Πάλι προσπαθούν
να ανατρέψουν την ιστορία της Ελλάδας .
Κυκλοφορεί αυτές τις μέρες μια επιστημονική «άποψη» που
προσπαθεί να ξανακάνει μικρότερη την ιστορία
μας.
ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΣΥΣΤΗΜΙΚΑ Μ.Μ.Ε ΠΑΠΑΓΑΛΙΖΟΥΝ
ΜΙΑ ΕΙΔΗΣΗ ΠΟΥ ΕΜΦΑΝΕΣΤΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΕΠΑΡΚΕΣΤΑΤΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ...ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ... ;
ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ ΔΙΑΛΕΞΑΜΕ ΜΙΑ ΑΝΑΡΤΗΣΗ....Η ΕΙΔΗΣΗ ΛΕΕΙ ….
Το μπερδεμένο ρολόι της ελιάς
Νέα θεωρία για τη χρονολόγηση της έκρηξης του ηφαιστείου της
Σαντορίνης
Δευτέρα, 10 Μαρτίου 2014
Το ηφαίστειο της Θήρας εξερράγη τον 16ο αιώνα π.Χ. και όχι
νωρίτερα, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, που αξιολόγησε ως
αναξιόπιστη τη δενδροχρονολόγηση στην οποία είχαν βασιστεί προηγούμενες
εκτιμήσεις ότι η έκρηξη είχε συμβεί πριν από έναν αιώνα περίπου.
Η ακριβής χρονολόγηση της διάσημης έκρηξης στο προϊστορικό
Αιγαίο έχει διχάσει τους επιστήμονες εδώ και χρόνια. Η μεγάλη φυσική καταστροφή
–με τις σημαντικές ιστορικές επιπτώσεις της– εκτιμάται ότι συνέβη πριν από
3.500 έως 3.600 χρόνια.
Η παραδοσιακή άποψη –που επιβεβαιώνεται
και από τη νέα μελέτη– είναι ότι το ηφαίστειο εξερράγη κάποια στιγμή στη διάρκεια του 16ου αιώνα π.Χ. Νεότερες εκτιμήσεις μετά τη δεκαετία του ’80 πρότειναν ότι η έκρηξη έλαβε χώρα σχεδόν έναν αιώνα νωρίτερα. Τα τελευταία στοιχεία για αυτή την άποψη προσκόμισε μια δανική μελέτη, που χρησιμοποίησε τη μέθοδο της χρονολόγησης με τον ραδιενεργό άνθρακα-14 σε ξύλα από ελιές, που προέρχονται από την εποχή της έκρηξης.
και από τη νέα μελέτη– είναι ότι το ηφαίστειο εξερράγη κάποια στιγμή στη διάρκεια του 16ου αιώνα π.Χ. Νεότερες εκτιμήσεις μετά τη δεκαετία του ’80 πρότειναν ότι η έκρηξη έλαβε χώρα σχεδόν έναν αιώνα νωρίτερα. Τα τελευταία στοιχεία για αυτή την άποψη προσκόμισε μια δανική μελέτη, που χρησιμοποίησε τη μέθοδο της χρονολόγησης με τον ραδιενεργό άνθρακα-14 σε ξύλα από ελιές, που προέρχονται από την εποχή της έκρηξης.
Όμως νέα μελέτη αντιτείνει
ότι η ραδιοχρονολόγηση με άνθρακα-14 μεμονωμένων κομματιών ελιάς, σκεπασμένων
από ηφαιστειακές στάχτες, είναι πολύ αναξιόπιστη μέθοδος. Οι ερευνητές,
με επικεφαλής τον Πάολο Κερουμπίνι του Ελβετικού Ομοσπονδιακού Ινστιτούτου
Ερευνών Δασών και Χιονιού, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αρχαιολογικό
περιοδικό Antiquity,
μελέτησαν πολλούς γέρικους κορμούς ελαιόδενδρων από την Ελλάδα και τη λοιπή
νότια Ευρώπη.
