Νεολιθικοί οικισμοί, Αρχοντικό, στη Μακεδονία και στην Άργισσα, στη Θεσσαλία, έπιναν μπύρες...!

Μπίρα έπιναν οι αρχαίοι Έλληνες

Και μπίρα αλλά πολύ σπάνια, έπιναν οι αρχαίοι Ελληνες σύμφωνα με νέα έρευνα του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ.

Η μπίρα ήταν πιο διαδεδομένη στην Αίγυπτο και την Βαβυλώνια όπου, αντίθετα με την Ελλάδα, το κρασί ήταν είδος πολυτελείας.

Ειδικότερα, σύμφωνα με νέα δεδομένα που παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο άρθρο της κυρίας Σουλτάνας-Μαρίας Βαλαμώτη, Αν. Καθηγήτριας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ και επικεφαλής του προγράμματος PLANTCULT (ERC) που υλοποιείται στο ΑΠΘ από τον Απρίλιο του 2016, με τίτλο “Brewing beer in wine country? First arcaeobotanical indications for beer making in Early and Middle Bronze Age Greece”, και δημοσιεύονται στο περιοδικό “Vegetation History and Archaeobotany”, υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις για την παρασκευή και κατανάλωση μπίρας στην προϊστορική Ελλάδα.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα της κυρίας Σουλτάνας-Μαρίας Βαλαμώτη, Αν. Καθηγήτριας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ ,στην ΕΤ3, ένα εύρημα από την Λέρνα Αργολίδος ένα σκεύος που έχει βρεθεί ίσως ήταν κατασκευασμένο για κατανάλωση μπύρας και μάλιστα με καλαμάκι για να μπορούν να ξεχωρίζουν τα υπολείμματα της μπύρας οι χρήστες όπου έπιναν μαζί περισσότεροι από έναν απ΄το ίδιο σκεύος.

Η παραγωγή και η κατανάλωση αλκοολούχων ποτών από τις προϊστορικές κοινωνίες έχουν αποτελέσει σημαντικά θέματα αρχαιολογικής και ανθρωπολογικής διερεύνησης και έχουν συχνά συνδεθεί με σημαντικές κοινωνικές και οικονομικές εξελίξεις.

Για την Εποχή του Χαλκού υπάρχουν άφθονα δεδομένα για την παρασκευή και την κατανάλωση του κρασιού στον χώρο του Αιγαίου, ενώ οι πρωιμότερες ενδείξεις οινοποίησης στην Ευρώπη εντοπίζονται ήδη από τη Νεότερη Νεολιθική, στον οικισμό του Ντικιλί Τας, στον νομό Καβάλας, μέσα από τη μελέτη αρχαιοβοτανικών δεδομένων και τις χημικές αναλύσεις καταλοίπων κεραμικής.

ΔΕΙΤΕ

11/3/17 Μακεδονία :Πριν 6000 χρόνια έφτιαχναν μπύρα, πλιγούρι και τραχανά..!...

Πειραματική άλεση βύνης με πειραματικά εργαλεία άλεσης που ακολουθούν προϊστορικούς τύπους εργαλείων και αντίστοιχες πρώτες ύλες πετρωμάτων. Φωτογραφία Maria Bofill.

.

Τα νέα δεδομένα, που παρουσιάζονται εδώ για πρώτη φορά, αποτελούν ισχυρές ενδείξεις ότι οι κάτοικοι της προϊστορικής Ελλάδας, εκτός από κρασί, παρασκεύαζαν και κατανάλωναν και μπίρα. Πρόκειται για αρχαιοβοτανικά κατάλοιπα φυτρωμένων σπόρων δημητριακών και θραύσματα αλεσμένων δημητριακών από δύο οικισμούς της Εποχής του Χαλκού: το Αρχοντικό, στη Μακεδονία, και την Άργισσα, στη Θεσσαλία.

Αγγεία από τον προϊστορικό οικισμό της τούμπας του Αρχοντικού, Φωτογραφίες: giannitsa.gr

Τα ευρήματα είναι περίπου σύγχρονα και χρονολογούνται στο τέλος της 3ης-αρχές της 2ης χιλιετίας π.Χ. Στην περίπτωση του Αρχοντικού, μαζί με πλούσια κατάλοιπα δημητριακών, εντοπίστηκε μία συγκέντρωση φυτρωμένων σπόρων δημητριακών, συγκεντρώσεις από μάζες αλεσμένων δημητριακών και θραύσματα αλεσμένων δημητριακών μαζί με μικρές μάζες, τα οποία προέρχονται από το εσωτερικό δύο σπιτιών.

Τα φυτρωμένα δημητριακά φαίνονται εύθραυστα και χαρακτηρίζονται από κακή κατάσταση διατήρησης, πιθανότατα λόγω της βυνοποίησης και των συνθηκών απανθράκωσης. Τα θραύσματα και οι μάζες δημητριακών, που έχουν βρεθεί και σε άλλα κτίρια του οικισμού, είχαν ερμηνευθεί ως πιθανά κατάλοιπα επεξεργασμένων τροφών, όπως ο τραχανάς, που είναι ευρέως διαδεδομένα στην περιοχή της Μεσογείου και των Βαλκανίων.
Τα νέα αυτά ευρήματα καθιστούν πιθανή την ερμηνεία των επεξεργασμένων δημητριακών ως καταλοίπων ζυθοποίησης.

