Η ιστορική αντικειμενικότητα του Vittorio Sgarbi και η αλβανική νοημοσύνη.
Η πρόσφατη επίσκεψη του γνωστού Ιταλού ιστορικού, κριτικού τέχνης και πολιτικού Βιττόριο Σγκάρμπι (Vittorio Sgarbi) στην αρχαία Βύλλιδα στη σημερινή νοτιοδυτική Αλβανία, κατά κύριο λόγο αποτελεί μια συνηθισμένη επίσκεψη ενός επιφανούς προσώπου σε έναν αρχαιολογικό χώρο, απ' τους πολλούς που υπάρχουν στη χώρα.
Σε δεύτερη ανάλυση, οι δηλώσεις του περί ελληνικότητας της πόλης πέφτουν ως άλλος κεραυνός εν αιθρία σε δημοσιογράφους - υποκινητές μίσους, αλλά και σε χειραγωγημένους (και ως προς τον ανθελληνισμό) αρχαιολόγους.
Αν υποθέσουμε πως ο ίδιος χαρακτήριζε την πόλη μόνο ρωμαϊκή, θα ήταν αρκετά δύσκολο να υπάρξουν τόσες αντιδράσεις στα ΜΜΕ της Αλβανίας.
Το «πρόβλημα» φαίνεται πως εφευρέθηκε για να ποτίσει με μίσος και άκρατο εθνικισμό ένα λαό, η πλειονότητα του οποίου αρέσκεται στην ημιμάθεια, παραβλέποντας πως διαβιοί υπό άθλιες συνθήκες.
Ωστόσο ο ίδιος όχι μόνον αναφέρεται στη Βύλλιδα ως αρχαία ελληνική πόλη, αλλά συνεχίζοντας τις δηλώσεις του, κάνει λόγο για δημοσιογραφική ηλιθιότητα.
Πράγματι το γεγονός να βαφτίζονται ιλλυρικά ή οποιασδήποτε άλλης καταγωγής (πλην της ελληνικής) πολιτιστικά μνημεία και αρχαίες πόλεις στην Αλβανία, δεν είναι σημερινό. Εξάλλου ένα έθνος για να υπάρξει απαιτείται να αντλεί την ιστορία του από ένα ένδοξο παρελθόν.
Επιπλέον, η αναπαραγωγή σχετικών θεμάτων, στρέφει επάνω της τα φώτα της δημοσιότητας, τραβώντας τα από τα πραγματικά προβλήματα ενός τόπου, που πάσχει από κάθε άποψη. Εξάλλου να μην ξεχνάμε και την πρόσφατη κατεδάφιση του εθνικού θεάτρου στα Τίρανα, όπου και με στυγνό τρόπο κάποιοι ηγήτορες προσπαθούν να φτιάξουν έναν πολιτισμό φορμαρισμένο στα μέτρα που εκείνος μπορεί να τους εξυπηρετεί.
- Εν κατακλείδι, ο κ. Sgarbi για αρκετό καιρό, προσέφερε στους από – προσανατολιστές της κοινής γνώμης, μια «καραμέλα», αρκετά πικρή!
Η Βύλλιδα υπήρξε πρωτεύουσα των Βυλλιόνων και ιδρύθηκε στη δεξιά όχθη του Αώου ποταμού κοντά στο Μπάλς της σημερινής νοτιοδυτικής Αλβανίας. Η πόλη ακολουθούσε το ιπποδάμειο σύστημα, διαθέτοντας αγορά που πλαισιώνονταν από το πρυτανείο και μια καλά οχυρωμένη ακρόπολη.
Το θέατρό της ανάγεται στον 3ο π.Χ. αιώνα και περιλάμβανε είκοσι σειρές εδωλίων με χωρητικότητα επτά χιλιάδων θεατών. Ενώ ο ρυθμός του ήταν δωρικός, σε αντίθεση με τις στοές του οι οποίες ήταν ιωνικού.
Πηγή: Himara.gr | Ειδήσεις απ' την Βόρειο Ήπειρο ΜΕΣΩ /www.defence-point.gr/
