Στη δημοσίευση της έρευνάς τους στο «Scientific Reports» σημειώνουν πως εντόπισαν τα απομεινάρια της αρχαίας Νεάπολης με τα κτίρια, τους δρόμους, τα υδραγωγεία και τη νεκρόπολη που δημιούργησαν οι Ελληνες πριν από 2.500 χρόνια, τα οποία είναι θαμμένα περίπου δέκα μέτρα κάτω από το σημερινό επίπεδο του δρόμου της πόλης της Νάπολης στην Ιταλία.
Ενα μικρό μέρος αυτού του αρχαιολογικού θησαυρού στη συνοικία Σανιτά είναι προσβάσιμο χάρη στις υπόγειες κατασκευές, όπως οι δεξαμενές νερού που κατασκευάστηκαν τον 19ο αιώνα ή τα καταφύγια βομβαρδιστικών που κατασκευάστηκαν κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα οποία διασχίζουν τυχαία αρχαία πολιτιστικά στρώματα.
Νάπολη -Στη συνοικία Σανιτά
Οι τάφοι που εντοπίστηκαν από τους ειδικούς αποτελούν μέρος της αρχαίας νεκρόπολης που αναπτύχθηκε στην περιοχή αυτή τον 6ο-3ο π.Χ. αιώνα. Εκτιμάται πως δημιουργήθηκαν από εύπορες ελληνικές οικογένειες, καθώς βρέθηκαν όμορφες τοιχογραφίες και αγάλματα, κατακόμβες των χριστιανών, αρχαίοι υπόνομοι και κρήνες. Η περιοχή καλύφθηκε με προσχωματικά έργα σκεπάζοντας τα στοιχεία της αρχαίας παρουσίας, ενώ αργότερα, τον 16ο αιώνα, ακολούθησε η ταχεία αστικοποίησή της.
Τη συνοικία Σανιτά, που βρίσκεται λίγο έξω από τα τείχη της αρχαίας Νάπολης, τη χρησιμοποιούσαν οι Έλληνες κάτοικοι ως νεκρόπολη. Ο αρχαιολογικός χώρος είναι ένας από τους πιο σημαντικούς στη Νάπολη και πέρυσι για πρώτη φορά ένα τμήμα του άνοιξε στο κοινό ρίχνοντας φως στην ιστορία της πόλης και στην αρχαία ελληνική τέχνη.
Η ακριβής έκταση της νεκρόπολης εξακολουθεί να είναι ασαφής. Αλλά ο Λουίτζι λα Ρόκα, επικεφαλής της Soprintendenza, μιας κρατικής υπηρεσίας που έχει επιφορτιστεί με την επίβλεψη της αρχαιολογικής και πολιτιστικής κληρονομιάς της Νάπολης, λέει ότι θα πρέπει να είχε «δεκάδες» τάφους. Πολλαπλές σοροί αναπαύονταν σε κάθε τάφο, ωστόσο παραμένει άγνωστο το αν ανήκαν σε οικογένειες ή ήταν μέλη πολιτιστικών και πολιτικών ομάδων.
Η Ελληνική Νεκρόπολη της Νάπολης: Βραχώδεις Τάφοι και Ελληνιστική Τέχνη Οι Έλληνες έχτισαν έναν εξωτικό ελληνιστικό πολιτισμό στη Νεάπολη (Νάπολη) και ο χώρος «μουσείο» της νεκρόπολης υπογείου που πρόκειται να ανοίξει σύντομα θα προβάλλει αυτή την εποχή της ιστορίας της Νάπολης. Υπόγειο είναι οποιοδήποτε αρχαίο κτήριο ή μέρος μιας κατασκευής που χτίστηκε υπόγεια, γενικά με τη μορφή υπόγειου ναού ή τάφου .Η ελληνική νεκρόπολη της Νάπολης, 400 χρόνια παλαιότερη από τα ερείπια της Ρωμαϊκής Πομπηίας, κατασκευάστηκε από τους Έλληνες τον 8ο αιώνα π.Χ. Σύμφωνα με το The Smithsonian , αυτή η τοποθεσία ήταν μια λοφώδης περιοχή που αποτελείται κυρίως από ηφαιστειακό πέτρωμα τάφρου, το οποίο είναι σχετικά μαλακό και εύκολο στην εργασία .
Οι συστηματικές αρχαιολογικές ανασκαφές δεν είναι πάντα δυνατές στη Νάπολη, εξαιτίας και της αυξανόμενης ανησυχίας για την ασφάλεια των κτιρίων και δρόμων στις πυκνοκατοικημένες συνοικίες της. Προκειμένου οι ειδικοί να εξετάσουν την περιοχή, διερεύνησαν το χώρο με την τεχνική της ραδιογραφίας με μιόνια ή, εκλαϊκευμένα, τις κοσμικές ακτίνες.
Στην πραγματικότητα πάντως δεν πρόκειται για ακτίνες, αλλά για μια σύγχρονη τεχνική που συνίσταται στη μέτρηση των μιονίων – στοιχειωδών σωματιδίων που παράγονται φυσιολογικά στα ανώτερα στρώματα της γήινης ατμόσφαιρας. Τα μικρά άτομα που εξετάζουν οι ειδικοί από το 1900 είναι σωματίδια υψηλής ενέργειας που προέρχονται από διάφορες πηγές στο σύμπαν, όπως μακρινούς γαλαξίες, σουπερνόβα (αστέρια που εκρήγνυνται) και ενεργούς γαλαξιακούς πυρήνες. Αποτελούνται από πρωτόνια, ηλεκτρόνια και ατομικούς πυρήνες, συμπεριλαμβανομένων βαρύτερων στοιχείων.
Υποβρύχιοι αρχαιολόγοι ανακαλύπτουν βυθισμένα ερείπια στην ακτή της Νάπολης
Τα βυθισμένα ερείπια της Νεάπολης ανακαλύφθηκαν μόλις τον Σεπτέμβριο του 2017. Το υποθαλάσσιο στοιχείο της πόλης εκτείνεται σε 20 εκτάρια (σχεδόν 50 στρέμματα). Καθώς ορισμένα από τα ερείπια της Νεάπολης παραμένουν πάνω από το έδαφος, οι υποθαλάσσιοι αρχαιολόγοι έψαχναν την περιοχή τα τελευταία επτά χρόνια με την ελπίδα να βρουν το βυθισμένο αντίστοιχο.
Η Νεάπολη βυθίστηκε μερικώς από ένα τσουνάμι στις 21 Ιουλίου 365 μ.Χ., μια φυσική καταστροφή που προκάλεσε επίσης ζημιές στην Αλεξάνδρεια στην Αίγυπτο και στο ελληνικό νησί της Κρήτης . Υποβρύχιοι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν μνημεία, δρόμους και περίπου 100 δεξαμενές που χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή ενός καρυκευμένου ψαριού που έχει υποστεί ζύμωση, γνωστού ως garum (γάρος) στη Νεάπολη. Ο Mounir Fantar, επικεφαλής μιας Τυνησιο-ιταλικής αρχαιολογικής αποστολής είπε : «Αυτή η ανακάλυψη μας επέτρεψε να αποδείξουμε με βεβαιότητα ότι η Νεάπολη ήταν ένα σημαντικό κέντρο για την κατασκευή γκαρούμ και αλμυρού ψαριού, πιθανώς το μεγαλύτερο κέντρο στον ρωμαϊκό κόσμο. Μάλλον οι προύχοντες της Νεάπολης όφειλαν την περιουσία τους στο γκαρούμ».
