Πλανήτης Γη: Tο διαστημόπλοιο της ζωής
O πλανήτης Γή πήρε το όνομα του από τη Γαία, ή τη Μητέρα Γη, που ήταν η υπέρτατη, η μεγάλη και η πρώτη θεότητα που λάτρεψαν πολλοί λαοί όπως και οι αρχαίοι Έλληνες.
Μύθοι για τη Γη υπάρχουν σε όλους του πολιτισμούς ανά τω κόσμω οι οποίοι μοιράζονται ενδιαφέρουσες ομοιότητες, που επισημαίνουν βαθείς κοινούς προβληματισμούς των ανθρώπων στη πρώιμη φάση της ανάπτυξης του πολιτισμού τους.
Γράφει η Δρ. Αθηνά Μελή
Η λέξη Γη είναι αβέβαιης ετυμολογίας αλλά πιστεύεται ότι προέρχεται από τη Δωρική λέξη γα (σε συνηρημένη μορφή του γέα) και την Ιωνική γέ καθώς στην ομηρική αναφέρεται ως Γαία (αρχ. ελλ.: Γαῖα).
Στην ιστορία της Δημιουργίας των Αρχαίων Ελλήνων υπήρξε το Χάος. Αμέσως μετά δημιουργήθηκε η Γαία και από αυτήν δημιουργήθηκε το Σύμπαν, ο ουρανός (με τη μορφή του θεού Ουρανού), η θάλασσα, τα βουνά, οι πρώτοι θεοί (οι Τιτάνες) και οι άνθρωποι. Αυτή έδινε τροφή και καταφύγιο, αυτή ζέσταινε την πλάση.
Στο επίπεδο της Κοσμογονίας όπως αναφέρεται στη Θεογονία του Ησίοδου οι τρεις κοσμικές υπάρξεις (Γαία, Χάος, Έρωτας) γεννήθηκαν κατά αντίστροφη σειρά από το Κοσμικόν Ωόν, το οποίο προήλθε από το μηδέν, το τίποτα ή από τη Νύχτα.
Η Γαία συμβολίζει την υλική πλευρά του Κόσμου.
Το Χάος συμβολίζει τον χώρο του Σύμπαντος.
Ο Έρωτας συμβολίζει την κινητήρια δύναμη που ενώνει, μεταλλάσσει και μεταμορφώνει το Παν.
Στην θεογονία του Ησίοδου ο Έρωτας μεσολαβεί και η Γαία με το Χάος γεννούν τον Ουρανό.
Μια άλλη εκδοχή ταυτίζει το Χάος με τον Ουρανό έτσι ώστε ουσιαστικά να είναι η Γαία και ο Ουρανός το πρώτο κοσμικό ζευγάρι της Δημιουργίας. Η Γαία με τον Ουρανό δημιουργούν τους Γίγαντες, τους Τιτάνες, τον Ωκεανό και όλη την πλάση.
Η αρχαία Ελληνική μυθολογία μας εξιστορεί επίσης ότι ο Ουρανός προσπάθησε να ανακόψει τη συνεχή δημιουργία της Γαίας, οπότε αποφάσισε να στείλει τα παιδιά του στα σπλάχνα της.
Η Γαία δεν άντεξε την σκληρότητα αυτή οπότε και συμμάχησε με έναν από τους Τιτάνες γιους της, το Κρόνο, και έτσι μαζί καθαίρεσαν από την εξουσία του κόσμου τον πατέρα του, Ουρανό.
Μια άλλη περαιτέρω εκδοχή μας λέει ότι η Γαία μετά την πτώση του Ουρανού ενώθηκε με τον Ωκεανό και γέννησε τους θεούς και τις θεές του υγρού στοιχείου.
Η Γη λοιπόν -που πήρε το όνομα της από την πρωταρχική αυτή θεά της δημιουργίας- ή αλλιώς ο γαλάζιος πλανήτης, είναι ο τρίτος πιο κοντινός πλανήτης στον Ήλιο.
Είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος σε μάζα στο Ηλιακό Σύστημα και ειδικότερα είναι ο μεγαλύτερος ανάμεσα στους γήινους πλανήτες, δηλαδή τους πλανήτες με στερεό φλοιό δηλαδή τον Άρη, την Αφροδίτη και τον Ερμή.
Η ραδιομετρική χρονολόγηση δείχνει ότι η Γη σχηματίστηκε πριν από περίπου 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια.
Η Γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της περίπου 365,26 φορές το χρόνο ολοκληρώνοντας ένα αστρικό έτος.
Ο άξονας περιστροφής της Γης έχει κλίση 23,4°με τον κάθετο στο επίπεδο τροχιάς της άξονα και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται οι εποχικές διαφορές στην επιφάνεια της.
