Η πραγματική τοποθεσία των άπιαστων Κρεμαστών Κήπων της Βαβυλώνας διαφεύγει από τους ερευνητές εδώ και αιώνες.
Είναι το μόνο από τα Επτά Θαύματα του Αρχαίου Κόσμου του οποίου η τοποθεσία είναι ακόμα άγνωστη, ωστόσο, παρά την πληθώρα μελετών που ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν την απάντηση, δεν υπάρχει ακόμη συναίνεση μεταξύ ιστορικών και ειδικών ως προς το πού βρισκόταν κάποτε αυτό το αρχαίο θαύμα.
Παρόλα αυτά, έρευνα που διεξήχθη από ακαδημαϊκό του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ισχυρίστηκε ότι τελικά είχε την απάντηση.
Όπως γράφει η JOANNA GILLAN στο Ancient Origins
Η πιο κοινή πεποίθηση στους επιστημονικούς κύκλους είναι ότι η αρχαία πόλη και οι κρεμαστοί κήποι της Βαβυλώνας κατασκευάστηκαν από τους Βαβυλώνιους υπό την ηγεσία του βασιλιά Ναβουχοδονόσορα Β’, ο οποίος κυβέρνησε μεταξύ 605 και 562 π.Χ. Αναφέρεται ότι κατασκεύασε τους κήπους για να ευχαριστήσει τη σύζυγό του που νοσταλγούσε την Αμύτη από τη Μηδία, που λαχταρούσε τα φυτά της πατρίδας της.
Οι θρύλοι λένε ότι η βασίλισσα Αμύτη ήταν καταθλιπτική από το ξηρό, ηλιόλουστο έδαφος που περιτριγυριζόταν, λαχταρώντας για την πλούσια, πράσινη και ορεινή ομορφιά της πατρίδας της. Ο σύζυγός της βρήκε μια λύση δίνοντάς της ένα τεχνητό βουνό και περίτεχνους κήπους στην ταράτσα.
Δεν ήταν «κρεμαστοί»
Οι περισσότεροι μελετητές συμφωνούν ότι οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας στην πραγματικότητα δεν «κρέμονταν» στον αέρα. Φαίνεται πιο πιθανό ότι κάποια στιγμή στο παρελθόν υπήρξε λάθος μετάφραση της ελληνικής λέξης kremastos ή της λατινικής λέξης pensilis , που χρησιμοποιούνταν για να περιγράψουν τους κήπους.
Ως εκ τούτου, ο όρος θα μπορούσε στην πραγματικότητα να αναφέρεται στη λέξη «προεξοχή» – όπως σε ένα μπαλκόνι ή μια βεράντα, όπως οι βεράντες που βρίσκονται σε ένα ζιγκουράτο της Μεσοποταμίας.
«Αποτελείται από θολωτές αναβαθμίδες που υψώνονται η μία πάνω από την άλλη και στηρίζονται σε κυβόσχημους πυλώνες. Αυτά είναι κούφια και γεμάτα με χώμα για να επιτρέπεται η φύτευση δέντρων με το μεγαλύτερο μέγεθος. Οι κολώνες, οι θόλοι και τα πεζούλια είναι κατασκευασμένα από ψημένο τούβλο και άσφαλτο. Η ανάβαση στο υψηλότερο επίπεδο γίνεται με σκάλες, και στο πλάι τους υπάρχουν μηχανές νερού, μέσω των οποίων άτομα, διορισμένα ρητά για το σκοπό, εργάζονται συνεχώς για την ανύψωση του νερού από τον Ευφράτη στον κήπο».
Θα ήταν ένα καταπληκτικό θέαμα, αλλά δυστυχώς οι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας δεν επιβίωσαν στους αιώνες. Υπάρχουν κάποιες αναφορές που υποδηλώνουν ότι καταστράφηκαν τον 2ο αιώνα π.Χ. είτε από αμέλεια, είτε από πόλεμο είτε από σεισμό.
Η καταστροφή των Κρεμαστών Κήπων της Βαβυλώνας συνέβαλε επίσης στη σύγχυση των μελετητών ως προς το ακριβές πού βρίσκονται. Πολλοί αμφιβάλλουν αν υπήρξαν ποτέ. Πολλοί συγγραφείς της κλασικής εποχής έχουν περιγράψει αυτούς τους κήπους που προκαλούν δέος, αναφέροντας ότι κατασκευάστηκαν σε θολωτές αναβαθμίδες δίπλα σε ένα παλάτι. Ωστόσο, προσφέρουν περιορισμένες λεπτομέρειες σχετικά με την πραγματική τους θέση, αφήνοντας στους σύγχρονους ερευνητές ένα σημαντικό ιστορικό μυστήριο να ξετυλίξουν.
