 

Αν δε αναφερθούμε στην "Διαλεκτική" θα δούμε πως είναι η τέχνη του "διαλέγεσθε βάσει λογικής" και η λογική είναι μία και μοναδική σε όλο τον κόσμο. Στηρίζεται στις αρχές της Νόησης, στην αρχή της Ταυτότητος, στην αρχή έλλειψης Αντιφάσεων, στην αρχή του Τρίτου Αποκλείσεως και στην αρχή του Αποχρώντος Λόγου. 
Ο διαλεκτικός δεν είναι προκατειλημμένος. Σέβεται τις απόψεις του άλλου, ελέγχει τις έννοιες που χρησιμοποιούνται στον διάλογο με τον συνομιλητή του και συζητεί, δεν κουβεντιάζει. Μέρος της συζήτησης είναι η ελεγκτική και η μαιευτική μέθοδος σύμφωνα με τον Σωκράτη και τον μαθητή του Πλάτωνα που κατάφερε να την κάνει αυτή τη μέθοδο επιστήμη. 
Η σύγκριση λοιπόν με τις σύγχρονες γλώσσες στο θέμα "ακρίβεια απόδοσης νοήματος" δίνει απογοητευτικά αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει πως η Ελληνική γλώσσα δεν μεταφράζεται ακριβώς και σαφώς κι ευκρινώς σε καμιά άλλη γλώσσα του κόσμου μας, διότι το αληθινό της νόημα δεν μπορεί να αποδοθεί. Κι όταν λέω Ελληνική γλώσσα εννοώ όλο το εύρος της απ' αρχής έως σήμερα και ως σύνολο της Αρχαίας Ελληνικής η οποία έως τις ημέρες μας κατακρεουργήθηκε εγκληματικά σε τούτο τον ιερό τόπο, από όσους είχαν κι έχουν στα χέρια τους το θέμα "παιδεία".

Στις Λατινικές σελίδες κυριαρχεί η λέξη "res" ενώ στις Ελληνικές σελίδες η λέξη "Λόγος". Η Λατινική είναι γλώσσα των πραγμάτων κι όχι του Λόγου όπως η Ελληνική.

Ευρήματα Ελληνικής γραφής, όπως λένε οι "ειδικοί" για να πείσουν υποστηρίζοντας "άλλα" υπάρχουν θαμμένα μέσα στα έγκατα της γης και κάποια ελάχιστα βρέθηκαν. 
Έχουμε ευρεθέντα θραύσματα, όπως αυτό το ηλικίας 6.000 ετών π.Χ. που βρέθηκε στα Γιούρα Αλοννήσου από τον Αδαμάντιο Σάμψων με τα Ελληνικά γράμματα Α,Δ,Υ., ακόμα την πινακίδα του Δισπηλιού με γραφή από το 5.250 π.Χ. 
Αλλά το πιο σπάνιο εύρημα είναι το μέγα κληροδότημα της Ελληνικής Γλώσσας, το οποίο κανείς δεν μπορεί μήτε να αμφισβητήσει, αλλά μήτε να υποστηρίξει πως προέρχεται από κάποιο άλλο γλωσσικό ιδίωμα ή μόρφωμα. Η Ελληνική γλώσσα υπάρχει με τα περισσότερα γλωσσικά λήμματα. Ιδού! Ας την μελετήσουν οι ειδικοί από το ΄Αλφα της ως το Ωμέγα της, ας την συγκρίνουν με όποια άλλη γλώσσα κι ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους, για το ποια δημιουργήθηκε πρώτη κι από πού.

Μου δόθηκε κληρονομιά η Ελληνική γλώσσα ως μητρική μου γλώσσα, καθώς και όλος ο Ελληνικός πολιτισμός! Πιστεύω πως η Ελληνική Γραφή συνυπήρχε με την Εικονογραφική και Συλλαβογραφική Γραφή, όπως στις ημέρες μας συνυπάρχει η Αλφαβητική Γραφή με την Εικονογραφική Γραφή κάποιων Υπηρεσιών ( της Τροχαίας ας πούμε).

Είμαι υπερήφανη που είμαι Ελληνίδα και οι διάλογοι του Πλάτωνος ήταν για μένα η καλύτερη προπόνηση για το πλησίασμα αυτής της αλήθειας, διότι ο Πλάτων είναι ο μεγαλύτερος Δάσκαλος της Ανθρωπότητας. Λόγος σημαίνει: έναρθρος λόγος, προφορικός, γραπτός, λέξη, απόφθεγμα, απόκριση μαντείου, γνωμικό, ρητό, παροιμία, φήμη, σκέψη, λογική, λογισμός, παγκόσμιος νομοτέλεια, μελέτη, μαθηματική σχέση, αιτία και τον Υιό του Θεού.

Εμείς θέλουμε να στρέψουμε τον κόσμο να καταλάβει πως η γνώση είναι δύναμη κι αυτή η δύναμη αποκτιέται με την ανάγνωση των γραπτών κειμένων, των Ελληνικών βιβλίων. Το διάβασμα βιβλίων είναι μια συνήθεια και ο Αριστοτέλης ήταν σε όλη του τη ζωή ένας ακούραστος αναγνώστης γι' αυτό δικαίως ονομάστηκε "Νους". Η συνεχής μόρφωση αποτελεί παιδεία και η Ελληνική παιδεία είναι η διαμόρφωση του ανθρώπου. Αυτή η διαμόρφωση επιτυγχάνεται από το πολίτευμα, την κοινωνία, την οικογένεια, την λογοτεχνία, την θρησκεία και την φιλοσοφία κι όλα αυτά μορφοποιούν, δηλαδή μορφώνουν τον άνθρωπο σε ’νθρωπο όταν έχει κατά νου το ρητό "γηράσκω αεί διδασκόμενος".