«Η ανάλυση δειγμάτων ξύλου έχει νόημα μόνο αν μπορεί να
αποδειχτεί ότι τα εν λόγω δέντρα ήταν ακόμα ζωντανά τη στιγμή της έκρηξης. Όμως
στην περίπτωση των γέρικων ελαιόδενδρων στην περιοχή της Μεσογείου, δεν είναι
καθόλου ασυνήθιστο νεκρά κλαδιά να μένουν πεσμένα για αρκετές δεκαετίες»,
δήλωσε ο Κερουμπίνι. Όπως είπε, για μια πραγματικά σωστή χρονολόγηση με
άνθρακα-14, θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί μια διεθνής καμπύλη αναφοράς, η οποία,
στην προκειμένη περίπτωση της Σαντορίνης, πρέπει να βασίζεται σε μετρήσεις
δενδροχρονολόγησης (δακτυλίων στο εσωτερικό των κορμών) από δέντρα ηλικίας
μεγαλύτερης των 4.000 ετών.
Ο Κερουμπίνι ανέλυσε δείγματα ξύλου από πολλές ελιές της νοτίου
Ευρώπης και κατέληξε στο συμπέρασμα ότι τα ελαιόδενδρα συχνά παράγουν πολλούς
ψευδο-δακτύλιους στο εσωτερικό τους, πράγμα που μπερδεύει την πραγματική ηλικία
τους, γεγονός που δείχνει τα περιορισμένα όρια της δενδροχρονολόγησης. Αυτό,
όπως είπε, συμβαίνει ιδιαίτερα σε θερμά μέρη όπως η Σαντορίνη με τις συχνές
ξηρές περιόδους τα καλοκαίρια και τους χειμώνες σαν άνοιξη, που έχουν ως
αποτέλεσμα να παράγουν μπερδεμένους δακτύλιους μέσα στους κορμούς και έτσι να
προκαλούν σύγχυση ακόμα και στους ειδικούς. Ενδεικτικά, ανέφερε, ότι ένα
κομμάτι ξύλου ελιάς που χρονολογείται πως έχει ηλικία 72 ετών, στην
πραγματικότητα μπορεί να είναι μόνο 30.
Ο Κερουμπίνι πήρε δείγματα από ελαιόδεντρα που βρίσκονται σήμερα
στη Σαντορίνη και έκανε ένα «τυφλό τεστ», δίνοντάς τα ίδια ακριβώς σε δέκα
ειδικούς σε πέντε εργαστήρια δενδροχρονολόγησης σε διάφορες χώρες. Η συγκριτική
ανάλυση ανέδειξε το πρόβλημα: οι μετρήσεις των δακτυλίων (και άρα της
εκτιμώμενης ηλικίας του κάθε δέντρου) διέφεραν πάνω από 44% μεταξύ των
εργαστηρίων.
Με αυτό το δεδομένο της αναξιοπιστίας, η νέα μελέτη κατέληξε στο
συμπέρασμα ότι δεν είναι ρεαλιστικό να θεωρείται ακριβής μια χρονολόγηση της
έκρηξης του ηφαιστείου της Θήρας, η
οποία βασίζεται μόνο σε ένα κομμάτι ελιάς από την εποχή εκείνη. Με
άλλα λόγια, οι νεότερες εκτιμήσεις ότι η έκρηξη έγινε περίπου έναν αιώνα
νωρίτερα δεν μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστες με βάση τη δενδροχρονολόγηση και,
συνεπώς, προς το παρόν τουλάχιστον, ισχύει η εκτίμηση ότι η εντυπωσιακή καλδέρα
του νησιού δημιουργήθηκε από έκρηξη τον 16ο αιώνα π.Χ.
Σύνδεσμος: Για την πρωτότυπη επιστημονική εργασία (με συνδρομή)
στη διεύθυνση:
http://antiquity.ac.uk/ant/088/ant0880267.htm
ΤΑ
100-150 ΧΡΟΝΙΑ ΟΜΩΣ ΕΧΟΥΝ ΜΕΓΑΛΗ ΣΗΜΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ …ΘΑ ΔΟΥΜΕ
ΠΑΡΑΚΑΤΩ….!
Από τη Βικιπαίδεια, την
ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μινωική
έκρηξη ονομάζεται η καταστροφική ηφαιστειακή έκρηξη που έγινε κατά
την Υστεροκυκλαδική Ι περίοδο στην νήσο Στρογγύλη και
είχε ως αποτέλεσμα την δημιουργία αυτού που σήμερα ονομάζουμε καλδέρα της Σαντορίνης και την καταστροφή του προϊστορικού πολιτισμού του νησιού.