Η ισορροπία της απόστασης της από τον Ήλιο και η κλίση αυτή, δημιουργούν την βέλτιστη εναλλαγή θερμοκρασίας μεταξύ του βόρειου και νότιου ημισφαιρίου της κατά τη διάρκεια του αστρικού έτους.
Ο αστρονομικός συμβολισμός της γης αποτελείται από έναν σταυρό μέσα σε ένα κύκλο (⊕). Ο σταυρός αναπαριστά έναν μεσημβρινό και έναν παράλληλο ενώ μία άλλη παραλλαγή συμβολισμού τοποθετεί τον σταυρό πάνω από τον κύκλο.
Η Γη αλληλεπιδρά με τους άλλους πλανήτες του Ηλιακού μας συστήματος μέσω βαρυτικών δυνάμεων,και ιδιαίτερα με τον Ήλιο και τη Σελήνη (τον μοναδικό της δορυφόρο) που είναι και το κοντινότερο αστρονομικό σε αυτήν σώμα.
Η αλληλεπίδραση της Γης με το βαρυτικό πεδίο της Σελήνης σταθεροποιεί την κατεύθυνση του άξονα περιστροφής της Γης αλλά και σταδιακά μειώνει τον ρυθμό περιστροφής του γαλάζιου πλανήτη μας, δημιουργώντας επίσης τα φαινόμενα της παλίρροιας και της άμπωτης στις θάλασσες και στις λίμνες της.
Ο πλανήτης μας πραγματοποιεί τέσσερις κινήσεις:
α) περιστροφή γύρω από τον άξονά της,
β) περιφορά γύρω από τον Ήλιο,
γ)ηλιακή μεταβατική περιφορά που πραγματοποιεί ακολουθώντας την περιστροφή του Ηλιακού συστήματος και
δ) γαλαξιακή μεταβατική περιφορά, που πραγματοποιεί ακολουθώντας την περιστροφή του Γαλαξία.
Το 71% της επιφάνειας της Γης καλύπτεται από νερό και το 29%αποτελείται από διάφορες μορφές εδάφους όπως βουνά, ερήμους και πεδιάδες.Το εσωτερικό της Γης είναι ενεργό με:
α) ένα στερεό εσωτερικό πυρήνα μετάλλου
β) έναν εξωτερικό πυρήνα σε υγρή μορφή ο οποίος παράγει τομαγνητικό πεδίο της γης και
γ) τον λεγόμενο μανδύα της πάνω στον οποίο “επιπλέουν” θα έλεγε κανείς, οι άκαμπτες τεκτονικές πλάκες της λιθόσφαιρας εδώ και πολλά εκατομμύρια χρόνια.
Ο συνολικός ανθρώπινος πληθυσμός της Γης εκτιμάται σε: 7.9 δισεκατομμύρια και είναι το κυρίαρχο είδος στον πλανήτη, το οποίο εξαρτάται από την βιόσφαιρα και τα ορυκτά του πλανήτη για την επιβίωσή του.
Ο άνθρωπος καλλιεργεί το 10% του εδάφους, με τις μόνιμες σοδειές να αποτελούν το 1% αυτών.
Υπάρχουν επίσης μόνιμα βοσκοτόπια κατά 26% του εδάφους, 32% δασικές περιοχές και οι αστικές περιοχές καλύπτουν το 1,5%.
Είναι σκόπιμο εδώ να αναφέρουμε ότι πολλές περιοχές του πλανήτη υποφέρουν από υπερπληθυσμό, περιβαλλοντική ρύπανση και τοξικά απόβλητα.
Υπάρχει εκτεταμένη αποδάσωση και ερημοποίηση σε κομβικά “πράσινα” σημεία του πλανήτη μας, όπως η περιοχή του Αμαζονίου, που οδηγούν σε εξαφάνιση βιολογικών ειδών με επικράτηση παρασιτικών ή και γενετικά τροποποιημένων ειδών.
Το παλαιότερο υλικό που βρέθηκε στο Ηλιακό μας σύστημα χρονολογείται στα 4,5672±0,0006 δισεκατομμύρια χρόνια.
Η επιστημονική θεωρία του σχηματισμού της από την άλλη περιγράφει ότι η Γη σχηματίστηκε ταυτόχρονα με τον σχηματισμό και την εξέλιξη των σωμάτων του Ηλιακού μας συστήματος και του Ήλιου, όπου εκτιμάται να έχουν ηλικία περίπου 4,6 δισεκατομμυρίων ετών.
Η λεγόμενη Νεφελική Θεωρία του σχηματισμού των πλανητών (της Γης) και του Ήλιου μας λέει ότι σχηματίστηκαν όταν διαταράχθηκε ένα προϋπάρχον σύννεφο αερίου και σκόνης (νεφέλωμα) από την κοντινή έκρηξη ενός αστέρα (σουπερνόβα ή υπερκαινοφανής αστέρας ).
ΠΗΓΗ ://www.huffingtonpost.gr/
