Ενόψει του επερχόμενου εθνικού κινδύνου, τις παραμονές της Κατοχής (1940-1941) και αμέσως μετά την είσοδο της Ελλάδας στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι αρχαιολόγοι χρησιμοποιούν αυτή την ευρύχωρη λαξευμένη κατασκευή μέσα στο βραχώδες πρανές του Λόφου των Μουσών (Φιλοπάππου) ως ασφαλές καταφύγιο για την απόκρυψη και προστασία αρχαιοτήτων του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.
Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, η λεγόμενη «Φυλακή του Σωκράτους» ενισχύεται από δυνατό οπλισμό μπετόν-αρμέ προκειμένου να διαφυλαχθεί μεγάλος αριθμός αρχαιοτήτων που κινδύνευαν από βομβαρδισμούς και λεηλασίες.
Ενδεικτική Βιβλιογραφία:
Παπασπυρίδη-Καρούζου 1946, 1158-1163· Κόκκου 1977, 143-144.
Φωτογραφία Σ. Μελετζή.
(Πηγή: Μηλιάδης χ.χ., εικ. 101)
