Εκτενές αφιέρωμα για τον Έλληνα οπλίτη που ανακαλύφθηκε το 2012 στα θεμέλια μια οικοδομής σε πόλη της νότιας Ισπανίας και τα λείψανά του εκθέτονται στο Μουσείο της Μάλαγα, κάνει η ισπανική εφημερίδα El Pais με πηχυαίο τίτλο «Ποιος ήταν ο Έλληνας πολεμιστής»;
Έκτοτε το αρχαιολογικό ενδιαφέρον στρέφεται στην «αναγνώριση» της ταυτότητας του νεκρού, που έχει ταφεί με ιδιαίτερες τιμές, όντας ένας ξένος στην φοινικική(;) πόλη της «Μάλακα».
Σύμφωνα με την εφημερίδα επρόκειτο για έναν άνδρα ύψους 1.75 με 1.78 μέτρα το οποίο για την εποχή του ήταν ιδιαίτερα μεγάλο. Κάποια στιγμή δέχτηκε ένα συντριπτικό κάταγμα στον δεξί ώμο και μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση από ένα αμβλύ αντικείμενο. Παρόλα αυτά κατάφερε να
γιατρευθεί όπως έκαναν πολύ συχνά οι άνδρες της εποχής εκείνης που ήταν ιδιαίτερα συνηθισμένοι σε κακουχίες και τραυματισμούς. (και ποιο γεροί οργανισμοί)
Ο άνδρας αυτός έζησε τον 6ο αιώνα π.Χ και όταν πέθανε ήταν στην ηλικία των 40-45 ετών και θάφτηκε με τιμές έξω από τα τείχη της πόλης της Μάλαγα που τότε ονομαζόταν «Μαλάκα»
Η σορός αυτού του άνδρα χωρίς ταυτότητα περιτρυγισμένη από διάφορους αγνώστους έχει τοποθετηθεί στον τάφο με το εθιμοτυπικό και τον ρουχισμό ενός Έλληνα.
Μα, ποιος είναι τούτος ο ξεχωριστός πολεμιστής; Ίσως να πρόκειται για έναν μισθοφόρο, γέννημα εκείνης της πολυτάραχης εποχής για τη Μεσόγειο, που μετανάστευαν διαθέτοντας στους δυνατούς την εμπειρία τους στις μάχες, στη στρατηγική και τα αμυντικά έργα. Η παρουσία του στη Μάλακα είναι ενδεικτική της πολυσπερμίας του πληθυσμού της και της μεγάλης εμπορικής σχέσης που διατηρούσε η πόλη με τον ελληνικό κόσμο
\
 |
| Και στην Παλαιστινιακή ακτή σχεδνό όμοια περικεφαλαία....Καλυμμένοι με φύλλα χρυσού, τώρα με λίγη διάβρωση, αυτό το 2.600 ετών χάλκινο ελληνικό κράνος βρέθηκε στα νερά του στον κόλπο της Χάιφα, στο σημερινό Ισραήλ |
Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν μέσα στον τάφο όπως αναφέρει το ΑΠΕ-ΜΠΕ. «Το ιδιαίτερο δεν είναι το περιέχον, αλλά το περιεχόμενο» εξηγεί ο αρχαιολόγος Δαβίδ Γκαρθία, επικεφαλής του σκάμματος στον Τάφο. Ο σκελετός ήταν θαμμένος με κλίση προς δυσμάς και έφερε εξοπλισμό χαρακτηριστικό ενός Έλληνα οπλίτη, ενώ κοντά του βρέθηκαν ταφικά κτερίσματα σύμφωνα προς τις φοινικικές ιεροτελεστίες, αλλά που μαρτυρούν συνάμα και την υψηλή κοινωνική θέση του νεκρού.
Το πρώτο κτέρισμα που ανακαλύφθηκε ήταν ένα εξαίσιο χρυσό δακτυλίδι με έναν σκαραβαίο, που αναπαριστά την Αιγύπτια θεότητα της Σεχμέτ. Κοντά στο κρανίο, στ' αριστερά υπήρχε ένα ασημένιο πιάτο και δεξιά κομμάτια ελεφαντοστού, που ακόμη δεν έχει ταυτοποιηθεί περί τίνος αντικειμένου επρόκειτο.
Κοντά στα πόδια του υπήρχαν ασημένιες ράβδοι με κωνικά τελειώματα και στα δεξιά του βρέθηκαν τμήματα από ένα διπλωμένο δόρυ.
