Τον πέμπτο αιώνα π.Χ., ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος επισκέφτηκε την Αίγυπτο και έγραψε για ασυνήθιστα ποταμόπλοια στον Νείλο. Είκοσι τρεις γραμμές της ιστορίας του, της πρώτης μεγάλης αφηγηματικής ιστορίας του αρχαίου κόσμου, είναι αφιερωμένες στην περίπλοκη περιγραφή της κατασκευής ενός «Mπάρις».
Για αιώνες, οι μελετητές διαφωνούσαν για την αφήγησή του επειδή δεν υπήρχαν αρχαιολογικά στοιχεία ότι τέτοια πλοία υπήρξαν ποτέ. Τώρα υπάρχει. Ένα «θαυμάσια διατηρημένο» ναυάγιο στα νερά γύρω από τη βυθισμένη λιμενική πόλη Θώνις-Ηρακλείου αποκάλυψε πόσο ακριβής ήταν ο ιστορικός.
«Μόλις ανακαλύψαμε αυτό το ναυάγιο καταλάβαμε ότι ο Ηρόδοτος είχε δίκιο», δήλωσε ο Δρ Ντάμιαν Ρόμπινσον, διευθυντής του κέντρου θαλάσσιας αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που δημοσιεύει τα ευρήματα της ανασκαφής. «Αυτό που περιέγραψε ο Ηρόδοτος ήταν αυτό που κοιτούσαμε».
Ο Έλληνας ιστορικός Ηρόδοτος (5ος αιώνας π.Χ.) μας λέει για έναν μεγάλο ναό που χτίστηκε εκεί όπου ο διάσημος ήρωας Ηρακλής πάτησε το πόδι του στην Αίγυπτο. Αναφέρει επίσης την επίσκεψη της Ελένης στο Ηράκλειο με τον αγαπημένο της Πάρη πριν από τον Τρωικό Πόλεμο. Περισσότεροι από τέσσερις αιώνες μετά την επίσκεψη του Ηρόδοτου στην Αίγυπτο, ο γεωγράφος Στράβων παρατήρησε ότι η πόλη του Ηρακλείου, που διέθετε τον ναό του Ηρακλή, βρίσκεται ακριβώς ανατολικά του Κάνοπου, στις εκβολές του κανοπικού κλάδου του ποταμού Νείλου.
Το 450 π.Χ. ο Ηρόδοτος έγινε μάρτυρας της κατασκευής ενός «Mπάρις». Σημείωσε πώς οι εργάτες «έκοψαν σανίδες μήκους δύο πήχειων [περίπου 100 εκατοστά] και τις τακτοποίησαν σαν τούβλα». Και πρόσθεσε: «Στα δυνατά και μακριά τενόνια [κομμάτια ξύλου] εισάγουν σανίδες δύο πήχεις. Όταν έχουν φτιάξει το πλοίο τους με αυτόν τον τρόπο, τεντώνουν δοκάρια πάνω τους ... Διαπνέουν τις ραφές από μέσα με πάπυρο. Υπάρχει ένα πηδάλιο, που περνά μέσα από μια τρύπα στην καρίνα. Ο ιστός είναι από ακακία και τα πανιά από πάπυρο ... »
Ο Ρόμπινσον είπε ότι οι προηγούμενοι μελετητές «έκαναν κάποια λάθη» προσπαθώντας να ερμηνεύσουν το κείμενο χωρίς αρχαιολογικά στοιχεία. «Είναι ένα από αυτά τα αινιγματικά κομμάτια. Οι μελετητές έχουν υποστηρίξει ακριβώς τι σημαίνει για όσο καιρό σκεφτόμασταν τα σκάφη με αυτόν τον επιστημονικό τρόπο », είπε.
ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ ...το πλόιμο 17 όταν πρωτο- ανακαλύφθηκε αλλά δεν γνώριζαν ακριβώς περί τίνος επρόκειτο
Περιγραφή του Ηροδότου
[2.96.1] Τὰ δὲ δὴ πλοῖά σφι τοῖσι φορτηγέουσι ἐστὶ ἐκ τῆς ἀκάνθης ποιεύμενα, τῆς ἡ μορφὴ μέν ἐστι ὁμοιοτάτη τῷ Κυρηναίῳ λωτῷ, τὸ δὲ δάκρυον κόμμι ἐστί· ἐκ ταύτης ὦν τῆς ἀκάνθης κοψάμενοι ξύλα ὅσον τε διπήχεα πλινθηδὸν συντιθεῖσι, ναυπηγεόμενοι τρόπον τοιόνδε· [2.96.2] περὶ γόμφους πυκνοὺς καὶ μακροὺς περιείρουσι τὰ διπήχεα ξύλα· ἐπεὰν δὲ τῷ τρόπῳ τούτῳ ναυπηγήσωνται, ζυγὰ ἐπιπολῆς τείνουσι αὐτῶν. νομεῦσι δὲ οὐδὲν χρέωνται· ἔσωθεν δὲ τὰς ἁρμονίας ἐν ὦν ἐπάκτωσαν τῇ βύβλῳ. [2.96.3] πηδάλιον δὲ ἓν ποιεῦνται, καὶ τοῦτο διὰ τῆς τρόπιος διαβύνεται· ἱστῷ δὲ ἀκανθίνῳ χρέωνται, ἱστίοισι δὲ βυβλίνοισι. ταῦτα τὰ πλοῖα ἀνὰ μὲν τὸν ποταμὸν οὐ δύναται πλέειν, ἢν μὴ λαμπρὸς ἄνεμος ἐπέχῃ, ἐκ γῆς δὲ παρέλκεται, κατὰ ῥόον δὲ κομίζεται ὧδε· [2.96.4] ἔστι ἐκ μυρίκης πεποιημένη θύρη, κατερραμμένη ῥιπὶ καλάμων, καὶ λίθος τετρημένος διτάλαντος μάλιστά κῃ σταθμόν. τούτων τὴν μὲν θύρην δεδεμένην κάλῳ ἔμπροσθε τοῦ πλοίου ἀπίει ἐπιφέρεσθαι, τὸν δὲ λίθον ἄλλῳ κάλῳ ὄπισθε. [2.96.5] ἡ μὲν δὴ θύρη τοῦ ῥόου ἐμπίπτοντος χωρέει ταχέως καὶ ἕλκει τὴν βᾶριν (τοῦτο γὰρ δὴ οὔνομά ἐστι τοῖσι πλοίοισι τούτοισι), ὁ δὲ λίθος ὄπισθε ἐπελκόμενος καὶ ἐὼν ἐν βυσσῷ κατιθύνει τὸν πλόον. ἔστι δέ σφι τὰ πλοῖα ταῦτα πλήθεϊ πολλὰ καὶ ἄγει ἔνια πολλὰς χιλιάδας ταλάντων.
[2.96.1] Τα φορτηγά πλοία των Αιγυπτίων είναι καμωμένα από ακακία, η οποία στη μορφή μοιάζει πολύ με τον κυρηναϊκό λωτό και το δάκρυ της είναι κόμμι· απ᾽ αυτή την ακακία λοιπόν κόβουν ξύλα ίσαμε δυο πήχες και τα ταιριάζουν όπως τις πλίθες και κατασκευάζουν το πλοίο ως εξής: [2.96.2] τα δίπηχα ξύλα τα στερεώνουν σε πυκνούς και μακριούς πασσάλους, και αφού κατασκευάσουν έτσι το πλοίο, στρώνουν από πάνω ξύλα τραβέρσο. Κυρτά ξύλα δεν χρησιμοποιούν καθόλου· τους αρμούς τούς καλαφατίζουν από μέσα με πάπυρο. [2.96.3] Πηδάλιο φτιάχνουν ένα, που περνάει μέσα από την καρίνα. Χρησιμοποιούν κατάρτι από ακακία, πανιά από πάπυρο. Τα πλοία αυτά δεν μπορούν να αναπλέουν τον ποταμό παρά μόνο αν φυσάει συνέχεια δυνατός άνεμος, αλλά τα τραβούν από την ξηρά· όσο για το κατέβασμα γίνεται ως εξής: [2.96.4] υπάρχει μια σχεδία καμωμένη από αρμυρίκι, δεμένη με ένα πλέγμα από καλάμια, υπάρχει και μια τρυπημένη πέτρα βάρους δύο ταλάντων περίπου. Τη σχεδία, δεμένη με παλαμάρι, την αφήνουν να επιπλέει μπροστά από το πλοίο, και την πέτρα, με άλλο παλαμάρι, την αφήνουν από πίσω. [2.96.5] Η σχεδία λοιπόν, καθώς το ρεύμα πέφτει απάνω της, προχωρεί με ταχύτητα και σέρνει το πλοίο (βάριδες είναι το όνομα τούτων των πλοίων), ενώ η πέτρα, καθώς σέρνεται από πίσω και βρίσκεται στον βυθό, κρατάει ίσια τη ρότα. Τέτοια πλοία στην Αίγυπτο υπάρχουν πάμπολλα και μερικά από αυτά σηκώνουν φορτία πολλών χιλιάδων ταλάντων.