Τα ευρήματα από την Άργισσα αντιστοιχούν σε μια πλούσια συγκέντρωση φυτρωμένων σπόρων σιταριού κυρίως, και κριθαριού. Αντίθετα από το Αρχοντικό, οι σπόροι από την Άργισσα είναι διατηρημένοι σε πολύ καλύτερη κατάσταση.
Οι φυτρωμένοι σπόροι από το Αρχοντικό και την Άργισσα θα μπορούσαν να αντιστοιχούν σε προετοιμασία βύνης, όπως έχει προταθεί για παρόμοια ευρήματα από τη Σερβία της Μέσης Εποχής Χαλκού.
Οι μάζες και τα θραύσματα δημητριακών από το Αρχοντικό πιθανότατα αντιπροσωπεύουν πιο προχωρημένα στάδια από τη διαδικασία της ζυθοποίησης: θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν αλεσμένη βύνη πριν ή μετά από την ανάμειξη με νερό, ενώ τα αλεσμένα δημητριακά θα προστίθεντο πριν από τη διαδικασία της ζύμωσης, ως επιπλέον πηγή αμύλου, αντίστοιχα με τη διαδικασία που ακολουθούσαν στην Εγγύς Ανατολή και την Αίγυπτο κατά την αρχαιότητα. Στο πλαίσιο του προγράμματος ERC PlantCult, η μελέτη των ευρημάτων από το Αρχοντικό σε συνδυασμό με τη διεξαγωγή μιας σειράς πειραμάτων για τη δημιουργία υλικού αναφοράς, και την εξέτασή τους με το Ηλεκτρονικό Μικροσκόπιο Σάρωσης, έχει σκοπό να διερευνήσει τις πιθανές διαδικασίες σχηματισμού του υλικού.
Η πρακτική της ζυθοποίησης (ΣΣ ... ίσως) θα μπορούσε να έχει φτάσει στην περιοχή του Αιγαίου μέσω των επαφών με την ανατολική Μεσόγειο, όπου ήταν ευρέως διαδεδομένη.

Σφραγιδόλιθος με μπυροπότες...!!! από την περιοχή Μεσοποταμίας

Η διαδικασία υιοθέτησης της ζυθοποίησης και το πολιτισμικό πλαίσιο παρασκευής και κατανάλωσης της μπίρας από τους κατοίκους του προϊστορικού Αιγαίου είναι ένα θέμα που χρήζει περαιτέρω διερεύνησης, και η αρχαιοβοτανική μπορεί να αποτελέσει ένα πολύτιμο εργαλείο, σε συνδυασμό με τη μελέτη των πιθανών εγκαταστάσεων, κατασκευών και αγγείων πόσης που μπορεί να σχετίζονται με αυτές τις πρακτικές.

Το ερευνητικό πρόγραμμα PLANTCULT(ERC) χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο του Horizon 2020, μέσω του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας, Consolidator Grant, GA 682529.- ΑΠΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΣΤΗΝ :http://www.kathimerini.gr/http://www.iefimerida.gr/ ΤΟ ΒΗΜΑ.

Οι Έλληνες εκτός από οίνο έπιναν και ζύθο.

Η Σουλτάνα-Μαρία Βαλαμώτη
Η Σουλτάνα-Μαρία Βαλαμώτη σπούδασε Αρχαιολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης (1987) και ειδικεύτηκε στον κλάδο της Αρχαιοβοτανικής (μελέτη φυτικών καταλοίπων) στο Πανεπιστήμιο του Sheffield της Μεγάλης Βρετανίας (M.Sc. 1989, Ph.D. 2001). Από το 2002 εργάζεται ως μέλος ΔΕΠ στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ, έχοντας περάσει από τις βαθμίδες του Λέκτορα και του Επίκουρου Καθηγητή. Τον Απρίλιο του 2014 διορίστηκε στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή. Έχει διδάξει σε προπτυχιακούς φοιτητές στα πανεπιστήμια Sheffield και Nottingham (Μ. Βρετανία) και σε μεταπτυχιακούς φοιτητές στο πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Γαλλία).

Κουκούτσι σταφυλιού με φλούδα, Ντικιλί Τας, 5η χιλετία π.Χ.

Έχει πάρει μέρος ως ειδική αρχαιοβοτανικός σε πλήθος διεπιστημονικών ερευνητικών και ανασκαφικών προγραμμάτων στην Ελλάδα (π.χ. Μακεδονία, Θράκη, Πελοπόννησο, Νησιά Αιγαίου) και το εξωτερικό (π.χ. Ιταλία, Τουρκία). Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζουν στην προϊστορική αρχαιολογία, την αρχαιοβοτανική, την εθνογραφική έρευνα, την πειραματική διερεύνηση αρχαιολογικών ερωτημάτων, στις πολύπλευρες σχέσεις ανθρώπων-φυτών (βρώσιμα, φαρμακευτικά, ψυχοτρόπα και αρωματικά) και στην επεξεργασία των φυτών για κατανάλωση καθώς και στο κοινωνικό πλαίσιο της κατανάλωσης της τροφής.
Έχει δημοσιεύσει σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και συλλογικούς τόμους συνεδρίων και έχει συγγράψει τρεις μονογραφίες.ΑΠΟ ΤΟ http://www.archaiologia.gr/

ΔΕΙΤΕ

Κρασί Καβάλας... 6.500 ετών...!...

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΚΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-ΕΙΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ ΚΑΒΑΛΑΣ ΘΕΣΗ « ΟΡΘΗ ΠΕΤΡΑ -ΝΤΙΚΙΛΙ ΤΑΣ »...