Μια ομάδα από έξι δύτες με επικεφαλής τον Jean Yves Empereur, διευθυντή του Κέντρου Αλεξανδρινών Σπουδών- Centre d' Études Alexandrines- βρήκε σωρούς
αμφορέων, αλλά κανένα σημάδι από το κουφάρι του σκάφους, που πιθανότατα καταστράφηκε στο βραχώδη βυθό.
Η εξέταση των αμφορέων αποκάλυψε τρεις
διαφορετικές ποικιλίες. Η πλειοψηφία τους, περίπου 495 δείγματα, έφεραν σφραγίδες, λαβές και πώματα κατασκευασμένα από ψημένο πηλό ποζολάνης, ο οποίος είναι ένα είδος κονιάματος.
Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι αμφορείς αυτοί είχαν φτιαχτεί στην νοτιοανατολική ακτή της Ιταλίας, ενδεχομένως στην Απουλία ή σε γειτονικές της περιοχές, κατά μήκος της Τυρρηνικής Θάλασσας.
Το περιεχόμενο των αμφορέων δεν έχει μελετηθεί και κανένα ακόμη δεν έχει βγει στην επιφάνεια, ωστόσο τα ίχνη της ρητίνης στο εσωτερικό ορισμένων σπασμένων αμφορέων, υποδεικνύουν ότι χρησιμοποιήθηκαν για τη μεταφορά οίνου.
Οι άλλοι τύποι αμφορέων, περίπου μια ντουζίνα ο καθένας, ήταν κρητικής και ροδίτικης κατασκευής.
Οι αμφορείς από την Κρήτη και από τη Ρόδο, βρέθηκαν στην επιφάνεια της κατάθεσης, ένδειξη ότι φορτώθηκαν τελευταία και κατά συνέπεια συνεπάγεται η πιθανή πορεία που διάνυσε το πλοίο που τους μετέφερε.
Έτσι, κατά πάσα πιθανότητα, το πλοίο απέπλευσε από τη νοτιοανατολική Ιταλία, όπου φόρτωσε το μεγαλύτερο φορτίο του. Στη συνέχεια έκανε μία προσέγγιση στην Κρήτη. Μια ενδελεχή μελέτη στο φορτίο, ίσως, θα επέτρεπε να εντοπιστεί το ακριβές σημείο της Κρήτης, όπου το πλοίο κατάπλευσε και φόρτωσε, αφού τα εργαστήρια της Κρήτης είναι γνωστά στους αρχαιολόγους.
Το πλοίο στη συνέχεια απέπλευσε για να προσεγγίσει τη Ρόδο, όπου φόρτωσε ένα μικρό συμπλήρωμα φορτίου και πήρε πορεία προς την Αλεξάνδρεια.
Η ερευνητική ομάδα υποψιάζεται ότι το πλοίο πήρε πορεία ανοικτά στο πέλαγος και δεν ακολούθησε τον παράκτιο δρόμο της ακτής της Λεβαντίνης.
Από τον 4ο αιώνα π.Χ. φιλολογικές πηγές βεβαιώνουν ότι τα πλοία πραγματοποιούσαν άμεσες πορείες προς τον προορισμό τους και δεν ακολουθούσαν την ακτογραμμή.
Το αρχαίο σκάφος είχε την ατυχία να πέσει σε ύφαλο, πιθανόν λόγω κακού καιρού, ενώ έβλεπε καθαρά το λιμάνι της Αλεξάνδρειας. Ο βυθός δεν είχε αρκετή άμμο, ώστε να διαφυλάξει το ξύλινο σκάφος και αυτό διαβρώθηκε από τη θάλασσα, αφήνοντας στο βυθό το φορτίο του.
--
by the Archaeological Institute of America
© mikres-ekdoseis- Γιῶργος Ἐχέδωρος
