Ένα μαρμάρινο άγαλμα με μερικώς κεκλιμένο αρσενικό κορμό, που ανήκει στην ελληνιστική περίοδο, βρέθηκε κατά τη διάρκεια των ανασκαφών στα αρχαία οχυρώματα του Μυρμηκείου, μιας αρχαίας ελληνικής αποικίας στην Ταυρική (Κριμαία).
Μυρμήκειον μια αποικία της Μιλήτου
Πρωτοπόρος και σημαντικότερη αποικιακή δύναμη ήταν η Μίλητος. Θεωρείται ότι οι πρώτες αποικίες της ήταν η Σινώπη, η Τραπεζούντα στη Μαύρη Θάλασσα στα μέσα του 8ου αι. π.Χ.) και η Κύζικος (756 π.Χ.).
Αργότερα ίδρυσε μόνη ή σε συνεργασία με άλλες πόλεις της Μικράς Ασίας και του Αιγαίου το Πάριον (με την Πάρο και τις Ερυθρές, το 709 π.Χ.), την Προκόνησο (690 π.Χ.), την Άβυδο (676 π.Χ.), την Προυσία, την Κίο (627 π.Χ.) και την Καρδία (μαζί με τις Κλαζομενές, στα τέλη του 7ου αι. π.Χ.) στη Θράκη και στην Προποντίδα αντίστοιχα, καθώς και μια σειρά πόλεων στη Μαύρη Θάλασσα (Ίστρος το 657 π.Χ., Όλβια-Βορυσθένη το 647 π.Χ., Απολλωνία το 609 π.Χ., Παντικάπαιον το 600π.Χ., Οδησσός το 585 π.Χ., Αμισός το 564 π.Χ. μαζί με τη Φώκαια, Ηράκλεια Ποντική το 554 π.Χ. και το Μυρμήκειον, την Τυριτάκη, τους Κήπους, την Τόμιδα, μεταξύ 550 π.Χ.).
Η Μίλητος ηγήθηκε επίσης της εγκαθίδρυσης της μοναδικής ελληνικής αποικίας στην Αίγυπτο, της Ναυκράτιδος, σε συνεργασία με τη Χίο, τη Ρόδο, τη Σάμο και την Αίγινα (620-610 π.Χ. περίπου).
Το άγαλμα, ενδεχομένως απεικονίζει τον Ασκληπιό, τον θεό της ιατρικής και τον προστάτη των ιατρών, βρέθηκε σε στρώμα καταστροφής μιας βίλας που χρονολογείται στον 1ο αιώνα μ.Χ.
Η αποικία του Μυρμηκείου ιδρύθηκε από Ίωνες εποίκους στο πρώτο μισό του 6ου αιώνα π.Χ., στο ανατολικό τμήμα της σημερινής πόλης Κέρτς.
Στην περιοχή αυτή άρχισαν και ιδρύονταν ελληνικές αποικίες-πόλεις όπως το Παντικάπαιον, Νυμφαίον, Μυρμήκειον, Θεοδοσία, Φαναγορία, Γοργιππία, Κήποι και η Ερμώνασσα.
Αυτές οι πόλεις το 480 π.Χ. ενώθηκαν σε ένα κράτος.
Πρώτη δυναστεία που βασίλεψε από το 480 π.Χ. ως το 438 π.Χ. ήταν των Αρχαιανακτίδων.
Επόμενη δυναστεία ήταν των Σπαρτοκιδών που βασίλεψε από το 438 π.Χ. έως τα τέλη του 2ου αιώνα μ.Χ. που το κράτος καταλύθηκε από τον Μιθριδάτη κι έγινε τμήμα του Βασιλείου του Πόντου.
Οι Σπαρτοκίδες ακολούθησαν επεκτατική πολιτική κατακτώντας νέα εδάφη και επεκτείνοντας το βασίλειο πρώτος βασιλιάς του ήταν ο Σπάρτοκος που έδωσε και το όνομα του στην δυναστεία.