Ανακαλύφθηκε το 2017 και κατάλαβαν τον τύπο του πλόιμου το 2019
Αλλά η ανασκαφή αυτού που ονομάστηκε πλοίο 17 αποκάλυψε ένα τεράστιο κύτος σε σχήμα ημισελήνου και έναν τύπο κατασκευής που δεν είχε τεκμηριωθεί στο παρελθόν και περιλάμβανε χοντρές σανίδες συναρμολογημένες με κόγχους-όπως παρατήρησε ο Ηρόδοτος, περιγράφοντας ένα ελαφρώς μικρότερο σκάφος.
Το πλόιμο 17
Αρχικά είχε μήκος έως 28 μέτρα, είναι ένα από τα πρώτα μεγάλης κλίμακας αρχαία αιγυπτιακά εμπορικά σκάφη που έχουν ανακαλυφθεί.
Ο Ρόμπινσον πρόσθεσε: «Ο Ηρόδοτος περιγράφει τα σκάφη με μακρές εσωτερικές πλευρές. Κανείς δεν ήξερε πραγματικά τι σήμαινε αυτό ... Αυτή η δομή δεν έχει ξαναγίνει αρχαιολογικά. Στη συνέχεια ανακαλύψαμε αυτή τη μορφή κατασκευής στο συγκεκριμένο σκάφος και είναι απολύτως αυτό που λέει ο Ηρόδοτος ».
Οι πρώτες ανακαλύψεις θα μπορούσαν να γίνουν το 2000. Ο Franck Goddio βρήκε σημαντικές πληροφορίες για τα αρχαία ορόσημα της Θώνης-Ηρακλείου, όπως ο μεγάλος ναός του Αμούν και του γιου του Χονσού (Ηράκλειος για τους Έλληνες), τα λιμάνια που κάποτε έλεγχαν όλες τις συναλλαγές με την Αίγυπτο , και την καθημερινή ζωή των κατοίκων του. Έχει επίσης λύσει ένα ιστορικό αίνιγμα. Αυτό έχει προβληματίσει τους Αιγυπτιολόγους όλα αυτά τα χρόνια: το αρχαιολογικό υλικό αποκάλυψε ότι το Ηράκλειο και η Θώνη ήταν στην πραγματικότητα μια και η ίδια πόλη με δύο ονόματα. Το Ηράκλειο είναι το όνομα της πόλης για τους Έλληνες και η Θωνίδα για τους Αιγυπτίους.
Το διασωθέν πλόιμο 17
Περίπου το 70% του πλοίου έχει σωθεί, καλά διατηρημένο στις ιλύες του Νείλου. Οι σανίδες ακακίας κρατήθηκαν μαζί με μακριές νευρώσεις-περίπου 2 μέτρα σε μήκος-και στερεώθηκαν με μανταλάκια, δημιουργώντας γραμμές «εσωτερικών νευρώσεων» μέσα στο κύτος.
Οδηγήθηκε χρησιμοποιώντας ένα αξονικό πηδάλιο με δύο κυκλικά ανοίγματα για το κουπί του τιμονιού και ένα βήμα για έναν ιστό προς το κέντρο του σκάφους.
Το πλοίο υπολογίζεται πως αρχικά είχε μήκος έως 28 μέτρα και είναι ένα από τα παλαιότερα αρχαία αιγυπτιακά εμπορικά σκάφη που έχουν βρεθεί ποτέ.
Ο Robinson είπε: «Όπου οι σανίδες ενώνονται μεταξύ τους για να σχηματίσουν το κύτος, συνήθως ενώνονται με γωνίες και αρθρώσεις που στερεώνουν τη μία σανίδα στην άλλη. Εδώ έχουμε μια εντελώς μοναδική μορφή κατασκευής, η οποία δεν φαίνεται πουθενά αλλού ».
Ο Αλέξανδρος Μπέλοφ, του οποίου το βιβλίο στο ναυάγιο, το πλοίο 17: Ένα «Mπάρις». (baris) από τη Θώνη-Ηράκλειο, υποδηλώνει ότι η ναυτική αρχιτεκτονική του ναυαγίου είναι τόσο κοντά στην περιγραφή του Ηροδότου, που θα μπορούσε να είχε γίνει στο ναυπηγείο που επισκέφτηκε. Λέξη προς λέξη η ανάλυση του κειμένου του καταδεικνύει ότι σχεδόν κάθε λεπτομέρεια αντιστοιχεί «ακριβώς στα στοιχεία».
Το πλοίο 17 είναι το 17ο από περισσότερα από 70 σκάφη που χρονολογούνται από τον 8ο έως τον 2ο αιώνα π.Χ., που ανακαλύφθηκαν από τον Γάλλο αρχαιολόγο Franck Goddio και μια ομάδα - συμπεριλαμβανομένου του Belov - από το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Υποβρύχιας Αρχαιολογίας κατά τη διάρκεια ανασκαφών στον κόλπο Aboukir.
ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ
