 |
| Επιστήμονες πρωτοπορούν στον νέο τρόπο ανάλυσης των αρχαίων έργων τέχνης .Η αρχική ζωγραφική (αριστερά), μαζί με εικόνες που έγιναν με υπερφασματική ανακλαστικότητα, φωταύγεια και φθορισμό ακτίνων Χ [Φωτ: Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης (αριστερά). Εθνική Πινακοθήκη / UCLA] |
Είναι οι πρώτοι που χρησιμοποιούν τον συγκεκριμένο συνδυασμό - τον οποίο ονόμασαν "μακρομοριακές πολυτροπικές χημικές απεικονίσεις" - για να εξετάσουν ένα αρχαίο έργο τέχνης. Η νέα τεχνική τους επέτρεψε να μάθουν για τις πρώτες ύλες που χρησιμοποίησε ο καλλιτέχνης και τη σειρά με την οποία εφαρμόστηκαν στον πίνακα και αποκάλυψε τις ιδέες για τις συνδέσεις του ζωγραφικού με άλλες εργασίες της ίδιας εποχής.
Η προσέγγιση, η οποία περιγράφεται σε ένα έγγραφο που δημοσιεύτηκε στις επιστημονικές εκθέσεις ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΕΔΩ (Scientific Reports ) , ενσωματώνει τρεις υπάρχουσες τεχνικές - υπερφασματικής διάχυτης ανάκλασης, φωταύγειας και φθορισμού ακτίνων Χ - για να εξετάσει τη ζωγραφική.
Η ιδέα είναι μια έκδοση υψηλής τεχνολογίας για το τι θα μπορούσε να συμβεί αν κάποιος αναλύσει ένα καθημερινό αντικείμενο με, ας πούμε, το γυμνό μάτι, μια ακτινογραφία και έπειτα ένα υπέρυθρο φακό, με κάθε τεχνική να παρέχει διαφορετικές πληροφορίες από τις άλλες, και συνδυασμός των τριών παρέχει μια πληρέστερη εικόνα του αντικειμένου.
 |
| (α) Έγχρωμη εικόνα της ζωγραφικής του Fayum «Πορτρέτο μιας γυναίκας», γ. 2ος αιώνας μ.Χ., αριθμός προσθήκης 1956.12.1, δώρο του Lewis Einstein, στη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης της Ουάσιγκτον, που απεικονίζει μια γυναικεία φιγούρα από μια ευγενή οικογένεια όπως μεταφέρεται από το χτένισμα και το κόσμημα (διαστάσεις: 34,6 × 11,5 cm ). Ευγενική χορηγία Εθνική Πινακοθήκη, Ουάσινγκτον. (β) Λεπτομέρεια της ζωγραφικής, που απεικονίζει διαφορετικές μεθόδους εφαρμογής του θερμαινόμενου χρώματος με κερί που έχει ως αποτέλεσμα ξεχωριστή επιφανειακή τοπογραφία, πιθανότατα με τη χρήση τριών διαφορετικών εργαλείων όπως περιγράφεται από τον Pliny11: ένα ψιλό βούρτσα ή πενικιλίς (1) μεταλλικό κουτάλι ή κοίλη σπάτουλα) (2) και ένα πορτόμ (τύπος χαράκτη) (3). |
Το έργο διεξήχθη υπό την Ιωάννα Κακουλλή, καθηγήτρια υλικών επιστήμης και τεχνολογίας στη Σχολή Μηχανικών και Εφαρμοσμένων Επιστημών του UCLA τον Henry Samueli και από τον John Delaney, ανώτερο εικαστικό επιστήμονα στην Εθνική Πινακοθήκη.
"Η προσέγγισή μας θα φέρει επανάσταση στον τρόπο με τον οποίο αναλύονται και ερμηνεύονται σημαντικά και αναντικατάστατα αρχαιολογικά υλικά", δήλωσε η κ. Κακουλλή , συν-διευθυντής του Εργαστηρίου Μοριακής και Νανο-Αρχαιολογίας του UCLA και μέλος του Προγράμματος Διατήρησης(συντήρηση) του UCLA / Getty.
