Ένα μικρό καράβι, σαν εκείνα του μυκηναϊκού στόλου που άνοιξαν τα πανιά τους από το αρχαίο λιμάνι της Κύνου στη Λοκρίδα για τον Τρωικό Πόλεμο. Ο Κύνος είναι ιδιαίτερα σημαντικός διότι μας παρείχε αδιάψευστα στοιχεία για την εξέλιξη του πολιτισμού στην Κεντρική Ελλάδα κατά το κρίσιμο διάστημα του τέλους της Εποχής του Σιδήρου, στοιχεία τα οποία ανοίγουν νέες ερμηνευτικές δυνατότητες για την ιστορία ολόκληρου του Ελληνικού Πολιτισμού την ίδια εποχή.
Ο Κύνος αναφέρεται από τον 'Ομηρο, ως μια από τις πόλεις της ανατολικής Λοκρίδος που μετείχαν στην Τρωική εκστρατεία (Ιλιαδα, ΙΙ, 531-533). Η ανατολική Λοκρίδα αποτελούσε τμήμα του μυκηναϊκού κόσμου και ο Κύνος ήταν το κυριότερο λιμάνι της, που σύμφωνα με τις αρχαίες πηγές κατοικήθηκε από τον Δευκαλύωνα και την Πύρρα (Στράβων ΙΧ, 4,2) ή από τον ήρωα Λοκρό που έδωσε το όνομά του στην περιοχή. Σε χαμηλό παραθαλάσσιο λόφο στη θέση Πύργος ή Πάτι στην παραλία Λιβανατών, βορειοανατολικά της σύγχρονης κοινότητας, οικοδομικά λείψανα ταυτίστηκαν με την αρχαία ομηρική πόλη Κύνο, το σπουδαιότερο λιμάνι της Οπουντίας Λοκρίδας. Ανασκαφική διερεύνηση στο βορειοδυτικό τμήμα του λόφου έδειξε ότι η θέση χρησιμοποιήθηκε συνεχώς από την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού (3000-2800 π.Χ.) μέχρι τους Βυζαντινούς χρόνους (5ος - 6ος αι. μ.Χ.).