Μέσα στον τάφο υπήρχαν επίσης μεταλλικά θραύσματα, που θεωρείται πως αποτελούσαν τμήματα ασπίδας--υπόθεση που ακόμη ερευνάται--ενώ υπήρχε κι ένα κεραμικό, που μάλλον περιείχε λιβάνια. Όλα τούτα τα απαράμιλλα κομμάτια βρέθηκαν κοντά στο καλλίτερο εύρημα του τάφου: ένα κορινθιακού τύπου κράνος, με λεπτομερείς διακοσμήσεις, το οποίο χρονολογείται από τον 6ο αιώνα πΧ. Για να φθάσουν οι αρχαιολόγοι σε τούτο το συμπέρασμα χρειάσθηκε να εξετάσουν πάνω από 2.000 παρόμοια κράνη που έχουν απογραφεί σε όλη τη Μεσόγειο. Το κράνος, που συντηρήθηκε από το Ινστιτούτο Ιστορικής Κληρονομιάς της Ανδαλουσία (ΙΑΡΗ), φέρει διακόσμηση φιδιών πάνω από τα μάτια και τέσσερα χέλια.
Έως τώρα το μόνο που είναι γνωστό για τον μυστηριώδη πολεμιστή είναι ότι έχαιρε υψηλής κοινωνικής θέσης. «Δεν ήσαν όλοι που μπορούσαν να ταφούν με τέτοιου είδους κτερίσματα. Μήπως ήταν κάποιος που είχε σχέση με τη διοίκηση μίας μονάδας επιφορτισμένης με την άμυνα της πόλης; Μάλλον περί αυτού πρόκειται» τονίζει ο Γκαρθία, υπογραμμίζοντας πως είναι δύσκολο να αποτολμήσει κανείς μία ερμηνεία, διότι απλώς «δεν υπάρχει (καταγεγραμμένο) κάτι ανάλογο»(ένας Έλληνας πολεμιστής θαμμένος σε αμιγώς φοινικική (;) πόλη).
Σε κάθε περίπτωση, ο τάφος του μυστηριώδη Έλληνα και τα ευρήματά του, είναι πλέον προσιτά σε κάθε επισκέπτη στο Μουσείο της Μάλαγα.
ΟΜΩΣ
ΕΙΝΑΙ ΦΥΣΙΚΟ ΝΑ ΒΡΕΘΗΚΕ ΕΚΕΙ ΔΙΟΤΙ ΗΤΑΝ Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΗ ΤΩΝ ΦΩΚΑΕΩΝ ΜΑΙΝΑΚΗ
Η Μαινάκη ήταν αρχαία ιωνική αποικία στη Βαιτική, στη σημερινή νότιο Ισπανία. Ήταν η δυτικότερη πόλη που ίδρυσαν οι Φωκαείς της Μικράς Ασίας.
Είχε κτιστεί περί τον 6ο π.Χ. αιώνα ως διαμετακομιστικό κέντρο. για τη διαυκόλυνση του εμπορίου με την Ταρτησσό (αρχαία πόλη στις εκβολές του Γουαδαλκιβίρ). Σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, οι Φωκαείς είχαν κεδρίσει την εμπιστοσύνη του μακροβιώτατου βασιλιά των Ταρτησσίων Αργανθώνιου και με τα χρήματα που έλαβαν από αυτόν μπόρεσαν και τείχισαν καλά την πόλη τους στην Ιωνία, πριν την πολιορκήσει ο Άρπαγος, ο Μήδος στρατηγός του βασιλιά των Περσών Κύρου. Οι ανταγωνιστές Καρχηδόνιοι κατέστρεψαν τη Μαινάκη τον 5ο π.Χ. αιώνα. Ο γεωγράφος Στράβων ανέφερε ότι στις μέρες του σώζονταν μόνο ορισμένα ίχνη της.
Κατά μία σύγχρονη άποψη η θέση Μαινάκης βρίσκεται στο ύψωμα Cerro del Peñón, κοντά στις εκβολές του ποταμού Βέλες, στην περιοχή της σημερινής πόλης Βέλες Μάλαγα (Velez-Malaga). Κατά άλλη άποψη, οι αναφορές των ελάχιστων σχετικών αρχαίων πηγών βρίσκονται σε πλήρη αντίθεση με τα αρχαιολογικά δεδομένα τα οποία δείχνουν πως η Μαινάκη πρέπει να τοποθετηθεί στη Μάλακα, δηλ. τη σημερινή Μάλαγα της οποίας αποτέλεσε τον αρχικό πυρήνα.