"Χωρίς να πάρουμε ακόμη ένα λεπτό δείγμα από τη ζωγραφική, καταγράψαμε λεπτομερείς πληροφορίες που μας λένε ακριβώς ποια υλικά χρησιμοποιήθηκαν και πώς προετοιμάστηκαν", ανέφερε. «Ήμασταν επίσης σε θέση να συνδέσουμε την τεχνολογία παραγωγής τους με άλλες αρχαίες « βιομηχανίες » και πρακτικές, όπως η εξόρυξη, η μεταλλουργία, η αγγειοπλαστική, η βαφή, η φαρμακοποιία και η αλχημεία».
Η ζωγραφική που εξέτασαν προέρχεται από τη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης. Μετρώντας 35 εκατοστά ύψος πλάτους 12 εκατοστών, απεικονίζει μία ευγενή στην ελληνορωμαϊκή Αίγυπτο και είναι ένα πορτρέτο από την πόλη Φαγιούμ - Fayum, ένα είδος ζωγραφικής που προσαρτήθηκε στις μούμιες εκείνης της εποχής και πιστεύεται ότι απεικονίζει την εικόνα ενός πραγματικού προσώπου.
Η ανάλυση αποκάλυψε τη μοριακή και στοιχειακή σύνθεση του χρώματος και του μέσου που χρησιμοποιήθηκε για τη δέσμευση του χρώματος: Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η ζωγραφική έγινε με την χρήση της ενετικής - μια τεχνική που χρησιμοποιεί ένα μείγμα χρωστικής και λιωμένου κεριού μέλισσας που "καίγεται" σε μια ξύλινη βάση. Η έρευνα προσφέρει επίσης πληροφορίες για τις μόδες και τις καλλιτεχνικές μεθόδους που είναι δημοφιλείς εκείνη τη στιγμή.
"Η διακόσμηση του ρούχου της είναι ένα εξαιρετικό παράδειγμα χειροτεχνίας στην πραγματική ζωή που αντικατοπτρίζεται μέσα στη ζωγραφική", δήλωσε η Roxanne Radpour, πτυχιούχος του UCLA και συν-συγγραφέας της μελέτης. "Η βαμμένη αυτή ουσία της βαφής που εξάγεται από τις ρίζες χρησιμοποιείται συχνά για το χρωματισμό κλωστοϋφαντουργικών και δερμάτινων ειδών στην αρχαία Αίγυπτο και από τη χημική χαρτογράφηση του πορτρέτου βλέπουμε ότι ο καλλιτέχνης επέλεξε να ζωγραφίσει το φόρεμα της ευγενούς με λαμπρή χρωστική ουσία και έτσι να μιμείται σύγχρονες πρακτικές".
Ο Delaney είπε ότι ο στόχος του έργου ήταν να εξεταστεί πόσο χρήσιμες θα ήταν οι νέες μέθοδοι απεικόνισης για τη μελέτη αρχαιολογικών αντικειμένων όπως οι πίνακες Fayum.από την πόλη του Φαγιούμ .
«Είχαμε αρχικά αναπτύξει τις τρεις μορφές απεικόνισης για να εξετάσουμε έργα ζωγραφικής και έργα σε χαρτί», είπε. "Τα αποτελέσματα, όταν ερμηνεύονται από εμπειρογνώμονες του καλλιτεχνικού υλικού από την εποχή αυτή, δείχνουν μια πλήρη εικόνα του τρόπου με τον οποίο αναδύεται το αντικείμενο που κατασκευάστηκε και ελπίζουμε ότι τέτοιες πολυτροπικές μέθοδοι απεικόνισης θα αποτελέσουν τη βάση για μελλοντικές μελέτες τέτοιων πρόωρων πολυχρωματικών αντικειμένων.
Η καθ.Ιωάννα Κακουλλή είπε ότι η νέα προσέγγιση θα μπορούσε ενδεχομένως να χρησιμοποιηθεί σε άλλους κλάδους όπως οι περιβαλλοντικές, οι γεωλογικές, οι βιολογικές και οι εγκληματολογικές επιστήμες.
