ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΑΓΑΛΜΑΤΩΝ
ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ
Ο πρώτος που άφησε γραπτό λόγο για τα χρώματα υπήρξε ο Πλάτων στον «Τίμαιό» του, ενώ ο Πυθαγόρας στις διδαχές του προσδιόριζε μια αρμονική σχέση μεταξύ πλανητών, μουσικής κλίμακας και χρωμάτων. Αλλά και ο Αριστοτέλης στο «περί αισθήσεως και αισθητών» αναφέρει ....Η μεν όψις μας φανερώνει πολλάς και ποικίλας διαφοράς των πραγμάτων, διότι πάντα τα σώματα έχουσι χρώμα· ώστε υπέρ πάσας τας άλλας δια της αισθήσίως ταύτης αισθανόμεθα και τας κοινάς ιδιότητας των σωμάτων, λέγω δε κοινά το σχήμα, το μέγεθος, την κίνησιν, την στάσιν και τον αριθμόν... Μετάφραση Π. Γρατσιάτου (εκδόσεις Φέξη 1912) Μια περιήγηση στον κόσμο των χρωμάτων έτσι όπως τα χρησιμοποιούσαν στους αρχαίους χρόνους οι προγονοί μας ,παρουσιάζεται εδώ η άλλη όψη των αγαλμάτων.
Τα αυθεντικά αρχαία Ελληνικά αγάλματα ήταν βαμμένα με έντονα χρώματα, αλλά μετά από 3 χιλιάδες χρόνια είναι λογικό να έχει χαθεί ο χρωματισμός τους. Όχι όμως εντελώς! Αν και φαντάζει
αδύνατο, ακόμα και να σκεφτεί κανείς ότι θα μπορούσε να δει την πραγματική μορφή αυτών των αγαλμάτων, αφού η φθορά από το χρόνο, τον ήλιο, την άμμο και τον αέρα είναι τεράστια, μερικοί φοιτητές της Σχολής Καλών Τεχνών διαφόρων Πανεπιστημίων των ΗΠΑ (Harvard, Colorado κ.ά) ανακάλυψαν ότι όταν φωτίζουν τα αγάλματα με υπεριώδες φως υπό συγκεκριμένη γωνία (τεχνική που χρησιμοποιείται ευρέως στους πίνακες ζωγραφικής), μπορούν να δουν το σχεδιάγραμμα των χρωμάτων, τα υπολείμματα βαφής, σκόνης, αλλά και τα ίχνη από τα πινέλα.
Βέβαια, στα αγάλματα η διαδικασία αυτή είναι αρκετά πιο δύσκολη, αλλά τα περίτεχνα σχέδια γίνονται ορατά λόγω του διαφορετικού ρυθμού απόθεσης του κάθε χρώματος. Επιπλέον, αυτά τα στρώματα χρωμάτων προστατεύουν τα αγάλματα από τη διάβρωση, παρά το γεγονός ότι δεν είναι πλέον ορατά με γυμνό μάτι!
Για να περάσουμε ξανά στην τεχνική της υπεριώδους ακτινοβολίας, πρέπει να σημειώσουμε ότι το υπεριώδες φως κάνει πολλές οργανικές ενώσεις να φθορίζουν. Αυτό το γεγονός έχει βοηθήσει πολύ τους εκτιμητές έργων τέχνης να καταλαβαίνουν κατά πόσο ένα έργο είναι αντίγραφο, αφού κατά κανόνα τα παλαιότερα έχουν μεγαλύτερο ποσοστό οργανικών ενώσεων σε σχέση με τα καινούργια. Χάρι στα υπολείμματα αυτών των οργανικών ενώσεων και το φθορισμό τους, οι ερευνητές μπορούν να δουν με μεγάλη λεπτομέρεια τη μορφολογία των αρχαίων αγαλμάτων.
Μόλις γίνει η χαρτογράφηση υπάρχει το πρόβλημα της εξακρίβωσης του χρώματος, καθώς παρά το γεγονός ότι κάθε χρώμα αφήνει το δικό του στίγμα, μετά από τόσα χρόνια αλλοιώνεται η χημική σύσταση, με αποτέλεσμα να υπάρχει η πιθανότητα η σημερινή “βαφή” να μην έχει καμία σχέση με την πραγματική.
ΒΙΝΤΕΟ
1- ΤΟ ΧΡΩΜΑ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
THE COLOR OF ANCIENT GREECE
2-Η αρχαία ελληνική τέχνη με χρώμα .
3-ΣΤΑ ΙΧΝΗ ΤΗΣ ΧΑΜΕΝΗΣ ΠΟΛΥΧΡΩΜΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΤΑΙΝΙΑ ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗΣ ΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥΣ ΥΠΟΤΙΤΛΟΥΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΟΛΥΧΡΩΝΑ ΓΛΥΠΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΤΟ ΠΟΣΟ ΥΠΕΡΟΧΑ ΗΤΑΝ ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΗ ΚΑΠΟΤΕ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟ ΜΑΡΤΥΡΕΙ Ο ΠΛΑΤΩΝ. ΟΙ ΕΠΙΓΡΑΦΕΣ ΕΠΙΣΗΣ ΜΑΡΤΥΡΟΥΝ ΟΤΙ Η ΠΟΛΥΧΡΩΜΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥΤΙΜΗ ΟΣΟ ΚΑΙ Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥΓΛΥΠΤΗ. ΠΑΡ'ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΩΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΠΕΖΗΣΑΝ ΣΤΙΣ ΧΙΛΙΕΤΙΕΣ . ΜΟΝΟΝ ΚΑΠΟΙΑ ΙΧΝΗ ΣΩΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΡΟΥΣ ΤΟΥ ΜΑΡΜΑΡΟΥ.Η ΤΑΙΝΙΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΟΥΣ ΦΗΜΙΣΜΕΝΟΥΣ ΙΣΤΟΡΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ. ΑΠΟ ΤΗ ΣΑΜΟ, ΣΤΟ ΦΗΜΙΣΜΕΝΟ ΝΕΚΡΟΤΑΦΕΙΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ, ΣΤΗΝ ΑΚΡΟΠΟΛΗ, ΣΤΟΥΣ ΔΕΛΦΟΥΣ, ΣΤΗΝ ΑΙΛΙΝΑ. ΟΙ ΑΝΑΛΙΣΕΙΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΟΙΠΩΝ ΧΡΩΜΑΤΟΣ ΒΟΗΘΟΥΝ, ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΝΘΕΣΗ ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΧΡΩΜΑΤΙΣΜΟΥ, ΚΑΙ ΣΤΟ ΝΑ ΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΩΝ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΩΝ ΑΥΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ. ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΗΛΕΥΣ ΟΡΕΣΤΗΣ
