Μινώα ή Μίνωα, νησίς.

Ο κόλπος των Μεγάρων με τις Νησίδες Μεθουρίδες

Μινώα ή Μίνωα, νησίς κειμένη εγγύτατα της στεριάς κατά το προς ανατολάς μέρος της Νισαίας, του επινείου των Μεγάρων, ή νησίς αύτη έκειτο τοσούτον εγγύς της ηπείρου, ώστε ο Στράβων λέγει αυτήν ακρωτήριον μετά τας Σκιρωνίδας πέτρας, και προσεπιφέρει ότι και η Νισαία αυτή εκαλείτο το πάλαι Μινώα.

Άποψη του αρχαίου λιμανιού των Μεγάρων, Απρίλιος 1902

Η Μινώα ην μία των Μεθουρίδων ή Μεθουριάδων νήσων,όπως τα ονόμαζαν οι αρχαίοι Έλληνες, Μεθουρίδες ή Μεθουριάδες τέσσερεις νησίδες (πέντε με την Σαλαμίνα) κείμεναι προ του μεταξύ Νισαίας και Αττικής διαστήματος – εκ των νησίδων ταύτων η Μινώα ην το πλησιέστατον τη Νισαία.

Ο Μίνως εν τω προς Νίσον πολέμω, παρά την νήσον ταύτην είχε ελλιμενισμένον το ναυτικόν των Κρητών, εξ ου βεβαίως και η ονομασία Μινώα.

Κατά το πεμπτον έτος του Πελοποννησιακού πολέμου οι Αθηναίοι υποτάξαντες την Λέσβον, στρατηγούντος Νικίου του Νικηράτου, εστράτευσαν κατά της Μινώας ην οι Μεγαρείς μετεχειρίζοντο ως φρούριον, οικοδομήσαντες εν αυτή πύργον. Ο Νικίας ήθελε να καταστήση φυλακήν Αθηναίων εν Μινώα, ωστέ ουχί πλέον από Βουδόρου και Σαλαμίνος, αλλ’ απ’ αυτής ως από εγγυτέρου μέρους να επιτηρώσι τους Πελοποννησίους, ώστε ούτε να εκπλέωσιν εκείθεν λανθάνοντες και να εκπέμπωσι τριήρεις και ληστάς ως πρότερον, ούτε ουδέν να εισκομίζωσιν εις τους Μεγαρείς.

Διό ελών πρώτον εκ της θαλάσσης δια μηχανών δύο πύργους της Νισαίας προέχοντας, και ελευθερώσας τον είσπλουν τον δια της νήσου, ετείχισεν είτα και το κατά την ξηράν μέρος, αφ’ ου διά γεφύρας επί έλους εδύνατο να βοηθή την νήσον. Αποπερατωθέντων δι τούτων εν ολίγαις ημέραις, έκτισε και επί της νήσου τείχος, και εγκαταλιπών φρουράν, ανεχώρησε.
Κατά το δε όγδοον έτος του αυτού πολέμου, εχόντων την Νισαίαν των Πελοποννησίων, οι Αθηναίοι έπλευσαν διά νυκτός εις Μινώαν μετά εξακοσίων οπλιτών υπό στρατηγόν τον Ιπποκράτην, και καθήσαντες εις τάφρον πλησίον των τειχών, έκτιζον αυτό διά πλίνθων. Και τότε εκ προδοσίας τινών Μεγαρέων και εκ στρατηγήματος ηνεώχθησαν αι πύλαι και εισέδραμον οι Αθηναίοι και οι μετ’ αυτών Πλαταιής εις τα μακρά τείχη.

Αριστερά ο Νικίας, δεξιά ο Ιπποκράτης

Ο Νικίας ήταν Αθηναίος στρατηγός και πολιτικός του 5ου αιώνα π.Χ. (469-413 π.Χ.), αρχηγός του αριστοκρατικού κόμματος και σημαντικός πρωταγωνιστής του Πελοποννησιακού Πολέμου. Ήταν ο κύριος αρχιτέκτονας της Νικίειου Ειρήνης το 421 π.Χ. που έθεσε προσωρινό τέλος στον πόλεμο, αλλά επέβλεψε την καταστροφική αθηναϊκή εκστρατεία στη Σικελία, η οποία κατέληξε στην ήττα και τον θάνατό του.

Ο Αθηναίος στρατηγός Ιπποκράτης ήταν ηγετική φιγούρα στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, γνωστός για τη συμμετοχή του στην αποτυχημένη εκστρατεία στη Βοιωτία, όπου και σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια της Μάχης του Δήλιου το 424 π.Χ.

