Αντίγραφο ελληνικού ανάγλυφου περίπου. 425–400 π.Χ. που αποδίδεται στον Καλλίμαχο
Οι Μαινάδες ήταν μυθικές γυναίκες εμπνευσμένες από τον θεό του κρασιού, Διόνυσο, να εγκαταλείπουν τα σπίτια και τις οικογένειές τους και να περιφέρονται στα βουνά και τα δάση, τραγουδώντας και χορεύοντας σε κατάσταση εκστατικής φρενίτιδας. Αυτή η φιγούρα, φορώντας ένα στεφάνι κισσού και κουβαλώντας ένα θύρσο (κοτσάνι μάραθου) στολισμένο με φύλλα κισσού και μούρα, προχωρά μπροστά, σαν έκσταση, με το φόρεμα της να στροβιλίζεται γύρω της. Αντιγράφηκε από ένα διάσημο ανάγλυφο χορευτικών μαινάδων που χρονολογείται στα τέλη του 5ου αιώνα π.Χ., όταν ο Ευριπίδης απεικόνισε τους μανιακούς θιασώτες του Διονύσου στο έργο του οι Βάκχες.