Η πορνεία στην αρχαία Ελλάδα έκρυβε αρκετά μυστικά τα οποία αρκετοί δεν γνωρίζουν
Μπορεί η πορνεία να αποτελεί ένα θέμα ταμπού στις μέρες μας, αλλά στην αρχαιότητα αποτελούσε κάτι καθημερινό και είχε αρκετά παρακλάδια.
Μάλιστα, υπήρχαν και είδη εκδιδόμενων γυναικών ανάλογα με τις γνώσεις που είχαν, αλλά και τις παροχές που προσέφεραν.
Τα είδη της πορνείας
Το «αλισβερίσι» των ανδρών με τις εκδιδόμενες γυναίκες χρειαζόταν, εκτός των άλλων, γιατί οι νόμοι απαγόρευαν αυστηρά τις σχέσεις εκτός γάμου με μία γυναίκα από την τάξη των ελεύθερων πολιτών.
Οι γνωστές κατηγορίες εκδιδόμενων γυναικών είναι οι πόρνες, οι ανεξάρτητες πόρνες και οι εταίρες.
Πόρνες
Τελευταίες στην κλίμακα κατατάσσονταν οι πόρνες, οι οποίες σύμφωνα και με την ετυμολογία της λέξης – προέρχεται από το ρήμα «πέρνημι» που σημαίνει «πουλώ» - ανήκαν στους «πορνοβοσκούς», δηλαδή σε προαγωγούς που κρατούσαν τμήμα των εσόδων τους.
Οι απλές πόρνες ήταν δούλες και εργάζονταν τις περισσότερες φορές σε οίκους ανοχής, σε συνοικίες που ήταν διαβόητες για τη φιλοξενία τέτοιων δραστηριοτήτων, όπως ο Πειραιάς (το λιμάνι της Αθήνας) ή ο Κεραμεικός. Οι τελευταίες υποδέχονταν ναυτικούς και φτωχούς πολίτες.
Μάλιστα, υπήρχαν και κρατικοί αθηναϊκοί οίκοι ανοχής.
Ανεξάρτητες πόρνες
Μια βαθμίδα παραπάνω βρίσκονταν οι πόρνες που κάποτε ήταν δούλες αλλά είχαν κερδίσει την ελευθερία τους. Έχουν βρεθεί σανδάλια των οποίων οι σόλες ήταν έτσι κατασκευασμένες ώστε να αφήνουν στο έδαφος το αποτύπωμα «ΑΚΟΛΟΥΘΙ», που σημαίνει «ακολούθησέ με». Χρησιμοποιούσαν επίσης έντονο μακιγιάζ.
Η προέλευση αυτών των γυναικών ποικίλλει: γυναίκες μέτοικοι που δεν έβρισκαν άλλο επάγγελμα στη νέα τους πατρίδα, φτωχές χήρες, παλαιές πόρνες που εξαγόρασαν την ελευθερία τους, συχνά με πίστωση.
Στην Αθήνα ήταν υποχρεωμένες να καταγράφονται σε μητρώα και να καταβάλλουν φόρους. Ορισμένες μάλιστα κατάφεραν να φτιάξουν περιουσία από το επάγγελμά τους.
Στην κατηγορία αυτή κατέτασσαν τις μουσικούς και τις χορεύτριες που προσέφεραν ψυχαγωγία στα συμπόσια των ανδρών.
Εταίρες
Οι εταίρες βρίσκονταν στην κορυφή των εκδιδόμενων γυναικών. Δεν περιορίζονται στο να προσφέρουν σεξουαλικές υπηρεσίες, με την ίδια τη λέξη «εταίρα» να σημαίνει «σύντροφος». Στις περισσότερες περιπτώσεις διέθεταν ευρεία μόρφωση και μπορούσαν να λάβουν μέρος σε συζητήσεις καλλιεργημένων ανθρώπων, για παράδειγμα στα συμπόσια.
Αποτελούν τις μοναδικές γυναίκες στην αρχαία Ελλάδα, με εξαίρεση τις Σπαρτιάτισσες, που απολάμβαναν την ανεξαρτησία τους και μπορούσαν να διαθέτουν προσωπική περιουσία. Ένα τέτοιο είδος παλλακίδας δεν πληρωνόταν για κάθε συνεύρεση, αλλά έπαιρνε δώρα από τους «εταίρους» και τους «φίλους» της ώστε να ζει μια άνετη ζωή.
Στην πλειοψηφία τους οι εταίρες ανήκαν στην τάξη των μετοίκων και ορισμένες από αυτές είχαν μεγάλη περιουσία.
Κάποιες φορές είναι δύσκολο να γίνει διάκριση ανάμεσα στις εταίρες και τις απλές πόρνες: και στις δύο περιπτώσεις η γυναίκα μπορούσε να είναι ελεύθερη ή δούλη, ανεξάρτητη ή εργαζόμενη για κάποιο προαγωγό.
Η ταύτιση της εταίρας με την πόρνη ή την παλλακίδα μπορεί να έγινε λόγω προκαταλήψεων σχετικά με τη θέση της γυναίκας από μεταγενέστερους σχολιαστές (ήδη από τον 6ο αι. π.Χ.) που αδυνατούσαν να φανταστούν μία γυναίκα που να μην ανήκει με κάποιον τρόπο στο δίπολο σύζυγος-πόρνη. Πηγή ://www.alfavita.gr/