" Φάος ρυέντης εσύ κι εγώ μια κυανή Περεηφικόλα "

στιχ. από το "Ερώ"                    της Ν. Κυμοθόη

Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ  ΤΡΟΦΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΓΛΩΣΣΩΝ

Η Ομηρική (Ελληνική) γλώσσα που αποτελεί τη βάση επάνω στην οποία στηρίχτηκαν πλήθος σύγχρονων γλωσσών, δεν υπήρξε αρχή μιας εποχής στη γλωσσική ιστορία , αλλά το μόνο ακέραιο μνημείο μιας μακράς, προγενέστερης περιόδου κατά την οποία συντέθηκε, για να «ονοματίσει» τα επιτεύγματα και τις γνωστικές κατακτήσεις του μεγάλου προκατακλυσμιαίου πολιτισμού της «Χρυσής Εποχής». Ακόμα κι αν δεν υπήρχε καμία άλλη αναφορά, ακόμα κι αν δεν είχε διασωθεί κανένα προκατακλυσμιαίο μνημείο, θα αρκούσε η Ελληνική γλώσσα ως απόδειξη της ύπαρξης στο παρελθόν μίας εποχής μεγάλου πολιτισμού. Στη γλώσσα μας είναι εμφυτευμένη όλη η γνώση που κατέκτησε ο άνθρωπος έως την παρούσα στιγμή. Κάθε ελληνική λέξη-όρος φέρει ένα βαρύ φορτίο νόησης, φορτίο που οι προγενέστεροι «εξόδευσαν», για να κατακτήσουν γνωστικά τη συγκεκριμένη έννοια και να την «βαπτίσουν» με το συγκεκριμένο όνομα-λέξη. Για αυτό οι σκοταδιστές κάνουν το παν να την εξαφανίσουν.

Περιττό να πούμε ότι όλες οι Ευρωπαϊκές γλώσσες είναι ιδιώματα της Ελληνικής Γλώσσης. Όποια λέξη κι' αν εξετάσετε θα δείτε ότι η ρίζα της προέρχεται από κάποια Ομηρική λέξη ή είναι παράφραση ταύτης.

love, λατινικό:love εκ του ''λάFω'' το διγαμμα F που είναι κανονικα το εκτο γραμμα του Ελληνικού αλφαβήτου γινεται αυ σημαίνει ''θέλω πολύ''

no, λατινικο:non,ne εκ του εκ του νη:αρνητικόν μόριον ''νέ τρώει, νέ πίνει'', νηπενθής=απενθής, νηνεμία=έλλειψις ανέμου

money, λατινικο:moneta εκ του μονία=μόνη επωνυμια της θεας Ηρας :''Ηρα μονία'', στο προαύλιο του ναου της στην Ρώμη βρισκόταν το νομισματοκοπείο, Τα νομισματα εφεραν την παρασταση της, (monetae)

I εκ του εγώ ή ίω στην Βοιωτική διάλεκτο

yes εκ του γέ=βεβαίως kiss me εκ του κύσον με= φιλησε με, λογια του Οδυσσεα στην Πηνελόπη.

move εκ του Ομηρικού αμείβου=κουνήσου!!!!!!

After εκ του Ομηρικου αυτάρ=μετά, ο Ομηρος μας λέγει''θα σας διηγηθω τι εγινε αυτάρ''

me εκ του :με

matrix εκ του:μητρα

model εκ του:μήδος=σχέδιο

disaster εκ του:δυσοίωνος+αστήρ!!!!!

Humor εκ του χυμόρ=χυμός (Στην διάλεκτο των Ευβοέων οπως αναφερεται και στον Κρατυλο του Πλάτωνοςτο τελικό σ προφερεται ως ρ. Π.χ.σκληρότηρ αντί σκληρότης)

Colonie εκ του κολώνεια =αποικιακη πόλις

Karat εκ του κεράτιον, μικρόν κέρας χρησιμεύον εις στάθμισιν βάρους

ιs εκ του είς

Heart,core εκ τού κέαρ=καρδιά

Pause εκ του παύση

exit εκ του έξιτε=εξέλθετε

exist λατινικά ex+sisto εκ του έξ+ίστημι=εξέχω, προέχω

serpent λατινικά:serpo έκ του έρπω, ερπετόν, ή δασεία προφέρεται ως σ:σερπετό, αντιδάνειον σερπαντίνα.

simple εκ του απλούς(δασύνεται)

Sponsor εκ του σπένδω=προσφέρω σπονδή.

care εκ του καρέζω.

day δία έλεγαν οι Κρήτες τήν ημέρα, ευδιάθετος=βρίσκεται σε καλή μέρα

medicine λατινικά:medeor εκ του μέδομαι,μήδομαι=σκέπτομαι πράττω επιδεξίως, μέδω=φροντίζω, μεδέων=προστάτης

restoration λατινικα:restauro εκ του ρά+ίστημι, οπου το ρά δεικνύει συνάρτησιν,ακολουθίαν, επίτασιν π.χ. ρά-θυμος, καί ίστημι=στήνομαι

restaurant εκ του ρά+ίσταμαι=έφαγα καί στηλώθηκα

resistance εκ του ρά + ίστημι

illusion εκ του λίζει=παίζει

flower λατινικά flos εκ του φλόος

brother λατινικα frater εκ του φράτωρ

space εκ του σπίζω =εκτείνω διαρκώς

marmelade λατινικα melimelum εκ του μελίμηλον =κυδωνι

menace εκ του μήνις

mentor εκ του μέντωρ

mother εκ του μάτηρ, μήτηρ

father εκ του πάτερ,πατήρ

maturity λατινικά:maturus εκ τού μαδαρός=υγρός

mow εκ του αμάω=θεριζω

moke εκ τού μώκος=αυτός που χλευάζει

Frapper μέσω του φραγκικού hrappan εκ του (F)ραπίζω =κτυπώ (F=το αρχαίο Ελληνικό δίγαμμα)

GLAMOYR λατινικο:GRAMOYR εκ του γραμμάριο!!! Η εξήγηση απλή. Οι άνθρωποι της τότε εποχής έβλεπαν τους διάφορους μάγους και γόητες να παρασκευάζουν τις συνταγές τους με συστατικά μετρημένα σε γραμμάρια, και επειδή η όλη διαδικασία και η παρουσία αυτών των ατόμων ήταν γοητευτική και με κύρος το GRAMOYR-GLAMOYR πηρε την έννοια που του αποδίδουμε σήμερα.