Έχει υπολογιστεί ότι ο δείκτης μεγέθους της ηφαιστειακής έκρηξης (VEI - Volcanic Explosivity Index)
είναι ίσος με 7 και ο όγκος των υλικών που εκτοξεύτηκαν ήταν περίπου 60 κυβικά
χιλιόμετρα. Τα δεδομένα αυτά κατατάσσουν την Μινωική έκρηξη, ως την δεύτερη
μεγαλύτερη έκρηξη στην ανθρώπινη ιστορία μετά από αυτή στο ηφαίστειο Ταμπόρα στην Ινδονησία το 1815.
Η πρώτη
κλασσική χρονολόγηση της έκρηξης βασίστηκε σε συγκριτικές μελέτες της τεχνικής
των αγγείων που βρέθηκαν τον προϊστορικό οικισμό του Ακρωτηρίου και σε Αιγυπτιακές πηγές και είχε εκτιμηθεί ότι η έκρηξη του
ηφαιστείου είχε συμβεί το 1500 π.Χ.. Επίσης, ο καθηγητής Σπύρος Μαρινάτος, ο οποίος είχε πραγματοποιήσει ανασκαφικές δραστηριότητες
τόσο στην Κρήτη, όσο και στην Σαντορίνη, είχε διατυπώσει την άποψη ότι η
Μινωική έκρηξη ήταν αυτή που προκάλεσε την καταστροφή του Μινωικού πολιτισμού. Οι απόλυτες χρονολογήσεις, όμως, που
έγιναν με βάση τον ραδιενεργό άνθρακα, τη δεντροχρονολόγηση και την
παγοχρονολόγηση μετατόπισαν την ημερομηνία 100 με 150 χρόνια παλαιότερα, ενώ
η πλέον πρόσφατη χρονολόγηση με ραδιενεργό άνθρακα ενός κλαδιού
ελιάς που θάφτηκε από την τέφρα της έκρηξης τοποθετεί την ημερομηνία μεταξύ
1627 και 1600 π.Χ. με πιο πιθανό το διάστημα μεταξύ 1613 με 1614
π.Χ.. Η νέα χρονολόγηση, σύμφωνα με κάποιους αρχαιολόγους, αποδεικνύει την μη
σύνδεση της έκρηξης με το τέλος του Μινωικού πολιτισμού, ενώ άλλοι θεωρούν ότι η φυσική καταστροφή ήταν
καθοριστικός παράγοντας.
Σε σχέση με την εποχή του χρόνου που έγινε η
έκρηξη, θεωρείται ότι ήταν τέλος άνοιξης με πρώτες μέρες του καλοκαιριού, καθώς
έχουν ανακαλυφθεί στο στρώμα των υλικών της έκρηξης κόκκοι γύρης από ελιές,
κωνοφόρα δέντρα, αμπέλια, δημητριακά και άλλα δέντρα και φυτά.[5]
ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ ; ΟΧΙ; …….ΔΕΝ
ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΤΟ ΚΛΑΔΙ ΕΛΙΑΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ….
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ WIKI
3. Jump up↑ Friedrich W., Kromer B., Friedrich M., Heinemeier J., Pfeiffer
T., Talamo S.: "Santorini Eruption Dated to 1627-1600 B.C."
6.
↑ Jump up to:6,0 6,1 Ντούμας
Χρ.: "Πρόσφατα ευρήματα από το Ακρωτήρι της Θήρας" Σύλλογος για την
Μελέτη και Διάδοση της Ελληνικής Ιστορίας. 2000
8.
Jump up↑ "Minoan
civilization survived tsunami", Εφημερίδα Καθημερινή, Αγγλική Έκδοση,
17.05.2006
2- ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ….
