Από την Δήμητρα Στασινοπούλου
Τέσσερα βίντεο με τα ταξίδια μου στη Μικρά Ασία, την Καππαδοκία, τον Πόντο και την Ανατολική Τουρκία. Αναζητώντας το Ελληνικό στοιχείο μέσα στο πέρασμα των αιώνων στις περιοχές αυτές που σήμερα προσδιορίζονται με το όνομα «Τουρκία» και που οι Έλληνες ονόμασαν παλιά «Ανατολία», στην κυριολεξία Τόπο του Ανατέλλοντος Ηλίου, οριοθετώντας την στα Ανατολικά της Ελλάδας.
Το ταξίδι στο βόρειο Πακιστάν είναι από μόνο του μια περιπέτεια: Ανυπότακτες φυλές, ψηλά βουνά, περίεργες συνήθειες, αλλά και λαμπρά μνημεία, καταπληκτική φιλοξενία και μια ιστορία πολλών αιώνων. Και μόνο η επίσκεψη στις φυλές των Καλάς που η μυστηριώδης καταγωγή τους εξάπτει τη φαντασία έκανε αυτό το ταξίδι μοναδικό. Επέστρεψα λοιπόν και τις μοιράζομαι τώρα μαζί σας.
Πόλεις που έχουν χρόνια να δουν δυτικούς ταξιδιώτες, με δαιδαλώδη και εξωτικά παζάρια. Παλιά χωριά σκαρφαλωμένα στις απότομες πλαγιές και κοιλάδες με τα μοναδικά τοπία των Ιμαλαϊων. Διαδρομή μέσα από γκρεμούς, φαράγγια, παράξενα χωριά και οικισμούς για να φτάσουμε στην κοιλάδα της Swat, την πατρίδα της Μαλάλα και στο απομονωμένο Chitral και τις ξεχασμένες κοιλάδες των αινιγματικών Καλάς, τη μυστηριώδη αυτή φυλή, που οι ενδυμασίες, τα έθιμα και η γλώσσα της δείχνουν να έχουν στοιχεία ελληνικά.
Οι ρίζες της συγκεκριμένης φυλής, την οποία οι ισλαμιστές αποκαλούν «καφίρς» (=άπιστοι), ξεκινούν από τον Μέγα Αλέξανδρο και τους στρατιώτες του, όταν είχαν φτάσει στα βάθη της Ασίας. Ο θρύλος αναφέρει ότι οι Καλάς γεννήθηκαν όταν 5 στρατιώτες του Σικαντέρ (Αλεξάνδρου) είδαν τις όμορφες κόρες του Διονύσου στην κοιλάδα του Καφιριστάν.
Ένας μάλιστα από τους πρώτους της φυλής των Καλάς ταυτίζεται με τον Σαλακσά (Σέλευκο), στρατηγό του Μ. Αλεξάνδρου και ιδρυτή του Βασιλείου των Σελευκιδών. Η αρχιτεκτονική, η γλώσσα και τα έθιμα τους επιβιώνουν αναλλοίωτα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Οι χοροί τους, που είναι ομαδικοί και κυκλικοί θυμίζουν τους χορούς της Μακεδονίας.
Η Πεσαβάρ, πολύ κοντά στα Αφγανικά σύνορα και το Πέρασμα Khyber, κρύβει ομορφιές όσο και κινδύνους, με μια ατμόσφαιρα που έχει χαθεί από τα περισσότερα μέρη της Ασίας. Πόλη της φυλής των Παστούν, που καυχιούνται για την πανάρχαια ιστορία τους και που πολλοί υποστηρίζουν ότι έχουν μακρινή συγγένεια με τους αρχαίους Μακεδόνες. Με το σημαντικότερο μουσείο Ελληνοβουδιστικής τέχνης στον κόσμο.Τα Τάξιλα αλλά και η περιοχή της κοιλάδας της Σουάτ, εκεί όπου η Ελληνική τέχνη συνάντησε τον βουδισμό και πορεύθηκαν μαζί στον χρόνο αφήνοντας πίσω εντυπωσιακά δείγματα της Ελληνοβουδιστικής τέχνης της Γκαντάρα, της τέχνης που ήκμασε στο Βόρειο Πακιστάν από τον 5ο π.Χ. ως τον 3ο μ.Χ. αιώνα και από όπου το πέρασμα του Αλεξάνδρου ήταν καθοριστικό. Εδώ ο Βούδας πρωτοεκφράστηκε ανθρωπομορφικά στη γλυπτική.
Ως τον πρώτο μ.Χ. αιώνα εικονιζόταν συμβολικά, ως ίχνος πέλματος ή ως δένδρο. Θεωρείται ότι ως ανθρωποκεντρικό μοντέλο χρησιμοποιήθηκε ο ελληνικός Απόλλωνας με την εξιδανικευμένη ηρεμία. Γλυκό, μελαγχολικό βλέμμα, το σώμα να διαγράφεται με πλαστικότητα κάτω από τον χιτώνα.