turbo εκ του τύρβη= κυκλική ταραχώδης κίνηση

night εκ του....νύχτα τι άλλo

transfer εκ του: τρύω (διαπερνώ)+φέρω, για παράδειγμα transatlantic=διαπερνω τον Ατλαντικό

eyes εκ του: φάεα= μάτια

sex εκ του: έξiς, η λέξη δασύνεται και η δασεία κανονικά πρέπει να προφέρεται μόνο που έχουμε ξεχάσει το πως..... στην Αγγλική διάλεκτο και για την συγκεκριμένη λέξη προφέρεται ως σίγμα. Σε άλλο παράδειγμα το ύδωρ που επίσης δασύνεται και με αλλαγή του δ σε τ έχουμε το βαρβαρικό water.............

maximum λατινικά: maximum εκ του μέγιστος

minor λατινικά :minor εκ του μινύς =μικρός. Προσέξτε τώρα το καταπληκτικό, στα επίσημα γεύματα είχαν το μινύθες γραμμάτιον ένα μικρό κείμενο δηλαδή στο οποίο αναγραφόταν τι περιελάμβανε το γεύμα. Από εδώ οι λοιποί βάρβαροι όταν σταμάτησαν να τρώνε ο ένας τον άλλο πήραν το ......MENU

mayonnaise εκ της πόλεως Mayon, Η πόλις αύτη έλαβε το όνομά της εκ του Μάχωνος, αδελφού του Αννιβα, ο οποίος είχε το Ελληνικό όνομα Μάχων

mine εκ του Μινώαι =λιμένες ονομασθέντες εκ του γνωστού Μίνωος! Κρητών λιμένες, Μίνωαι καλούμεναι (Διοδ.Σικελ.Ε'84,2) όπου γίνονταν εμπορεία μεταλλευμάτων

boss εκ του πόσσις =ο αφέντης του σπιτιού

lord εκ του λάρς, οι Πελασγικές Ακροπόλεις ονομάζονταν Λάρισσες και ο διοικητής τους λάρς ή λαέρτης......

bar λατινικα:barra εκ του μάρα =εργαλείον σιδηρουργού

bank λατινικά pango εκ του παγιώ, πήγνυμι οι τράπεζες πήραν την ονομασία τους από τα πρώτα "τραπέζια" (παγκους) που στήνονταν στην αγορά.

banjo λατινικα: pandura εκ του πανδούρα =μουσικο οργανο

double εκ του: διπλούς

dolllar εκ του τάλλαρον= καλάθι το οποίο χρησιμοποιούταν ως μονάδα μέτρησης στις ανταλλαγές, π.χ  δώσε μου 5 τάλλαρα στάρι να σου δώσω 3 αλεύρι. Σε μας έχει μείνει ως τάλληρο αλλά και ως το γνωστό μας τελλάρo!!!

amen λατινικα:amen, ΤΟ ΓΝΩΣΤΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΑΜΗΝ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΠΑΡΑ ΕΒΡΑΙΚΟ ΕΙΝΑΙ. ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΤΑΤΟΥ ή μήν =ΑΛΗΘΩΣ, (ΙΛΙΑΔΑ ΟΜΗΡΟΥ Β291) , ημέν , Η 301. ΕΞΕΛΙΞΙΣ ΤΟΥ ημέν ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ αμέ!!

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ  ΓΟΝΕΟΥ  Business Organization Dept

«ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ» 

ΦΡΑΝΣΙΣΚΟ ΑΝΤΡΑΝΤΟΣ

«Η άμεση ή έμμεση επίδραση του αλφαβήτου της ελληνικής γλώσσας, του της ελληνικής γλώσσας, του λεξιλογίου της, του συντακτικού της και της λογοτεχνίας της ήταν και είναι τεράστια», λέει ο Ισπανός γλωσσολόγος Φρανσίσκο Αντράντος

«Η ελληνική γλώσσα είναι σαν τη θάλασσα. Ατελείωτη», λέει ο Ισπανός φιλόλογος-γλωσσολόγος Φρανσίσκο Αντράντος που συνέγραψε την πρώτη πλήρη «Ιστορία της ελληνικής γλώσσας από τις απαρχές ως τις μέρες μας» και διευθύνει την έκδοση του μεγαλύτερου λεξικού της ελληνικής γλώσσας 

 Το Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα στην Ισπανία έχει ιστορία επτά αιώνων. Είναι το αρχαιότερο της Δ. Ευρώπης. «Όμως οι ελληνικές σπουδές και η διδασκαλία συνεχίζονται από πάντα στην Ιβηρική. Από την εποχή του Χριστού», λέει ο 83χρονος Φρανσίσκο Αντράντος, που βρέθηκε στην Αθήνα, προσκεκλημένος του Ινστιτούτου Θερβάντες, για την παρουσίαση του νέου βιβλίου του, που μεταφράσθηκε στα ελληνικά από την καθηγήτρια Αλίσια Βιγιάρ Λεκούμπερι.

Από την εποχή του άραβα φιλοσόφου Αβερρόη, που γεννήθηκε στην Κόρδοβα το 1126 και αφιέρωσε τη ζωή στη μετάφραση και τον σχολιασμό του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα, μέχρι τη σύνταξη του Ελληνοϊσπανικού Λεξικού πέρασαν σχεδόν εννιακόσια χρόνια. Όμως, το πάθος, η ακρίβεια, η εμβρίθεια της επιστημονικής εργασίας, η θυσία του χρόνου παραμένουν οι ίδιες.

Ο έκτος τόμος του Ελληνοϊσπανικού Λεξικού - κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο - περιλαμβάνει 6.500 λέξεις: από το «διωξικέλευθος» - αυτός που ακολουθεί τον δρόμο - ώς το «εκπελεκάω» κι από τον Όμηρο ώς το 600 μ.Χ. «Το Ελληνοϊσπανικό Λεξικό είναι τριπλάσιο σε αριθμό λέξεων - 324.000 λήμματα - από το οξφορδιανό Λίντελ - Σκοτ (148.000 λήμματα) που ήταν ντεμοντέ, αναφέρεται σε διπλάσιους σχεδόν συγγραφείς και παπύρους, περιλαμβάνει τα καινούργια ντοκουμέντα και τις επιγραφές που ανακαλύπτονται καθημερινά, περιέχει τις νέες μελέτες, τις νέες μεθόδους της λεξικογραφίας και της Σημαντικής. 
Είναι σε ηλεκτρονική μορφή κι αυτό του επιτρέπει να ανανεώνεται συνεχώς», συνοψίζει ο κ. Αντράντος. Είναι η μεγαλύτερη απογραφή της αρχαίας ελληνικής γλώσσας που επιχειρήθηκε ποτέ.

