Το δυτικό τμήμα της αρχαίας πόλης της Ανδριακής, ήταν το λιμάνι της πόλης των Μύρων. πρωτόγνωρο, λόγω της απομακρυσμένης θέσης της, που περιβάλλεται από δέντρα και θάμνους, έχει βρεθεί και να καθαρίζονται. Η αρχαία πόλη, τα απομεινάρια της οποίας πάνε πίσω τουλάχιστον μέχρι την Ελληνιστική Περίοδο (τέταρτος αιώνας π.Χ.),
Ο αρχαιολογικός χώρος των Μύρων και του λιμανιού της Ανδριακής είναι αρκετά εκτεταμένος.
Τοπογραφία
Τα Μύρα ήταν μια πόλη ευνοημένη από τη γεωγραφική της θέση. Βρισκόταν στην προσχωσιγενή πεδιάδα που σχημάτιζε ο ποταμός Μύρος (Demre Çay) καθώς εξέβαλλε στο Αιγαίο, ενώ ήταν προστατευμένη και από την οροσειρά του Μασσικύτου (Alaca Dağ). Τα ερείπια της πόλης βρίσκονται περίπου 1,5 χλμ. μακριά από το σύγχρονο χωριό Demre. Στο παρελθόν, όπως και σήμερα, η ραχοκοκαλιά της τοπικής οικονομίας ήταν η αγροτική παραγωγή, καθώς έχει εξαιρετικά εύφορο έδαφος που προσφέρεται ιδιαίτερα για καλλιέργειες οπωροκηπευτικών. Το λιμάνι των Μύρων, η Ανδριακή, που βρισκόταν σε απόσταση 5 χλμ. νοτιοδυτικά της πόλης, εξασφάλιζε την απρόσκοπτη μεταφορά των προϊόντων σε άλλες περιοχές, διατηρώντας την εμπορική κίνηση υψηλή.
Η χώρα των Μύρων είχε επεκταθεί μέχρι τη Ρωμαϊκή περίοδο, περιλαμβάνοντας άλλοτε ανεξάρτητες μικρές πόλεις, όπως η Τυβερισσός, η Τειμιούσα, τα Ίστλαδα, τις θέσεις με τα σημερινά ονόματα Gürses, Muskar, Dereağzı και την τοποθεσία Σούρα, όπου βρισκόταν και το ιερό του Απόλλωνα, καθώς και το μικρό νησάκι της Κέκοβας, όπου υπήρχε σημαντικός οικισμός.
Προς τα ανατολικά η πόλη συνόρευε με τα Λίμυρα, μία ακόμη σημαντική λυκική πόλη. Η χερσαία οδός που συνέδεε τις δύο πόλεις ήταν δύσβατη και ακατάλληλη για μεταφορές με ζώα και αμάξια. Για το λόγο αυτό είχε καθιερωθεί τακτική θαλάσσια επικοινωνία με πλοία.
Τα ορατά κατάλοιπα των Μύρων και της Ανδριακής
Η ακρόπολη των Μύρων βρίσκεται σε ένα απόκρημνο ύψωμα πίσω από το θέατρο. Οι οχυρώσεις της διακρίνονται σε δύο φάσεις: μία πρώιμη ελληνιστική (τέλος 4ου αι. π.Χ.) και μία ρωμαϊκή. Στα ανατολικά της ακρόπολης και του θεάτρου βρίσκεται πιθανόν η αγορά της πόλης. Έτσι τουλάχιστον έχει ταυτιστεί από τους αρχαιολόγους ο τετραγωνικός περίβολος, μέσα στον οποίο αργότερα χτίστηκε ένα χριστιανικό μοναστήρι. Σύμφωνα με τους περιηγητές Spratt και Forbes,6 που επισκέφτηκαν τα Μύρα στα μέσα του 19ου αιώνα, τα τείχη του περιβόλου ήταν Ρωμαϊκής περιόδου με ένα αψιδωτό άνοιγμα στο νότιο τοίχο και μια πύλη στον ανατολικό. Ωστόσο ο Borchhardt εκφράζει κάποιες αμφιβολίες για την ταύτιση αυτή και επισημαίνει ότι το κτίσμα ενδέχεται να εξυπηρετούσε στρατιωτικούς σκοπούς.