Τους έφτιαξαν οι Ασσύριοι
Η Δρ Stephanie Dalley, από το Ανατολικό Ινστιτούτο του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, πέρασε πάνω από δύο δεκαετίες συγκεντρώνοντας στοιχεία από αρχαία κείμενα και αποκωδικοποιώντας τη σφηνοειδή γραφή, προτού καταλήξει στο συμπέρασμα ότι είχε βρει την πραγματική τοποθεσία των Κρεμαστών Κήπων.
Έγραψε ακόμη και ένα βιβλίο για αυτό. The Mystery of the Hanging Garden of Babylon το 2013. Σύμφωνα με την Dalley, οι κήποι δεν χτίστηκαν καθόλου από τους Βαβυλώνιους , αλλά από τους γείτονές τους και τους αρχαίους εχθρούς τους Ασσύριους, υπό τον μονάρχη τους Σενναχερίμ.
Η Dalley είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους στον κόσμο που μπορούν να διαβάσουν σφηνοειδή γραφή. Μία από τις κύριες ενδείξεις που την οδήγησαν στη θεωρία της ήταν ένα πρίσμα στο Βρετανικό Μουσείο με σφηνοειδές κείμενο που περιγράφει τη ζωή του Σεναχερίμ, ο οποίος κυβέρνησε μια αυτοκρατορία που εκτείνεται από τη νότια Μ.Ασία έως το σύγχρονο Ισραήλ.
Γνωστό ως Πρίσμα του Σεναχερίμ, το κείμενο περιγράφει -μεταξύ άλλων- ένα παλάτι και έναν κήπο που έχτισε και ήταν «θαύμα για όλους τους ανθρώπους».
Περαιτέρω υποστήριξη για τη θεωρία προέρχεται από ένα ανάγλυφο, που αφαιρέθηκε από τη Νινευή στο βόρειο Ιράκ και μεταφέρθηκε στο Βρετανικό Μουσείο, που δείχνει το συγκρότημα των ανακτόρων του Σεναχερίμπ και έναν κήπο με δέντρα κρεμασμένα στον αέρα σε πεζούλια και φυτά κρεμασμένα σε καμάρες.
Οι κρεμαστοί κήποι της Νέας Βαβυλώνας;
Η Dalley υποστήριξε ότι οι περίφημοι Κρεμαστοί Κήποι της Βαβυλώνας, ένα από τα επτά αρχαία θαύματα του κόσμου, βρίσκονταν κοντά στην πόλη της Νινευή και ήταν χτισμένοι σε μια σειρά από αναβαθμίδες, χτισμένες σαν αμφιθέατρο, με μια λίμνη στο κάτω μέρος.
Επειδή η Νινευή είναι τόσο μακριά από τη Βαβυλώνα, τα στοιχεία που υποδεικνύουν αυτή την περιοχή, καθώς η πραγματική τοποθεσία των κήπων είχε προηγουμένως παραβλεφθεί. Ωστόσο, η Δρ Ντάλεϊ διαπίστωσε ότι όταν οι Ασσύριοι κατέκτησαν τη Βαβυλώνα, η πρωτεύουσά τους έγινε γνωστή ως Νέα Βαβυλώνα, πιθανώς να οφείλεται στη σύγχυση.
Δυστυχώς, το υψηλό επίπεδο θρησκευτικής και εθνοτικής βίας που μαστίζει αυτήν τη στιγμή την περιοχή γύρω από τη Νινευή σημαίνει ότι η Dalley δεν μπόρεσε να πάει εκεί για να βρει τις αποδείξεις που χρειάζεται για να επιβεβαιώσει τη θεωρία της.
Παρόλα αυτά οδήγησε ένα τοπικό κινηματογραφικό συνεργείο να πάει εκεί και να ερευνήσει μια συγκεκριμένη περιοχή για λογαριασμό της. Τα πλάνα τους δείχνουν έναν τεράστιο λόφο από χώμα και μπάζα, που κατεβαίνει σε μια περιοχή με πράσινο. Η Dalley προσπαθεί απεγνωσμένα να βρει έναν τρόπο να ανασκάψει την τοποθεσία, αλλά πιστεύει ότι η βία στην περιοχή μπορεί να το καταστήσει αδύνατο.
Σύμφωνα με την Dalley, «απαιτείται περισσότερη έρευνα στο χώρο, αλλά δυστυχώς δεν νομίζω ότι αυτό θα είναι δυνατό στη ζωή μου». Ωστόσο, πρόσθεσε ότι η πεποίθησή της ότι οι κήποι ήταν στη Νινευή «παραμένει ακλόνητη». Εν τω μεταξύ, οι έρευνες για αρχαιολογικά στοιχεία συνεχίζονται.
Πηγή Ancient Origins / Joanna Gillan