Το τιμόνι αυτής της προσπάθειας το κατευθύνει εδώ και 40 χρόνια ο Φρανσίσκο Αντράντος που τιμήθηκε με το βραβείο «Αριστοτέλης», από το Ίδρυμα Αλέξανδρος Ωνάσης για την προσφορά του. 
Ο Αντράντος, γέννημα - θρέμμα της Σαλαμάνκα, που σπούδασε την αρχαία ελληνική στο Γυμνάσιο, επέλεξε την ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο, αφιερώθηκε στη γλωσσολογία, έμαθε σανσκριτικά, γερμανικά, σλαβικές γλώσσες εκτός από την ελληνική, αρχαία και νέα, και τη λατινική για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι «η ελληνική είναι η πρώτη γλώσσα του κόσμου. 
Η άμεση ή έμμεση επίδραση του αλφαβήτου της, του λεξιλογίου της, του συντακτικού της και της λογοτεχνίας της ήταν και είναι τεράστια». Το λεξιλόγιο, τα ονόματα και τα ρήματα, οι ελληνικές λέξεις μπήκαν στο λατινικό αλφάβητο και στους μεσαιωνικούς πολιτισμούς της Ευρώπης και τώρα οι ελληνικές λέξεις συνεχίζουν να φθάνουν σε όλες τις ευρωπαϊκές γλώσσες, στον πολιτισμό, την επιστήμη, τη λογοτεχνία.

Σε τι μπορεί να χρησιμεύει την εποχή της παγκοσμιοποίησης η εκμάθηση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας;

Η γλώσσα και η σκέψη είναι αδιαχώριστες, η γλώσσα με τη δομή της δίνει μια άμεση, απτή υπόσταση της λογικής. Η διδασκαλία της γλώσσας σε μια από τις αρτιότερες μορφές της, όπως είναι τα αρχαία ελληνικά, συμβάλλει καθοριστικά στην ανάπτυξη της λογικής ικανότητας του ανθρώπου. Επιπλέον, η μελέτη της ελληνικής γλώσσας είναι μια επιστήμη που προχωράει. Εξελίσσεται και προοδεύει.

Πώς επικράτησε στην Ευρώπη η ελληνική γλώσσα και πώς τα ελληνικά δεν χάθηκαν; Στο βιβλίο σας λέτε ότι είναι η μακροβιότερη γλώσσα μαζί με την κινεζική.

Για διάφορους λόγους. Οι Ρωμαίοι μιλούσαν τα ελληνικά στη Ρώμη ως δεύτερη γλώσσα. Έπειτα, πολλές βυζαντινές λέξεις έφθασαν στην Ιταλία από τους δρόμους του εμπορίου, της ναυτιλίας, της Εκκλησίας και κατόπιν ανακάλυψαν στην Ευρώπη την αρχαία ελληνική. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον, όμως, παρουσιάζουν τα ελληνικά για τη λογοτεχνία και την επιστήμη. 
Η Ευρώπη χρειαζόταν μια πολιτιστική γλώσσα. Όλοι οι λαοί της Ευρώπης χρειάζονται τα ελληνικά για τον πολιτισμό τους. Μια γλώσσα δεν πεθαίνει ποτέ όταν ομιλείται. Τα ελληνικά ποτέ δεν πεθαίνουν. Οι δικές μας γλώσσες είναι ημιελληνικά ή κρυπτοελληνικά. Το Ελληνοϊσπανικό Λεξικό είναι η συνεισφορά μας.

Ειμί - είμαι: η αρχαιότερη λέξη

Η ελληνική γλώσσα ξεκίνησε την πορεία της από την αρχαϊκή ινδοευρωπαϊκή ΙΙΙ γλώσσα, όπως ομιλείτο ανατολικά από τα Ουράλια - στην Κεντρική Ασία, από το Τουρκεστάν ώς τον Βορρά της Μαύρης Θάλασσας. Οι μετακινήσεις των λαών έφεραν τους νομάδες προγόνους της γλώσσας μας στα Βαλκάνια, όπου διαμορφώθηκε μια κοινή ελληνική γλώσσα που εισήχθη περί το 2000 π.Χ. στη χώρα μας. 
Μια από τις αρχαιότερες λέξεις του ινδοευρωπαϊκού πολιτισμού είναι το ειμί - είμαι, η πόλις, ο πατέρας, ο δόμος (σπίτι), η εστία, το τείχος, ο τέκτων, η εσθής (ένδυμα), ρήματα όπως το βράζω - πέσσω, οργώνω - αρόω, υφαίνω - νέω, αρμέγω - αμέλγω και ονόματα κατοικίδιων -ταύρος, βους, συς (χοίρος), κύων, ίππος-, ο κύκλος - ρόδα και η άμαξα - όχος.

Η πρώτη ελληνική ποίηση, επική και λυρική, αποτελεί συνέχεια της προφορικής ινδοευρωπαϊκής ποίησης, που βλέπουμε στη βεδική ποίηση με τις στερεότυπες εκφράσεις, τις παρομοιώσεις, τη μετρική της.

Οι πρώτες γραπτές μαρτυρίες για την ύπαρξη της ελληνικής γλώσσας χρονολογούνται πριν από 3.500 χρόνια, με τις πινακίδες της γραμμικής γραφής Β, της επίσημης μυκηναϊκής γραφής. 
Η δεύτερη ομάδα κατέβηκε στην Ελλάδα γύρω στα 1200 π.Χ. - οι Δωριείς, που μιλούσαν μια διαφοροποιημένη διάλεκτο. Δεν υπάρχει μια μόνο ινδοευρωπαϊκή γλώσσα, υπάρχουν διάφορες, που κλιμακώνονται χρονολογικά και διαχωρίζονται σε διαλέκτους επίσης κλιμακούμενες χρονολογικά.

Το ίδιο συνέβη - διαφοροποιήσεις και ρήξεις - μέσα στην Ελλάδα με τη δημιουργία διαλέκτων - της ιωνικής, αιολικής, αρκαδοκυπριακής, ήδη από τη μυκηναϊκή εποχή. Αυτή η κατάσταση όμως έφερε και την επιδίωξη της ενότητας, που επιτεύχθηκε μέσω των λογοτεχνικών γλωσσών - του έπους, του ιάμβου της ελεγείας κ.ά. «Οποιοσδήποτε ποιητής που έγραφε σε οποιαδήποτε από αυτά τα λογοτεχνικά είδη, όποια και να ήταν η πατρίδα του, έγραφε στην ειδική γλώσσα του λογοτεχνικού είδους. Ήταν διεθνείς γλώσσες», υπογραμμίζει ο κ. Αντράντος.

«Όλες τις τραγουδούσαν κι όλες τις καταλάβαιναν σ' όλα τα μέρη. Κυριαρχούσε σ' αυτές η ιωνική. Κι έτσι, όταν έφτασε ο πεζός λόγος, ήδη κατά τον 6ο αιώνα, όλοι έγραφαν και καταλάβαιναν την ιωνική. Αυτή ήταν η αρχή του αττικού πεζού λόγου που διαμορφώθηκε στην κοινή - λογοτεχνική, καθαρή, λόγια γλώσσα που επεβλήθη με την κατάκτηση του μεγάλου Αλεξάνδρου ως η πρώτη πολιτιστική και επιστημονική γλώσσα του κόσμου».

Αρκαδοκυπριακη 

Η γλώσσα «ανακατασκευάζεται»!

Πώς είναι δυνατή η συγγραφή μιας ιστορίας της γλώσσας, όταν δεν υπάρχουν γραπτά;

«Υπάρχουν πολλές δυσκολίες, υπάρχουν πολλές διάλεκτοι και γι' αυτό υπάρχει η επιστήμη της γλωσσολογίας, που ανακατασκευάζει σε ένα βαθμό τις χαμένες πιο αρχαίες φάσεις της γλώσσας μέσα στα όρια που θέτει μια ιστορία βάσει μελετών και μεθόδων που χρησιμοποιούνται για την ανακατασκευή και των αποσπασματικά σωζόμενων γλωσσών».

Φρανσίσκο Ρ. Αντράντος, «Ιστορία της Ελληνικής Γλώσσας από τις απαρχές ώς τις μέρες μας», Εκδ. Παπαδήμα, Σελ. 567, 2003

ΠΛΟΥΣΙΟΤΕΡΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΕ 5.000.000 ΛΕΞΕΙΣ

   Το Κέντρο Μακεδονικών Σπουδών στο πλαίσιο των εορτασμών των Τριών Ιεραρχών διοργάνωσε πριν από λίγες ημέρες διάλεξη με θέμα τη σημασία της ελληνικής γλώσσας και του αλφαβήτου για τη διατήρηση της πολιτισμικής κληρονομιάς. Οι κίνδυνοι, που εγκυμονούν από την Ευρωπαϊκή Ενωση, καθώς πολλοί ακαδημαϊκοί παρατηρούν πως η ελληνική γλώσσα αλλοιώνεται σημαντικά μέσα από διάφορες διαδικασίες, όπως η χρησιμοποίηση λατινικών χαρακτήρων στις ηλεκτρονικές αλληλογραφίες, η κατάργηση των τόνων, η περίπτωση κατάργησης των φωνηέντων και η γενικότερη χρήση του "ι" για την απλούστευση της γραφής, ήταν το κύριο σημείο αναφοράς στη διάλεξη.

Σύμφωνα με την ομογενειακή εφημερίδα "Πρωινή" της Νέας Υόρκης στην ομιλία της η κ.Βάγια Καραντινίδη, κλινική ψυχολόγος, παιδοψυχολόγος και διεθνής επιστήμων της αρχαίας ελληνικής φιλοσοφίας, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου λέγοντας χαρακτηριστικά πως «αν ο Eλληνας θέλει να αναδείξει ξανά τις φυλετικές του αρετές, πρέπει να μάθει το παρελθόν του και τη δική του προϊστορία. 

Ο λαός της έρευνας και του στοχασμού έχει υποχρέωση να γνωρίσει και να περισώσει τον πολιτισμικό γίγαντα των προγόνων του και πάνω απ` όλα τη γλώσσα του». Η ομιλήτρια παρουσίασε ιδέες και ερευνητικά στοιχεία σχετικά με τη σημασία της ελληνικής γλώσσας και κάνοντας αναλυτική αναφορά στη δημιουργία του αλφάβητου και τη συγκεκριμένη σημασία του κάθε συμβόλου/γράμματος, τονίζοντας ότι είναι η πλουσιότερη του κόσμου με 5.000.000 λέξεις και 70.000.000 λεξικούς τύπους, όπως καταγράφτηκε στο βιβλίο Guinness το 1990, ενώ η αγγλική έχει μόνο 490.000 λέξεις. Τόνισε δε πως όταν αγνοείται η σχέση της αλφαβήτου μέσα στη γλώσσα, χάνεται το πραγματικό νόημα και η βασική ενέργεια τις λέξης, εφόσον τα γράμματα συμβολίζουν συγκεκριμένες ιδιότητες.

«Η ελληνική γλώσσα είναι η τροφός και η βάση όλων των ευρωπαϊκών γλωσσών με λέξεις που κατέχουν απερίγραπτο οπτικό-ηχητικό εννοιολογικό κάλος. Η γλώσσα ενός λαού εκφράζει την επικοινωνία του και τη διαλογική του. Είναι αδιανόητο μία γλώσσα, που ομιλείται πάνω από 5.000 χρόνια, να ξεχνιέται, να παραγκωνίζεται και να υφίσταται πόλεμο» τόνισε μεταξύ άλλων η κ. Καραντινίδη.

