Οι πρόγονοί μας συνέλεξαν κοχύλια πριν από 100.000 χρόνια για να δημιουργήσουν προσωπική ταυτότητα



Οι επιστήμονες βρήκαν στοιχεία που υποδηλώνουν ότι η αρχαία χρήση της ώχρας στην Αφρική και την Ευρώπη δείχνει ότι η ζωγραφική σώματος, η διακόσμηση ρούχων και το τατουάζ μπορεί να χρονολογούνται πριν από περισσότερα από 300.000 χρόνια ή ίσως ακόμη και πριν από 500.000 χρόνια.

Πότε όμως οι πρόγονοί μας άρχισαν να δείχνουν σημάδια πρώιμης δημιουργίας προσωπικής ταυτότητας;
Σύμφωνα με τους επιστήμονες, οι πρώτοι πρόγονοι συνέλεξαν εντυπωσιακά κοχύλια που άλλαξαν ριζικά τον τρόπο που κοιτούσαμε τον εαυτό μας και τους άλλους. Μια νέα μελέτη επιβεβαιώνει προηγούμενα ελάχιστα στοιχεία και υποστηρίζει ένα εξελικτικό σενάριο πολλαπλών βημάτων για την πολιτισμική καλλιέργεια του ανθρώπινου σώματος.

Η μελέτη, η οποία διεξήχθη από τους Francesco d’Errico, Karen Loise van Niekerk, Lila Geis και Christopher Stuart Henshilwood, από το Πανεπιστήμιο του Μπέργκεν στη Νορβηγία και το Πανεπιστήμιο του Witwatersrand (Wits) στο Γιοχάνεσμπουργκ της Νότιας Αφρικής, δημοσιεύεται στο Journal of Εξέλιξη του Ανθρώπου .
Τα σημαντικά ευρήματά του παρέχουν ζωτικής σημασίας πληροφορίες για το πώς και πότε μπορεί να έχουμε αρχίσει να αναπτύσσουμε σύγχρονες ανθρώπινες ταυτότητες.

«Η ανακάλυψη εντυπωσιακών μη τροποποιημένων οστράκων με φυσικές τρύπες από 100.000 έως 73.000 χρόνια πριν επιβεβαιώνει προηγούμενες ελάχιστες ενδείξεις ότι θαλάσσια κοχύλια συλλέχθηκαν, μεταφέρθηκαν στην τοποθεσία και, σε ορισμένες περιπτώσεις, ίσως φορέθηκαν ως προσωπικά στολίδια.

Αυτό ήταν πριν από ένα στάδιο στο οποίο τα κοχύλια που ανήκαν σε επιλεγμένα είδη ήταν συστηματικά και σκόπιμα διάτρητα με κατάλληλες τεχνικές για τη δημιουργία σύνθετων χάντρες», λέει ο van Niekerk.

Τα κοχύλια βρέθηκαν όλα στο σπήλαιο Blombos, στο νότιο ακρωτήριο της ακτογραμμής της Νότιας Αφρικής. Παρόμοια όστρακα έχουν βρεθεί στη Βόρεια Αφρική, σε άλλες τοποθεσίες στη Νότια Αφρική και στο Μεσογειακό Λεβάντε, πράγμα που σημαίνει ότι το επιχείρημα υποστηρίζεται από στοιχεία από άλλες τοποθεσίες, όχι μόνο από το Σπήλαιο Blombos.

Επιβεβαιώνει ελάχιστα στοιχεία πρώιμης κατασκευής με χάντρες
Με άλλα λόγια, τα μη διάτρητα και φυσικά διάτρητα κοχύλια παρέχουν στοιχεία ότι τα θαλάσσια κοχύλια συλλέχθηκαν και πιθανώς χρησιμοποιήθηκαν ως προσωπικά στολίδια πριν από την ανάπτυξη πιο προηγμένων τεχνικών για την τροποποίηση των οστράκων για χρήση σε χάντρες πριν από περίπου 70.000 χρόνια.
Ο Van Niekerk λέει ότι γνωρίζουν με βεβαιότητα ότι αυτά τα κοχύλια δεν είναι υπολείμματα βρώσιμων ειδών οστρακοειδών που θα μπορούσαν να είχαν συλλεχθεί και μεταφερθεί στην τοποθεσία για τροφή.

«Το γνωρίζουμε γιατί ήταν ήδη νεκρά όταν τα συλλέξαμε, κάτι που μπορούμε να το δούμε από την κατάσταση των περισσότερων από τα κοχύλια, καθώς έχουν φθαρεί από το νερό ή έχουν αναπτύξει μέσα τους, ή έχουν τρύπες από φυσικό αρπακτικό ή από τριβή από τη δράση των κυμάτων. ”

Οι ερευνητές μέτρησαν το μέγεθος των κελυφών και των οπών που έγιναν σε αυτά, καθώς και τη φθορά στις άκρες των οπών που αναπτύχθηκαν ενώ τα κοχύλια φοριόνταν σε χορδές από τους ανθρώπους. Εξέτασαν επίσης από πού προέρχονταν τα κοχύλια στην τοποθεσία για να δουν αν μπορούσαν να συμπεριληφθούν σε διαφορετικές ομάδες χαντρών που βρέθηκαν κοντά μεταξύ τους και θα μπορούσαν να ανήκουν σε μεμονωμένα αντικείμενα από χάντρες. Αυτές οι τεχνικές παρέχουν πληροφορίες για την πιθανή χρήση αυτών των κελυφών για συμβολικούς σκοπούς.

Πρώιμα σημάδια πιθανής δημιουργίας ταυτότητας
Ο Van Niekerk λέει ότι εντόπισαν 18 νέα κοχύλια θαλάσσιων σαλιγκαριών από 100.000 έως 70.000 χρόνια πριν, που θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί για συμβολικούς σκοπούς, και πρότειναν μια εξέλιξη πολλαπλών σταδίων για την καλλιέργεια του ανθρώπινου σώματος με ρίζες στο βαθύ παρελθόν.

«Με αυτή τη μελέτη δείχνουμε συγκεκριμένα ότι οι άνθρωποι σταδιακά περιέπλεξαν τις πρακτικές τροποποίησης της εμφάνισής τους και μεταμορφώθηκαν σε εργαλεία επικοινωνίας και αποθήκευσης πληροφοριών. Πιστεύουμε επίσης ότι μπορούμε να δούμε πιθανώς μια δημιουργία ταυτότητας που σταδιακά αλλά ριζικά άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας και άλλοι, και η φύση των κοινωνιών μας», λέει ο van Niekerk.

Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο Journal of Human Evolution .μέσω hellas-now

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ

ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΤΕ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΣΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΚΛΙΚ ΕΠΑΝΩ ΤΗΣ