Ο αρχαιολογικός χώρος στα Τάξιλα έχει ξεκάθαρα τα ίχνη της ελληνιστικής πόλης. Ο Αλέξανδρος πέρασε επευφημούμενος από τον κεντρικό δρόμο στο Σιρπάκ, την καλύτερα διατηρημένη από τις πόλεις στην περιοχή. Τελευταίος βασιλιάς της Βακτρίας ήταν ο Ερμαίος, το 25 π.Χ. Μερικά χρόνια αργότερα, όταν ο απόστολος Θωμάς, το 44 μ.Χ., επισκέφθηκε την περιοχή, έγραψε «η πόλη έχει κάστρο ολόγυρα όπως οι ελληνικές πόλεις, οι δρόμοι θυμίζουν τους δρόμους της Αθήνας και τα σπίτια είναι διώροφα».
Για διακόσια ακόμη χρόνια παρέμεινε η ελληνιστική επίδραση στη γλώσσα, στα νομίσματα, στη μεταλλοτεχνία, στη γλυπτική και στα κοσμήματα και σιγά σιγά μετατράπηκε σε ελληνοϊνδική. Συνολικά 36 Ελληνο-Ινδικά Βασίλεια είναι γνωστά, μέσω των διασωζόμενων επιγραφών και νομισμάτων, και αφορούν την περίοδο μεταξύ του 180 π.Χ. – 100-200 μ.Χ.
Είναι μεγάλη χαρά για μένα να μοιράζομαι τις εμπειρίες απ'τα ταξιδια μου με ανθρώπους που δεν έχουν την ίδια δυνατότητα και όλα είναι διαθέσιμα (δωρεάν) στο διαδίκτυο - δεν έχω σκοπό να τα διαθέσω με κάποια αμοιβή - ξέρω ότι ίσως είναι δύσκολο να με πιστέψετε αλλά έτσι είμαι - Τα πιό σημαντικά πράγματα στη ζωή μας είναι δωρεάν... οπό το αυτό που εγώ μπορώ να προσφέρω είναι το λιγότερο.
full-width
Τέσσερα βίντεο με τα ταξίδια μου στη Μικρά Ασία, την Καππαδοκία, τον Πόντο και την Ανατολική Τουρκία. Αναζητώντας το Ελληνικό στοιχείο μέσα στο πέρασμα των αιώνων στις περιοχές αυτές που σήμερα προσδιορίζονται με το όνομα «Τουρκία» και που οι Έλληνες ονόμασαν παλιά «Ανατολία», στην κυριολεξία Τόπο του Ανατέλλοντος Ηλίου, οριοθετώντας την στα Ανατολικά της Ελλάδας.
Νιώθω την ανάγκη να μοιραστώ μαζί σας τους τόπους που επισκέφτηκα και μου προξένησαν τόση συγκίνηση και να σας παρακινήσω να κάνετε και εσείς αυτό το προσκύνημα – πολλά απ’αυτά ίσως δεν υπάρχουν αύριο. Είναι ταξίδια με ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για κάθε Έλληνα και γνωριμία με έναν τόπο που, από την Αρχαιότητα μέχρι τους νεότερους χρόνους, κράτησε την Ελληνικότητά του, αλλά και γνώρισε το σκληρό πρόσωπο της Ιστορίας.
ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΤΟΥΡΚΙA - ΜΝΗΜΕΙΑ ΑΡΜΕΝΙΑΣ
ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΑΣ - ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ
Ας θυμηθούμε τα λόγια του Μικρασιάτη Γιώργου Σεφέρη
Πρέπει να μπορεί κανείς να ζήσει με άνεση ένα διάστημα σ’ αυτά τα μέρη. Να ιδεί και να ξαναιδεί ν’ αργοπορήσει, να στοχαστεί και ν’ αναμετρήσει, πρέπει να έχει κανείς τον τρόπο να παραβάλει και να κοιτάξει τί χάθηκε ανεπανόρθωτα και ότι μένει από τα καταπληκτικά τούτα αφιερώματα στο Θεό ενός σβησμένου κόσμου. Κι αν τύχει και είναι Έλληνας, πρέπει να έχει τον πόθο να κοιτάξει από πιο κοντά τι χρωστάμε και τι δε χρωστάμε — αλλά νομίζω ότι χρωστάμε πολλά — στο σταυροδρόμι αυτής της Άκρης, που είναι συνάμα ένα ανυποψίαστο, για τους περισσότερους, χωνευτήρι ρευμάτων Ανατολής, Βοριά, Νοτιά και Δύσης. Πρέπει να έχει την ιδιοσυγκρασία να ιδεί αυτό που λέμε Ελληνική παράδοση, εν κινήσει, όπου το μικρό και το λησμονημένο μπορεί να έχει την ίδια σημασία με τα απαρασάλευτα μνημεία της τέχνης. Εικόνες της Κωνσταντινούπολης
ΕΛΛΗΝΕΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΙΑΣ - ΠΟΝΤΟΣ
Έχω κάνει δύο χωριστές ενότητες για τις φωτογραφίες
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΟ ΒΟΡΕΙΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝ - ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΣΑΒΑΡ ΣΤΙΣ ΦΥΛΕΣ ΤΩΝ ΚΑΛΑΣ
- Τα μουσεία και οι αρχαιολογικοί χώροι : https://dimitrastasinopoulou.