Η «Μινωική» έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης στη δύση του 17ου αι. π. Χ. «αφάνισε κάθε ίχνος από το νησιωτικό σύμπλεγμα», μην ξεχνάμε όμως πως η παχιά τέφρα κάλυψε και έσωσε το μοναδικό πλούτο της προϊστορικής Σαντορίνης, ο οποίος αποκαλύπτεται με τις ανασκαφές του Χρ. Ντούμα στο Ακρωτήρι. «Η πριν από την έκρηξη Σαντορίνη ήταν ενιαία. Μόνο μια μικρή δίοδος, στα νοτιοδυτικά του νησιού, επέτρεπε στη θάλασσα να εισέρχεται σε μια καλδέρα, στο κέντρο της οποίας χέρσευε η κορυφή ενός υποθαλάσσιου ηφαιστείου αντίστοιχου με τις σημερινές Καμένες», σημειώνει ο κ. Βουγιουκαλάκης, ο οποίος θα αναφερθεί και στη χρονολόγηση της έκρηξης. «Τον Απρίλιο του 2006, η χρονολόγηση με 14° C ενός κλαδιού ελιάς που θάφτηκε από την τέφρα της Μινωικής έκρηξης, δίνει ηλικίες μεταξύ του 1627 και του 1600 π. Χ. Τα αποτελέσματα αυτά αποκλείουν την πρώτη κλασική χρονολόγηση του 1500 π. Χ. και συγκλίνουν σε μια ηλικία των τριών τελευταίων δεκαετιών του 17ου αιώνα, με πιθανότερο το 1613-1614 π. Χ.». Τα πρόδρομα φαινόμενα της έκρηξης είναι ακόμη ένα θέμα. Πριν ταφεί ο οικισμός κάτω από την τέφρα είχε χτυπηθεί από ένα ισχυρό σεισμό. Οι κάτοικοι που διασώθηκαν επέστρεψαν για να δημιουργήσουν ομάδες διάσωσης και να συλλέξουν ό, τι χρήσιμο μπορούσαν. Η μη ολοκλήρωση των εργασιών διάνοιξης των δρόμων όλου του οικισμού και η απουσία οποιουδήποτε αξιόλογου ορίζοντα διάβρωσης των κτιρίων δηλώνει ότι ο χρόνος που μεσολάβησε μεταξύ της σεισμικής καταστροφής και της έκρηξης του ηφαιστείου «ήταν πολύ περιορισμένος και δεν μπορεί να υπερέβαινε τις λίγες δεκάδες ημέρες». Η εκτίναξη δεκάδων κυβικών χιλιομέτρων μάγματος δημιούργησαν «το καλδερικό βύθισμα και τις διόδους μεταξύ Ασπρονησίου - Θηρασίας και Θήρας - Θηρασίας», ενώ όλο το συμβάν από τις πρώτες εκρήξεις μέχρι τη δημιουργία της καλδέρας «δεν πρέπει να είχε διάρκεια μεγαλύτερη από 2-3 εικοσιτετράωρα».
2- Νέα χρονολόγηση της έκρηξης του ηφαιστείου της Σαντορίνης
Τρίτη, 02 Δεκεμβρίου 2008 12:13
http://www.naftemporiki.gr/story/185849
http://www.naftemporiki.gr/story/185849
Δύο ελαιόδενδρα που θάφτηκαν από την έκρηξη του ηφαιστείου της Σαντορίνης, επιτρέπουν μια άμεση και ακριβή χρονολόγηση του καταστροφικού γεγονότος, το οποίο συνέβη το 1613 π.Χ. (συν/πλην δέκα χρόνια).
Η χρονολόγηση έγινε με βάση τη μέθοδο του ραδιοάνθρακα, από τον δρα Βάλτερ Φρίντριχ του δανικού πανεπιστημίου του ¶Αρχους και τον δρα Βάλτερ Κούτσερα του αυστριακού πανεπιστημίου της Βιέννης . Οι δύο ερευνητές παρουσίασαν τη Δευτέρα τα πορίσματα της μελέτης στο αρχαιολογικό Δανικό Ινστιτούτο Αθηνών στην Πλάκα.Όπως ανέφεραν, οι πληροφορίες που άφησε πίσω του ένα κλαδί ελιάς με 72 δακτυλίους ανάπτυξης, χρησιμοποιήθηκε για χρονολόγηση με ραδιοάνθρακα. Ένα δεύτερο κλαδί ελιάς -που βρέθηκε μόλις εννιά μέτρα μακριά από το πρώτο- ανασκάφηκε τον Ιούλιο του 2007, αλλά δεν έχει ακόμα αναλυθεί.
ΚΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟΤΕΡΟ….ΛΕΕΙ
«Και τα δύο κλαδιά ελιάς βρίσκονταν κοντά σε ένα τοίχο φτιαγμένο από ανθρώπους της Εποχής του Χαλκού, δίνοντας την εντύπωση ότι αποτελούσαν μέρος ενός ελαιώνα δίπλα σε κάποιο οικισμό, κοντά στο χείλος της σημερινής καλντέρας. Τα δένδρα ανακαλύφθηκαν όρθια, καθώς, όπως φαίνεται, καλύφθηκαν από τη θηραϊκή ελαφρόπετρα αμέσως μετά την έκρηξη του ηφαιστείου.»
ΚΑΤΑΛΑΒΑΤΕ….; Η ΝΕΑ ΕΡΕΥΝΑ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΕΝΑ ΤΥΧΑΙΟ ΚΛΑΔΙ ΠΟΥ ΒΡΕΘΗΚΕ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΞΕΡΑΜΕΝΟ ΠΕΤΑΜΕΝΟ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ….ΕΝΩ ΤΟ ΔΕΙΓΜΑ ΠΟΥ ΜΕΤΡΗΘΗΚΕ ΗΤΑΝ ΑΠΟ ΔΕΝΔΡΟ ΠΛΑΙ ΣΕ ΟΙΚΙΑ ΠΟΥ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΟΙ ΚΑΤΟΙΚΟΙ ΜΑΖΕΥΑΝ ΕΛΙΕΣ …..ΕΚΤΟΣ ΕΑΝ ΕΙΧΑΝ ΞΕΡΑΜΕΝΗ ΕΛΙΑ ΜΕΣΑ ΣΤΟΝ ΚΗΠΟ ΤΟΥΣ ΠΟΥ ΜΕ ΤΕΤΟΙΑ ΕΛΛΕΙΨΗ ΞΥΛΕΙΑΣ ΣΤΟΝ ΝΗΣΙ ΘΑ ΤΗΝ ΕΙΧΑΝ ΓΙΑ ….ΓΟΥΡΙ….!!!! (ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΕΙΟ)….
ΑΡΑ Η ΝΕΑ ΜΕΤΡΗΣΗ ΕΧΕΙ ΚΑΤ ΑΡΧΑΣ ΛΑΘΟΣ ΔΕΔΟΜΕΝΑ …!!!!
ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΕΛΩΣ ΑΝΑΞΙΟΠΙΣΤΗ...!!!
Από την άλλη όμως, όπως ανέφεραν, αρχαιολογικά στοιχεία που συνδέονται με την ιστορική χρονολόγηση της Αρχαίας Αιγύπτου, υποδεικνύουν ότι η έκρηξη στη Θήρα πρέπει να συνέβη μετά την έναρξη του Νέου Βασιλείου στην Αίγυπτο το 1530 π.Χ.(ΕΔΩ ΤΟΥΣ ΧΑΛΑΕΙ ΤΗΝ ...ΣΟΥΠΑ...!!!!)
Όπως είπαν οι ερευνητές, το εύρημά τους (ελαιόδενδρο) αντιπροσωπεύει μια σοβαρή αντίφαση ανάμεσα στα πορίσματα των μεθόδων της επιστήμης (ραδιοάνθρακας) και των ανθρωπιστικών επιστημών (ιστορία-αρχαιολογία), με τις δύο πλευρές να έχουν η κάθε μια ισχυρά επιχειρήματα να προβάλουν υπέρ τους.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
Πέμ 04/05/2006 11:25
Από κλαδί ελιάς 3.636 ετών!
Νέα χρονολόγηση για την έκρηξη που κατέστρεψε την αρχαία Θήρα
Αθήνα
Ένα κλαδί ελιάς «θαμμένο ζωντανό» σε ηφαιστιακή τέφρα, ηλικίας 3.636 χρόνων, που βρέθηκε στα ορυχεία της Σαντορίνης, απειλεί να ανατρέψει παγιωμένες αντιλήψεις για τους πολιτισμούς της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς μετατοπίζει κατά εκατό τουλάχιστον χρόνια νωρίτερα την ηφαιστειακή έκρηξη της Θήρας και όλο το σύστημα χρονολόγησης και συσχέτισης του μινωικού, αιγυπτιακού και μυκηναϊκού πολιτισμού στη 2η χιλιετία π.Χ.