Στο πλαίσιο της προσπάθειας να επουλωθεί το καίριο πλήγμα κατά του ελληνικού πολιτισμού που εκφράζεται με γραπτά κείμενα, το Κέντρο Μακεδονικών Σπουδών θα διευρύνεις τις προσπάθειες του με μια σειρά διαλέξεων σε πανεπιστημιακά κέντρα της Νέας Υόρκης, με σκοπό την ενημέρωση αυτών που διδάσκουν μαθήματα συνυφασμένα με τον ελληνικό πολιτισμό, ελπίζοντας να περιορίσουν την παραπληροφόρηση και την ημιμάθεια.Πηγή: Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων

ΚΑΙ ΜΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ ΑΝΑΦΟΡΑ

Ο ΚΩΔΙΞ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΗΣ 
ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΟΥ ΑΝΑΣΤ. ΘΕΟΛΟΓΟΥ

Ονομάζομαι Σημαιοφόρος Αναστασίου Θεολόγος. Είμαι ερευνητής της Ελληνικής Γλώσσης. Εικοσαετής μελέτη και έρευνα με ωδήγησαν είς τήν ΔΙΑ-πίστωσιν ότι η Ελληνική Γλώσσα έχει δομηθεί βάσει κώδικος. Περί τα μέσα του έτους 1993 η έρευνά μου απεδείχθη ορθή και ο Κώδιξ λειτουργικός.

Συνέταξα τον πίνακα ο οποίος ενεφάνιζεν έκαστον γράμμα έχον ωρισμένην έννοιαν. Αι Ελληνίδες λέξεις, τας οποίας απεκωδικοποίησα, ενεφάνισαν με απόλυτον ακρίβειαν το εμπεριεχόμενον νόημα. Ομοίως και η αποκωδικοποίησης Μύθων και παντός κειμένου της αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας απετέλεσε μίαν πρόσθετον επιβεβαίωσιν, ότι ο Κώδιξ ΛΕΙ-ΤΟΥΡΓΕΙ δηλα-δή ΛΕΙ=φωτίζει ΤΟΥΡΓΕΙ = το Έργον.

Ηκολούθησεν η έκδοσις έξ βιβλίων (έως σήμερον 25/2/2004 ) και ασφαλώς η αποκωδικοποίησις αρχαίων κειμένων θα συνεχισθή. Η επί πολλούς αιώνας μυστική γνώσις αποκαλύπτεται, εν εννοία, εις όλον το νοηματικόν μεγαλείον της.
Όσοι ΕΛΛΗΝΕΣ = φωτισμένοι νόες, προσέλθετε.
Η Γνώσις είναι κληρονομία παντός ΑΝΘΡΩΠΟΥ , ο οποίος ανταποκρίνεται εις την κλήσιν του ΗΛΙΑΚΟΥ ΛΟΓΟΥ, του ΕΛΛΗΝΟΣ ΛΟΓΟΥ.

ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΜΥΘΩΝ

Η σελίς αυτή θα εμπλουτίζεται δια τής αποκωδικοποιήσεως μέρους Ελληνικών Μύθων. Ολοκληρωμένας αναλύσεις αναζητήσατε στά εκδοθέντα βιβλία του Κώδικος.

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ συνέλαβε την έλαφον ζωντανή στόν Λάδωνα Ποταμόν. Όταν τήν παρέδωσε στόν Ευρυσθέα, εκείνος τήν ελευθέρωσε.

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ είναι τό φανερόν κατερχόμενον (Η), υπέρτατον φώς (ΡΑ), καί η ΚΛΗΙΣ (κλειδί). Η ΕΛΑ-ΦΟΣ είναι το εκπορευόμενον (Ε), ηλιακόν (ΛΑ), φώς (ΦΟς). Αυτήν τήν ΕΛΑ-ΦΟΝ ο ΗΡΑΚΛΗΣ συλλαμβάνει κατόπιν ετησίας αναζητήσεως της στον Ποταμόν ΛΑ-ΔΩΝΑ. Η ονομασία του ποταμού είναι ΛΑ= φωτισμός ΔΩΝΑ= διανοίας. Τα άφωνα Δ= δύναμις καί Ν= Νούς δομούν την λέξιν Διάνοια (Δίνη, Δονώ κλπ.). Η ΕΛΑ-ΦΟΣ παραδίδεται στόν ΕΥΡΥΣΘΕΑ= στήν ευρείαν (ΕΥΡΥ), εσωτερικήν (Σ), θέασιν (ΘΕΑΝ) ή αντίληψιν. Από τά βάθη λοιπόν του χρόνου οι σοφοί πρόγονοί μας θεωρώντας ημάς ώς ΗΡΑΚΛΕΙΣ= φωτεινές Κληίδες μάς προτρέπουν νά αναζητήσωμεν τό φώς (ΕΛΑΦΟΣ). Τό Φώς αυτό θά τό εύρωμεν μόνον στήν φωτισμένην διάνοιαν μας (ΛΑΔΩΝ) καί οφείλομεν νά τό φέρωμεν στήν εσωτερικήν κατανόησίν μας (ΕΥΡΥΣΘΕΥΣ). Εν συνεχεία πρέπει νά το ελευθερώσωμεν, διότι το φώς το διανοητικόν, όταν συλληφθή εντός τής Διανοίας, πρέπει ευθύς νά διασκορπισθή, διά νά φωτίση καί τούς συνανθρώπους μας.

Ο ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ παρεχώρησε το Πύρ στούς Ανθρώπους μέ ΤΗΛΕΣΚΟΠΟΝ ΑΥΓΗΝ.

Ο ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ είναι Π = Πύρ, ΡΟ = Ρέον είς χώρον, ΜΗ = επί τής ορατής φύσεως, ΘΕΥς = η οποία Θεάται καλώς. ΤΗΛΕΣΚΟΠΟΣ σημαίνει ΤΗ = Δύναμις στερεωμένη, ΛΕ = εκ των ηλιακών ακτινοβολιών αί οποίαι Σ = εισέρχονται είς έσω χώρον ΚΟ = Κάτω εδώ ΠΟς = και είναι Πύρ. Η λέξις ΤΗΛΕΣΚΟΠΟΣ αποκαλύπτει τόν ΤΗΛΕ = από μακράν ΣΚΟΠΟ = σκοπόν τού δημιουργού Νοός. Εντός της λέξεως ΤΗΛΕΣΚΟΠΟΣ τα άφωνα Σ+Κ, δομούν την λέξιν ΣΑΚΟΣ καί ΣΚΙΑ διά νά δηλωθή ότι η κατερχομένη δύναμις τού ηλιακού Πυρός τίθεται εντός σάκου = φυσικά σώματα, τά οποία ασφαλώς έχουν ΣΚΙΑΝ. Τέλος η ΑΥΓΗ είναι η Α = αρχική δύναμις ή ΑΛΦΑ = ηλιοφώς, Υ = είς συσσώρευσιν, ΓΗ = επί γής κατερχομένη. Εν συνόλω η πρότασις ότι ο ΠΡΟΜΗΘΕΥΣ έδωσε στούς ανθρώπους τό ΠΥΡ μέ ΤΗΛΕΣΚΟΠΟΝ ΑΥΓΗΝ σημαίνει ότι τό ΠΥΡ είναι αυτό πού ώς ΜΗΘΕΥΣ ή ΜΑΘΕΥΣ μεταφέρει πάσαν πληροφορίαν ώς πρός τόν ΣΚΟΠΟΝ της Δημιουργίας του φυσικού κόσμου και της Γής μας ειδικότερον.

(Αποκωδικοποίησις Θεογονίας Ησιόδου, στίχος 565-570, Σημαιοφόρος Θεολόγος).

ΠΡΩΤΕΥΣ

Ο ΜΕΝΕΛΑΟΣ από τήν ΣΠΑΡΤΗΝ προσέρχεται στον ΠΡΩΤΕΑ, διά νά λάβη αλανθάστους χρησμούς. Η Κόρη του Πρωτέως, η ΕΙΔΟΘΕΑ, συνεβούλευσε τόν Μενέλαον νά συλλάβη τόν Πρωτέα, όταν θά ευρίσκετο εις τόν ύπνον και εκείνος θά τού απεκάλυπτε όλα τά μυστικά. 
Ο ΠΡΩΤΕΥΣ, κατά τόν Κώδικα τής Ελληνικής Γλώσσης, σημαίνει ΠΡ = Πύρ Ρέον, Ω = επί Πλανήτου, το οποίον Τ = στερεώνει τά σώματα, διά τής Ε = πορευομένης δυνάμεως η οποία Υ = συσσωρεύεται. Ο ΠΡΩΤΕΥΣ δηλαδή είναι τό Πρώτον στοιχείον τού Πυρός, τό οποίον ώς Πυρήν εδόμησε Πάν ό,τι ευρίσκεται επί Πλανήτου. Το Πύρ αυτό μόνον εάν δεσμευθή εντός των σωμάτων δύναται νά εξετασθή από τους επιστήμονας. Η δέσμευσις αυτή παραβολικώς στόν Μύθον περιγράφεται ως ύπνωσις. Ο ΜΕΝΕΛΑΟΣ διά τής συλλαβής ΜΕ δηλούται ότι επί τής ορατής φύσεως πορεύεται και ότι είναι ΝΕ = Νούς, ΛΑΟΣ = φωτεινός. Φωτεινός Νούς δύναται νά θεωρηθή ασφαλώς ο επιστήμων ερευνητής. Αυτός ο ΜΕΝΕΛΑΟΣ ερευνών τά φυσικά σώματα εντός των οποίων ο ΠΡΩΤΕΥΣ (τό Πυρ) είναι σε ύπνωσιν, μανθάνει όλα τά μυστικά των. Η κόρη τού Πρωτέως - Πυρός είναι η ΕΙΔΟΘΕΑ. Η ονομασία ΕΙΔΟΘΕΑ δηλώνει τά ΕΙΔΗ τα οποία ερχονται εις ΘΕΑν όταν ο Πατήρ - Πρωτεύς ή το Πρώτον στοιχείον του Πυρός δομήσει αυτά. Με απλότητα και σαφήνειαν ο Μύθος, διά τού κώδικος, αποκαλύπτει τά μέχρι τώρα κρυμμένα νοήματά του.

ΣΤΑΥΛΟΙ ΤΟΥ ΑΥΓΕΙΟΥ

Ο ΗΡΑΚΛΗΣ διατάσεται παρά του ΕΥΡΙΣΘΕΩΣ νά καθαρίση τους ΣΤΑΥΛΟΥΣ του ΑΥΓΕΙΟΥ. Πρός τόν σκοπόν αυτόν χρησιμοποιεί τούς ποταμούς ΑΛΦΕΙΟΝ και ΠΗΝΕΙΟΝ. 
ΣΤΑΥΛΟΙ: Σ = έσω θέα, Τ = στερεά δύναμις, ΣΤ = εσωτερική στερεότης - τό αμετακίνητον, ΑΥ = αρχική δύναμις συσσωρευμένη ΛΟς = ο ήλιος σέ χώρον. Διά τής λέξεως ΣΤΑΥΛΟΣ ενοιολογείται τό ΣΤαμάτημα τού ηλιακού φωτισμού ή ΣΤ - ΑΥΛΟΣ = σταμάτησε νά φωτίζη διά τής μελωδίας του ό Αυλός. Ο ΑΥ - ΓΕΙΑΣ δηλούται ΑΥ = συσσωρευμένη δύναμις ΓΕΙΑΣ = επί Γής = εξουσία. Αυτή η δύναμις αδιαφόρησε διά τόν φωτισμόν και κατέστη ΣΤ = στερεωμένη δύναμις ή κατεΣΤημένον κάτω - στερεωμενον. Ο ΗΡΑΚΛΗΣ = φωτεινη κληίς, καθαρίζει τους ΣΤ - ΑΥΛΟΥς στρεφοντας τόν ρούν δύο ποταμών: τού ΑΛΦΕΙΟΥ καί τού ΠΗΝΕΙΟΥ. ΑΛΦΕΙΟΣ = ηλιοφώς. ΠΗΝΕΙΟΣ = πύρινος νούς. 'Aρα ο καθαρισμός τών σταύλων θά γίνη στά διανοητικά πεδία, διά φωτίσεως καί διά πνευματικής αναγωγής. (Σημαιοφόρος Θεολόγος Aποκωδικοποίησις 'Aθλων Ηρακλέους).