smugmug.com/NORTH-PAKISTAN- MUSEUMS-TAXILA-SWAT-PESHAWAR- ISLAMABAD/
Β.ΠΑΚΙΣΤΑΝ, ΑΡΧ.ΧΩΡΟΙ & ΜΟΥΣΕΙΑ
Πόλεις που έχουν χρόνια να δουν δυτικούς ταξιδιώτες, με δαιδαλώδη και εξωτικά παζάρια. Παλιά χωριά σκαρφαλωμένα στις απότομες πλαγιές και κοιλάδες με τα μοναδικά τοπία των Ιμαλαϊων. Διαδρομή μέσα από γκρεμούς, φαράγγια, παράξενα χωριά και οικισμούς για να φτάσουμε στην κοιλάδα της Swat, την πατρίδα της Μαλάλα και στο απομονωμένο Chitral και τις ξεχασμένες κοιλάδες των αινιγματικών Καλάς, τη μυστηριώδη αυτή φυλή, που οι ενδυμασίες, τα έθιμα και η γλώσσα της δείχνουν να έχουν στοιχεία ελληνικά.
Οι ρίζες της συγκεκριμένης φυλής, την οποία οι ισλαμιστές αποκαλούν «καφίρς» (=άπιστοι), ξεκινούν από τον Μέγα Αλέξανδρο και τους στρατιώτες του, όταν είχαν φτάσει στα βάθη της Ασίας. Ο θρύλος αναφέρει ότι οι Καλάς γεννήθηκαν όταν 5 στρατιώτες του Σικαντέρ (Αλεξάνδρου) είδαν τις όμορφες κόρες του Διονύσου στην κοιλάδα του Καφιριστάν.
Ένας μάλιστα από τους πρώτους της φυλής των Καλάς ταυτίζεται με τον Σαλακσά (Σέλευκο), στρατηγό του Μ. Αλεξάνδρου και ιδρυτή του Βασιλείου των Σελευκιδών. Η αρχιτεκτονική, η γλώσσα και τα έθιμα τους επιβιώνουν αναλλοίωτα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Οι χοροί τους, που είναι ομαδικοί και κυκλικοί θυμίζουν τους χορούς της Μακεδονίας.
Η Πεσαβάρ, πολύ κοντά στα Αφγανικά σύνορα και το Πέρασμα Khyber, κρύβει ομορφιές όσο και κινδύνους, με μια ατμόσφαιρα που έχει χαθεί από τα περισσότερα μέρη της Ασίας. Πόλη της φυλής των Παστούν, που καυχιούνται για την πανάρχαια ιστορία τους και που πολλοί υποστηρίζουν ότι έχουν μακρινή συγγένεια με τους αρχαίους Μακεδόνες. Με το σημαντικότερο μουσείο Ελληνοβουδιστικής τέχνης στον κόσμο.Τα Τάξιλα αλλά και η περιοχή της κοιλάδας της Σουάτ, εκεί όπου η Ελληνική τέχνη συνάντησε τον βουδισμό και πορεύθηκαν μαζί στον χρόνο αφήνοντας πίσω εντυπωσιακά δείγματα της Ελληνοβουδιστικής τέχνης της Γκαντάρα, της τέχνης που ήκμασε στο Βόρειο Πακιστάν από τον 5ο π.Χ. ως τον 3ο μ.Χ. αιώνα και από όπου το πέρασμα του Αλεξάνδρου ήταν καθοριστικό. Εδώ ο Βούδας πρωτοεκφράστηκε ανθρωπομορφικά στη γλυπτική.
Για διακόσια ακόμη χρόνια παρέμεινε η ελληνιστική επίδραση στη γλώσσα, στα νομίσματα, στη μεταλλοτεχνία, στη γλυπτική και στα κοσμήματα και σιγά σιγά μετατράπηκε σε ελληνοϊνδική. Συνολικά 36 Ελληνο-Ινδικά Βασίλεια είναι γνωστά, μέσω των διασωζόμενων επιγραφών και νομισμάτων, και αφορούν την περίοδο μεταξύ του 180 π.Χ. – 100-200 μ.Χ.
Το Ισλαμαμπάντ, η πρωτεύουσα του Πακιστάν, σχεδιάστηκε από τον Έλληνα αρχιτέκτονα Δοξιάδη τη δεκαετία του 1960.
ΕΡΓΑΣΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΕΙΜΕΝΑ : Δήμητρα Στασινοπούλου
ΠΟΛΕΙΣ
ΕΛΛ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ
