Ένα εικονογραφημένο χειρόγραφο του 5ΟΥ μ.Χ. αιώνα σε περγαμηνή Είναι μια ιστόρηση της Ιλιάδας του Ομήρου. Θεωρείται ότι έχει παραχθεί στην Κωνσταντινούπολη κατά τα τέλη του 5ου ή στις αρχές του 6ου αιώνα μ.Χ., και συγκεκριμένα μεταξύ των ετών 493 και 508 μ.Χ.
Αυτό το χρονικό πλαίσιο αναπτύχθηκε από τον καθηγητή της αρχαιολογίας Ιταλό Ranuccio Bandinelli και βασίζεται στην αφθονία του πράσινου και στις φωτογραφίες, το οποίο έτυχε να είναι το χρώμα της παράταξης στην εξουσία εκείνη την εποχή. Αυτό αναφέρεται και στο "Byzantine Studies and other Essays" της Lilian Randall,. Από τότε έχουν χαθεί μια σειρά από μικρογραφίες οι οποίες έχουν αποκοπεί από το χειρόγραφο. Είναι ένα από τα παλαιότερα σωζόμενα εικονογραφημένα χειρόγραφα. Επιπλέον, είναι το μόνο σωζόμενο τμήμα ,ένα εικονογραφημένο αντίγραφο, της Ιλιάδας του Ομήρου από την αρχαιότητα και μαζί με το «Βιργίλιος του Βατικάνου » (Vergilius Vaticanus) και το «Βιργίλιος Ρωμανός » (Vergilius Romanus), είναι ένα από τα μόλις τρία εικονογραφημένα χειρόγραφα της κλασικής λογοτεχνίας που έχει επιβιώσει από την αρχαιότητα.
Οι Εσπέριοι σήμερα το ονομάζουν -The Ambrosian Iliad ή Ilia Picta και βρίσκεται στην Αμβροσία Βιβλιοθήκη του Μιλάνου -(Milan, Biblioteca Ambrosiana, Cod. F. 205 Inf).
Είναι μια ακόμη απόδειξη ότι οι Έλληνες «βυζαντινοί» διδάσκονταν και συνέχιζαν την Ιστορία των προγόνων τους. Ο Ζευς ,η Αθηνά, η Ήρα, ο Απόλλωνας, η Αφροδίτη, οι γυμνικοί αγώνες προς τιμήν των ηρώων αναγράφονται και διαφαίνονται, στην «Θεοσεβούμενη » με την κακή έννοια όπως οι σημερινοί ιστοριογράφοι θέλουν αν παρουσιάσουν ότι είναι οι « Βυζαντινοί » και ότι δεν είχαν σχέση με τους αρχαίους Έλληνες, εδώ βλέπουμε με τα ίδια μας τα μάτια τι διδάσκονταν και πως θεωρούσαν τους προγόνους τους οι πολίτες της υπερ-χιλιόχρονης Ελληνικής Αυτοκρατορίας των Ρωμαίων .