ΓΑΝΥΜΗΔΗΣ

Υιός τού Τρώς εκ τής Τρωικής φυλής. Μεταμορφωθείς ο Δίας εις ΑΕΤΟΝ ανήρπασε αυτόν καί τόν ωδήγησε εις τόν ΟΛΥΜΠΟΝ, όπου εγένετο ΟΙΝΟΧΟΟΣ τών θεών. Η αποκωδικοποίησις τού ονόματος ΓΑΝΥ-ΜΗΔΗΣ θά μάς αποκαλύψη διατί ήτο υιός τού Τρωός καί τί σημαίνει η αρπαγή αυτού. ΓΑΝΥΜΗΔΗΣ διά τού Κώδικος σημαίνεται: ΓΑ = η αρχική ΓΑΙΑ, ΝΥ = Νούς - Νόμος σέ μεγάλην συσσώρευσιν, ΜΗ = η ορατή μας φύσις η φανερά καί ΔΗ = η δημιουργία η φανερά. Διά τών δύο πρώτων αφώνων τού ονόματος ήτοι Γ+Ν αποκαλύπτεται ο Γ = γαιώδης Ν = Νούς. Τά άφωνα αυτά δομούν τίς λέξεις Γάνος = λαμπερός, Γυνή = η γή μας πρωτίστως καί κατόπιν κάθε Γυνή, Γόνος - Γενεά - Γένος κ.α. 
Όλες αυτές οι λέξεις μέ τά άφωνα Γ+Ν σημαίνουν τόν επί Γής Νούν καί τήν δράσιν του. Διά τών δύο άλλων συλλαβών ΜΗΔΗΣ δηλούται η ορατή μας φύσις η δομημένη. Εν συνόλω δηλαδή τό όνομα ΓΑΝΥΜΗΔΗΣ σημαίνει τόν Γαιώδη Νούν - Νόμον καί τήν φυσικήν Δημιουργίαν. Φυσικόν είναι ο υλικός κόσμος νά είναι τού ΤΡΩΟΣ ή Τ = στερεά Ρ = ροή. Είναι τά άφωνα τής Τέρας = γής μας καί ο Γανυμήδης, ώς τέκνον τού Τρώος, είναι ασφαλώς Τρωτός. Ο ΔΙΑΣ = η δύναμις πού περί πάντων μεριμνά, ως ΑΕΤΟΣ ή ΑΕ = αιωνία δύαμις ΤΟΣ = επί τής στερεάς - γής άνω - αρπάζει ή πρός τά ’νω οδηγεί τόν Γανυμήδην ή τήν λαμπράν δημιουργίαν (Γάνος = λαμπρός) όπου εις τόν ΟΛΥΜΠΟΝ = τόν λάμποντα χώρον γίνεται ΟΙΝΟ-ΧΟΟΣ τών Θεών. Ο ΟΙΝΟ-ΧΟΟΣ είναι αυτός πού ΟΙΝΟΝ = διάνοιαν χέει, δεδομένου ότι τό άφωνον Ν σημαίνει τόν Νούν καί τόν Νόμον. Αυτός ο Μύθος κρύβει μίαν υπόσχεσιν ότι ολόκληρος η φυσική δημιουργία μέλλει νά ανέλθη εις τά διανοητικά πεδία.

ΕΡΜΗΣ

Ο ΕΡΜΗΣ εγεννήθη εντός ΣΠΗΛΑΙΟΥ. Βρέφος ακόμη εχαρακτηρίσθη ΚΛΕΠΤΗΣ. Είναι υιός τού Διός και τής Μαίας. Κατά τόν Κώδικα ο ΕΡΜΗΣ σημαίνει τήν ΕΡ = εκπόρευσις τής Ροής (πρωτίστως τών φωτοενεργειών) ΜΗς = πρός τήν ορατήν μας φύσιν.

’ρα ο ΕΡΜΗΣ είναι τό φυσικόν ή ημερήσιον φώς. Ασφαλώς καί γεννάται (καθ' ημέραν) εντός Σπηλαίου, διότι ΣΠΗΛΑΙΟΝ σημαίνει ΣΗ = τό εσωτερικόν Πύρ, ΛΑΙΟΝ = τών ηλιακών αιωνίων δυνάμεων. 
Είναι υιός τού ΔΙΟΣ ή τής Δ = δυνάμεως, η οποία Ι = κατέρχεται Α = εκ τής αρχικής δυνάμεως. 
Η μητέρα του είναι η ΜΑΙΑ ή η Μ = ορατή μας φύσις η ΑΙ = αιωνία, εκ τής Α = αρχικής δυνάμεως. Αυτή η ΜΑΙΑ είναι η (Μ) ΑΙΑ = η πρώτη Γαία καί σύζυγος τού Πατρός Ουρανού. Στό ερώτημα διατί ως ΒΡΕΦΟΣ ακόμη γίνεται κλέπτης, ο Κώδικας απαντά ικανοποιητικώς. 
ΒΡΕΦΟΣ σημαίνει τήν ΒΡΕ = ενέργειαν πού ρέειεκπορευομένη ΦΩς = τού φωτός σέ χώρον. Ως ΒΡΕΦΟΣ δήλα-δη ο ΕΡΝΗΣ ή τό φυσικόν φώς μάς τρέφει διότι Β+Ρ-->ΒΟΡΑ = τροφή. 
Αλλά ως φώς Κ = πρός κάτω έρχεται, ΛΕ = εκπορεύοντας τήν ηλιακήν ακτινοβολίαν, Π = τήν Πυρίνην καί ΤΟς = στερεώνει τά φυσικά σώματα. Είναι δήλα-δη ΚΛΕ-ΠΤΗΣ. 
Πρωτίστως ΚΛΕΠΤΗΣ δηλούται ο ήλιος μας, διότι χάριν ημών ΚΛΕ = πρός κάτω τό ηλιακόν φώς στέλλει καί ΠΤΗΣ = πατά στήν στερεάν γήν. (Περισσοτέρα ανάλυσις στά βιβλία τού Κώδικος)

 Αναδημοσίευση από το 2009