αποθήκη εποχής Αδριανού.
εσωτερικά της αποθήκης
εξαερισμός της αποθήκης
Όσον αφορά το λιμάνι της Ανδριακής οι πηγές άλλοτε το αντιμετωπίζουν ως αυτόνομη πόλη και άλλοτε ως τμήμα των Μύρων. Το όνομά της η Ανδριακή το πήρε από το μικρό ποταμό Άνδροκο, στις εκβολές του οποίου είναι χτισμένη. Το λιμάνι ήταν προστατευμένο από ψηλά βουνά εκατέρωθεν του ανοίγματός του. Σήμερα η περιοχή έχει καλυφθεί από προσχώσεις.8 Οι οικίες βρίσκονται στο νότιο τμήμα του λιμανιού. Όλα τα σπίτια ανήκαν στον ίδιο αρχιτεκτονικό τύπο και ήταν χτισμένα από αργολιθοδομή με επικάλυψη σοβά. Πίσω από τα σπίτια βρισκόταν μια ορθογώνια αγορά με κιονοστοιχία, από την οποία κάποιοι κίονες και τμήματα τοίχου είναι ορατά και σήμερα. Στο κέντρο της αγοράς βρισκόταν μια δεξαμενή νερού, η οποία ήταν στεγασμένη και περιτριγυρισμένη με κίονες.
Ένα από τα σημαντικότερα κτίσματα του λιμανιού ήταν η σιταποθήκη, η οποία χρονολογείται στα χρόνια του Αδριανού και συγκεκριμένα στο 129. Οι διαστάσεις της είναι 65×32 μ. και αποτελείται από 8 δωμάτια που επικοινωνούν μεταξύ τους. Η πρόσοψη ήταν χτισμένη κατά το ισόδομο σύστημα και έφερε κτητορική επιγραφή καθώς και τις προτομές του Αδριανού και της γυναίκας του, της Σαβίνας. Στις δύο άκρες της πρόσοψης είχε προβλεφθεί ειδικός μικρός τετράγωνος χώρος για τους φρουρούς, καθώς το σιτάρι που αποθηκευόταν εκεί χρησιμοποιούνταν πρωτίστως για τις ανάγκες του στρατού και μόνο το περίσσευμά του διοχετευόταν στο εμπόριο. Το μικρό ορθογώνιο κτίσμα με τις εξωτερικές κόγχες που ορθώνεται ακριβώς απέναντι από τη σιταποθήκη δεν αποκλείεται να ήταν ένα ιερό αφιερωμένο στον Αδριανό.
οι αποθήκες
το βυζαντινό κτήσμα
Καθώς η περιοχή ήταν άνυδρη, νερό μεταφερόταν στο λιμάνι από τα Μύρα με τη βοήθεια ενός υδραγωγείου, του οποίου τμήματα είναι ορατά επάνω στο λόφο που βρίσκεται στα δεξιά του δρόμου που οδηγεί από τα Μύρα στην Ανδριακή. Ωστόσο το νερό αυτό ήταν υφάλμυρο και ακατάλληλο για πόση. Πόσιμο νερό εξασφαλιζόταν από μια πηγή που βρισκόταν στο δρόμο Μύρων-Ανδριακής, στην είσοδο περίπου του οικισμού. Κατά τη Ρωμαϊκή περίοδο η πηγή περιβλήθηκε με ένα μνημειώδες νυμφαίο, τα ερείπια του οποίου είναι ορατά και σήμερα και χαρακτηρίζονται από εξωτερικό συνδυασμό κογχών και αψίδων.
Όχι μακριά από το νυμφαίο βρισκόταν η νεκρόπολη της Ανδριακής με κυριότερο τύπο τάφων τις επίγειες σαρκοφάγους λυκικού ή ρωμαϊκού τύπου. Αρκετές από τις σαρκοφάγους αυτές απομακρύνθηκαν κατά τη διάρκεια των αιώνων και έτσι οι εναπομείνασες είναι όσες βρίσκονται στη χειρότερη κατάσταση.