Το Παλιόκαστρο από Νισαία

Απόδοση στο κείμενο με τη βοήθεια ΑΙ:

Η Μινώα ήταν νησί που βρισκόταν πολύ κοντά στην ηπειρωτική χώρα, στο ανατολικό μέρος της Νισαίας, κοντά στην περιοχή των Μεγάρων. Το νησί αυτό βρίσκονταν τόσο κοντά στην ηπειρωτική χώρα, ώστε ο Στράβων το αναφέρει ως ένα ακρωτήριο μετά τις Σκιρωνίδες πέτρες και προσθέτει ότι και η Νισαία καλούνταν παλαιότερα Μινώα.

Η Μινώα ανήκε στις Μεθουρίδες ή Μεθουριάδες νήσους. Οι Μεθουρίδες ή Μεθουριάδες ήταν μικρά νησιά που βρίσκονταν στο χώρο μεταξύ της Νισαίας και της Αττικής. Από αυτά τα νησιά, η Μινώα ήταν το πιο κοντινό στη Νισαία.

Ο Μίνως, στον πόλεμο κατά του Νίσου, είχε αγκυροβολήσει το ναυτικό των Κρητών σε αυτό το νησί, από όπου προέρχεται και η ονομασία "Μινώα".

Ο Μίνωας, βασιλιάς της Κρήτης, κατά την πολιορκία των Μεγάρων, ερωτεύτηκε την Σκύλλα, κόρη του βασιλιά Νίσου των Μεγάρων. Η Σκύλλα, για να κερδίσει την αγάπη του Μίνωα, έκοψε την χρυσή τρίχα από το κεφάλι του πατέρα της, η οποία τον καθιστούσε αήττητο. Ο Μίνωας, όμως, αποτροπιάστηκε από την πράξη της προδοσίας και, αντί να την παντρευτεί, την εγκατέλειψε και την πέταξε στη θάλασσα, όπου μεταμορφώθηκε σε θαλασσοπούλι.

Η Μεγαριτισσα Σκύλλα κόβει την χρυσή τρίχα του πατέρα της Νίσου -Ασημένιο Κύπελο από την Γερμανία του 12ου αιώνα

Ο Μίνωας λοιπόν αν και εκτιμά την πράξη της, αηδιάζει με την προδοσία της κόρης προς τον πατέρα της. Την απορρίπτει και τη μεταμορφώνει σε θαλασσοπούλι, ενώ ο πατέρας της μεταμορφώνεται σε θαλασσαετό, καταδιώκοντάς την.

Η παραλία Βαρέα των Μεγάρων και στο βάθος η Πάχη και η Μινώα περί το 1898-1900.

Νίσος Πανδίονος - Ήταν ένας από τους τέσσερις υιούς του βασιλιά των Αθηνών, Πανδίονα του νεότερου και της Πυλίας. Ο Νίσος γεννήθηκε στα Μέγαρα κατά την εξορία του πατέρα του. Μετά τον θάνατο του Πανδίονα, πήγε μαζί με τα αδέλφια του στην Αθήνα. Ως σύζυγος του Νίσου αναφέρεται η Αβρώτη, αλλά και η νύμφη Κερόεσσα, με την οποία φέρεται να απέκτησε υιό τον Βύζαντα, αρχηγό των Μεγαρέων και πρώτο οικιστή της πόλης που πήρε το όνομά του, του Βυζαντίου.

Κάποιες παραδόσεις αναφέρουν ως κόρη του Νίσου την Ιφινόη, τη σύζυγο του Μεγαρέα, αλλά η επικρατέστερη εκδοχή αναφέρει ως κόρη του τη Σκύλλα, που πρόδωσε τον πατέρα της για τον έρωτα του εχθρού του, του Μίνωα. Σύμφωνα με τον μύθο αυτό, ο Νίσος μεταμορφώθηκε σε αετό.

Η Παχη και το Παχάκι ή Μινώα στο κέντρο κατα΄την διάρκεια του Β' ΠΠ σε βομβαρδισμό συμμαχικών πλοίων απο γερμανικά αεροπλάνα .

Κατά το πέμπτο έτος του Πελοποννησιακού πολέμου, οι Αθηναίοι κατέκτησαν τη Λέσβο και με στρατηγό το Νικία, γιο του Νικάρατου, επιτέθηκαν στη Μινώα, όπου οι Μεγαρείς είχαν κτίσει ένα φρούριο με έναν πύργο.

Εικόνα τέιχους ΑΙ

Ο Νικίας επιθυμούσε να μετατρέψει τη Μινώα σε φυλάκιο των Αθηναίων, έτσι ώστε αυτοί να μπορούν να παρακολουθούν τις ενέργειες των Πελοποννησίων από πιο κοντινή απόσταση, αντί για το Βουδώρο και τη Σαλαμίνα, αλλά και να τους αποτρέψει να εκπλέουν από τη Μινώα κρυφά στέλνοντας τριήρεις και ληστές, όπως συνέβαινε προηγουμένως, αλλά και να αποτρέψει την εισαγωγή οποιωνδήποτε αγαθών στους Μεγαρείς μέσω της Μινώας.

Ο Μίνωας προσφέρει θυσίες στον Ποσειδώνα

"Διό ελών πρώτον εκ της θαλάσσης δια μηχανών δύο πύργους της Νισαίας προέχοντας" - Ο Νικίας πρώτα απ' όλα χρησιμοποίησε μηχανές πολέμου για να κατασκευάσει δύο πύργους στη Νισαία. Αυτοί οι πύργοι, πιθανότατα επί του παράλιου τμήματος της πόλης, ήταν απαραίτητοι για να ελέγχει το λιμάνι ή να παρακολουθεί τις ενέργειες στη θάλασσα. "ελευθερώσας τον είσπλουν τον δια της νήσου" - Στη συνέχεια, ελευθέρωσε την είσοδο από τη θάλασσα μέσω του νησιού. Αυτό σημαίνει ότι ίσως απέκοψε προσωρινά τη σύνδεση μεταξύ του νησιού και της ηπειρωτικής χώρας για στρατηγικούς λόγους. "Ετείχισεν είτα και το κατά την ξηράν μέρος" - Στη συνέχεια, αρχίζει να οχυρώνει το μέρος της ξηράς, δηλαδή το τμήμα του νησιού που συνδέεται με την ηπειρωτική χώρα. "Αφ’ ου διά γεφύρας επί έλους εδύνατο να βοηθή την νήσον" - Μετά την οχύρωση, ήταν δυνατόν να βοηθά το νησί από την ξηρά μέσω μιας γέφυρας. Αυτές οι ενέργειες ενίσχυσαν την άμυνα της Μινώας και επέτρεψαν στον Νικία να ελέγχει την κατάσταση σε αυτό το σημαντικό στρατηγικό σημείο.Όταν ολοκλήρωσε αυτές τις ενέργειες σε λίγες ημέρες, έχτισε τείχος γύρω από το νησί και, αφού άφησε φρουρά, αποχώρησε.

Κατά το όγδοο έτος του Πελοποννησιακού πολέμου, όπως περιγράφεται, οι Αθηναίοι, ενώ οι Πελοποννήσιοι είχαν καταλάβει τη Νισαία, αποφάσισαν να επιτεθούν στη Μινώα. Αυτό έγινε με μια νυχτερινή επιδρομή και συγκεκριμένα με τη χρήση ενός στρατιωτικού δυναμικού που αποτελούνταν από 600 οπλίτες υπό την ηγεσία του στρατηγού Ιπποκράτη. Αυτή η ενέργεια ήταν πιθανότατα μια απόπειρα να ανατρέψουν την πελοποννησιακή κυριαρχία στην περιοχή εκείνη, κλειδί για τον έλεγχο του πελοποννησιακού στόλου στον Κορινθιακό κόλπο.

Tο βιβλίο από όπου προέρχεται το κείμενο

Με την περιγραφή "καθήσαντες εις τάφρον πλησίον των τειχών, έκτιζον αυτό διά πλίνθων", υπονοείται ότι οι επιτιθέμενοι (πιθανώς οι Αθηναίοι υπό τον Ιπποκράτη) κάθισαν κοντά στα τείχη της Μινώας και άρχισαν να χτίζουν τείχη γύρω από αυτήν χρησιμοποιώντας πλίνθους.

Αυτή η ενέργεια πιθανώς είχε ως στόχο την ενίσχυση της θέσης τους και τη δημιουργία πρόσθετης προστασίας για την προετοιμασία της επόμενης φάσης της επίθεσης ή για τη διατήρηση της κατάληψης της περιοχής σε περίπτωση αντεπίθεσης.

Ακολούθως, λόγω προδοσίας ορισμένων Μεγαρέων και με τη χρήση ενός στρατηγήματος, οι πόρτες άνοιξαν και οι Αθηναίοι, μαζί με τους συμμάχους τους από την Πλαταιές, μπήκαν στα Μακρά τείχη."

Ο αρχαίος λιμένας των Μεγάρων

Η ορθότερη ονομασία για τη νησίδα στον Κόλπο των Μεγάρων είναι Μινώα, με πιθανή σύνδεση με τη μυθολογία και τον Κρητικό βασιλιά Μίνωα, αν και δεν είναι βέβαιο ότι ταυτίζεται απόλυτα με τη μυθική «νησίδα Μεγαρα» ή «νησίδα του Μίνωα». Εναλλακτικές ονομασίες για τη νησίδα είναι Παχάκι και Μικρό Νησί.

Μινώα

Λεπτομέρειες:

Μινώα: είναι η ονομασία που συνδέεται με τις αρχαίες πηγές, και σύμφωνα με ορισμένες θεωρίες, η νησίδα Παχάκι στην περιοχή των Μεγάρων μπορεί να είναι αυτή η «νησίδα Μεγαρα» που αναφέρεται σε αρχαία κείμενα.

Άλλες θεωρίες για την ταυτότητα της μυθικής νησίδας υπάρχουν, οπότε η σύνδεση δεν είναι απόλυτη.