Όπως αναφέρουν Τα Νέα, από τους πάγους της Γροιλανδίας έφθασαν τα πρώτα σημάδια ότι η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας έγινε τουλάχιστον 150 χρόνια νωρίτερα από ό,τι πίστευε (30 χρόνια πριν) ο πρώτος ανασκαφέας του μεγάλου προϊστορικού οικισμού στο Ακρωτήρι, Σπυρίδων Μαρινάτος. Και τα σημάδια αυτά ήταν η τέφρα, που έκανε τον γύρο του κόσμου και έκατσε στον Βόρειο Πόλο.
Η ανακάλυψη και πρώτη χρονολόγηση της στάχτης έγινε στις αρχές της δεκαετίας του '80 με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα και έδωσε αποτελέσματα 1629 - 1640 π.Χ., ανάλογα δηλαδή με εκείνα που συγκλόνισαν τον σημερινό αρχαιολογικό κόσμο με τη δημοσιοποίηση από το έγκυρο περιοδικό «Science» των αποτελεσμάτων δύο διαφορετικών ερευνών και χρονολογήσεων με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα.
Νέα χρονολόγηση για την έκρηξη που κατέστρεψε την αρχαία Θήρα
Αθήνα
Ένα κλαδί ελιάς «θαμμένο ζωντανό» σε ηφαιστιακή τέφρα, ηλικίας 3.636 χρόνων, που βρέθηκε στα ορυχεία της Σαντορίνης, απειλεί να ανατρέψει παγιωμένες αντιλήψεις για τους πολιτισμούς της Ανατολικής Μεσογείου, καθώς μετατοπίζει κατά εκατό τουλάχιστον χρόνια νωρίτερα την ηφαιστειακή έκρηξη της Θήρας και όλο το σύστημα χρονολόγησης και συσχέτισης του μινωικού, αιγυπτιακού και μυκηναϊκού πολιτισμού στη 2η χιλιετία π.Χ.
Όπως αναφέρουν Τα Νέα, από τους πάγους της Γροιλανδίας έφθασαν τα πρώτα σημάδια ότι η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας έγινε τουλάχιστον 150 χρόνια νωρίτερα από ό,τι πίστευε (30 χρόνια πριν) ο πρώτος ανασκαφέας του μεγάλου προϊστορικού οικισμού στο Ακρωτήρι, Σπυρίδων Μαρινάτος. Και τα σημάδια αυτά ήταν η τέφρα, που έκανε τον γύρο του κόσμου και έκατσε στον Βόρειο Πόλο.
Η ανακάλυψη και πρώτη χρονολόγηση της στάχτης έγινε στις αρχές της δεκαετίας του '80 με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα και έδωσε αποτελέσματα 1629 - 1640 π.Χ., ανάλογα δηλαδή με εκείνα που συγκλόνισαν τον σημερινό αρχαιολογικό κόσμο με τη δημοσιοποίηση από το έγκυρο περιοδικό «Science» των αποτελεσμάτων δύο διαφορετικών ερευνών και χρονολογήσεων με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα.
ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΕΔΩ ΑΠΟ ΤΟ
SCIENCE
ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΣΗ
Santorini Eruption Radiocarbon Dated to 1627-1600 B.C.
ΚΑΙ ΑΛΛΗ ΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ news.in.gr ΑΝΑΦΕΡΕΙ
Η πρώτη αφορά το κλαδί της ελιάς και η δεύτερη άλλα 127 δείγματα από το Ακρωτήρι της Θήρας που χρονολογήθηκαν από τον καθηγητή Στιούαρτ Μάνινγκ, του Πανεπιστημίου Κορνέλ της Νέας Υόρκης.
Τα τελευταία χρόνια, από την αρχαιολογική έρευνα που διεξάγεται στο Ακρωτήρι υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Χρήστου Ντούμα, περισυνελέγησαν και ραδιοχρονολογήθηκαν πολλά: απανθρακωμένοι καρποί, δημητριακά, ίχνη ξύλου, που αναλύθηκαν με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα και έδωσαν παλαιότερη χρονολόγηση την οποία έχει ήδη αποδεχθεί ο Έλληνας ανασκαφέας. Ότι δηλαδή, η έκρηξη του ηφαιστείου που εξαφάνισε τα 2/3 του νησιού, δεν συνέβη γύρω στο 1500 π.Χ., αλλά γύρω στο 1640 π.Χ.
Το καινούργιο στοιχείο είναι ότι ο καθηγητής Ηφαιστειολογίας του Πανεπιστημίου του Ααρχους στη Δανία, Βάλτερ Φρίντριχ και οι συνάδελφοί του που ανέλυσαν τους 72 κύκλους ανάπτυξης του κλαδιού της ελιάς, πιστεύουν ότι βρήκαν την ακριβή χρονολογία του «θανάτου» του, που τοποθετείται με απόκλιση +/- 13 ετών μεταξύ του 1627 και του 1600 π.Χ.
Αρχαιολογική διελκυστίνδα πλέον είναι η χρονολογική «τρύπα» 100-150 ετών, που εμφανίζεται στο σφιχτό σύστημα χρονολόγησης των αιγαιακών πολιτισμών και κυρίως του αιγυπτιακού, όπως έχουν καθιερωθεί. Μέχρι τώρα, οι αρχαιολόγοι πίστευαν ότι η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας κατέστρεψε τα μινωικά ανάκτορα με τους σεισμούς και πυρκαγιές που προκάλεσε, κατέστρεψε ενδεχομένως τον στόλο, και επειδή το μινωικό ανάκτορο ήταν το κέντρο της διοίκησης αλλά και της οικονομικής ζωής οδήγησε στην κατάρρευση της μινωικής Κρήτης και την κατάκτησή της από τους Μυκηναίους. - news.in.gr
Η πρώτη αφορά το κλαδί της ελιάς και η δεύτερη άλλα 127 δείγματα από το Ακρωτήρι της Θήρας που χρονολογήθηκαν από τον καθηγητή Στιούαρτ Μάνινγκ, του Πανεπιστημίου Κορνέλ της Νέας Υόρκης.
Τα τελευταία χρόνια, από την αρχαιολογική έρευνα που διεξάγεται στο Ακρωτήρι υπό τη διεύθυνση του καθηγητή Χρήστου Ντούμα, περισυνελέγησαν και ραδιοχρονολογήθηκαν πολλά: απανθρακωμένοι καρποί, δημητριακά, ίχνη ξύλου, που αναλύθηκαν με τη μέθοδο του ραδιενεργού άνθρακα και έδωσαν παλαιότερη χρονολόγηση την οποία έχει ήδη αποδεχθεί ο Έλληνας ανασκαφέας. Ότι δηλαδή, η έκρηξη του ηφαιστείου που εξαφάνισε τα 2/3 του νησιού, δεν συνέβη γύρω στο 1500 π.Χ., αλλά γύρω στο 1640 π.Χ.
Το καινούργιο στοιχείο είναι ότι ο καθηγητής Ηφαιστειολογίας του Πανεπιστημίου του Ααρχους στη Δανία, Βάλτερ Φρίντριχ και οι συνάδελφοί του που ανέλυσαν τους 72 κύκλους ανάπτυξης του κλαδιού της ελιάς, πιστεύουν ότι βρήκαν την ακριβή χρονολογία του «θανάτου» του, που τοποθετείται με απόκλιση +/- 13 ετών μεταξύ του 1627 και του 1600 π.Χ.
Αρχαιολογική διελκυστίνδα πλέον είναι η χρονολογική «τρύπα» 100-150 ετών, που εμφανίζεται στο σφιχτό σύστημα χρονολόγησης των αιγαιακών πολιτισμών και κυρίως του αιγυπτιακού, όπως έχουν καθιερωθεί. Μέχρι τώρα, οι αρχαιολόγοι πίστευαν ότι η έκρηξη του ηφαιστείου της Θήρας κατέστρεψε τα μινωικά ανάκτορα με τους σεισμούς και πυρκαγιές που προκάλεσε, κατέστρεψε ενδεχομένως τον στόλο, και επειδή το μινωικό ανάκτορο ήταν το κέντρο της διοίκησης αλλά και της οικονομικής ζωής οδήγησε στην κατάρρευση της μινωικής Κρήτης και την κατάκτησή της από τους Μυκηναίους. - news.in.gr
ΟΤΑΝ ΛΟΙΠΟΝ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ΤΑ ΔΙΑΦΟΡΑ «ΕΙΔΙΚΑ» ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ ΜΠΛΟΓΚ ΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΙΚΑ ΜΜΕ ΚΑΙ ΑΛΛΑ «ΕΙΔΙΚΑ»…. ΜΑΝΙΤΑΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΟΥΜΕ ΤΙ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ ....
ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝΑΣ
