Αγάλματα, χιλιάδες χρόνια αγκαλιά...

Πειραιάς Δύο αγάλματα, χιλιάδες χρόνια αγκαλιά: "Η μικρή Άρτεμις στην αγκαλιά της χάλκινης Αθηνάς" Φωτογραφία: του Δημήτριου Χαρισιάδη

Το Σάββατο 18 Ιουλίου 1959, το κομπρεσέρ της ΥΔΡΕΞ, που άνοιγε φρεάτιο αποχέτευσης στη διασταύρωση των οδών Γεωργίου Α' και Φίλωνος στον Πειραιά, προσέκρουσε σε βάθος 1,50 μ. κάτω από το οδόστρωμα σε ένα σκληρό αντικείμενο.

Ήταν το χέρι του χάλκινου κούρου, ενός θαυμάσιου και σπάνιου για το υλικό του αγαλματικού τύπου, που έγινε από τότε γνωστός ως Απόλλων

Πειραιεύς

ΣΗΜΕΡΑ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ

Η Μικρά Άρτεμης

Η θεά Αθηνά

Ο Χάλκινος Κούρος Απόλλων

Κατά χώραν ... Η σημαντική στιγμή της ανακάλυψης

Αττική

Μαρκόπουλο Αττικής 1972 Μόλις έχουν βρεθεί δύο αγάλματα Κούρος και κόρη

Βρίσκονται σήμερα στο ΕΘΝΙΚΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΌ ΜΟΥΣΕΙΟ -ΑΘΗΝΑΙ

Δελφοί

Δελφοί -Ναός του Απόλλωνος Το άγαλμα του Αντίνοου μόλις έχει βρεθεί .Βρισκόμαστε στο έτος 1893-4

Δελφοί, Ελλάδα, 1894. Αρχαιολόγοι και εργάτες στέκονται μπροστά στο υπέροχο άγαλμα του Αντίνοου (Αντίνοος ή Αντίνους ) που ανακαλύφθηκε κοντά στο ναό του Απόλλωνα στο ιερό των Δελφών.

Το άγαλμα ανακαλύφθηκε από μια ομάδα Γάλλων αρχαιολόγων, οι οποίοι το 1891 έλαβαν την άδεια της ελληνικής κυβέρνησης να ανασκάψουν στους Δελφούς. Οι περισσότεροι εργάτες ήταν ντόπιοι από το χωριό Καστρί που, πριν μεταφερθεί, κτίστηκε σχεδόν πάνω από τον αρχαιολογικό χώρο.

Ο Αντίνοος ήταν νεαρός Έλληνας εξαιρετικής ομορφιάς από τη Βιθυνία, ο οποίος έγινε ο αγαπημένος σύντροφος ή εραστής του Ρωμαίου αυτοκράτορα Αδριανού, αλλά αργότερα πέθανε στο Νείλο υπό μυστηριώδεις συνθήκες.(Ίσως...με την πεποίθηση ότι η θυσία του αυτή θα βοηθούσε στο να παραταθεί η ζωή του προστάτη του...)

Απογοητευμένος από τον θάνατο του Αντίνοου, ο Αδριανός, ο οποίος υπήρξε θαυμαστής και παθιασμένος υποστηρικτής της κλασικής ελληνικής αρχαιότητας, καθώς και ευεργέτης του Μαντείου των Δελφών, διέταξε τα αγάλματα του όμορφου νεαρού άνδρα, τον οποίο αγαπούσε τόσο παθιασμένα , να ανεγερθεί σε όλα τα ιερά και τις πόλεις της τεράστιας αυτοκρατορίας του. Επιπλέον, διέταξε το θεσμό και την ίδρυση των Αγώνων προς τιμήν του Αντίνοου, ο οποίος έκτοτε θα τιμάται και λατρεύεται ως θεός.

Η ημέρα και ο μήνας γέννησής του προέρχονται από μία επιγραφή σε ένα δισκίο που χρονολογείται από το 136 μ.Χ. Το έτος είναι αβέβαιο, αλλά ο Αντίνοος πρέπει να ήταν 18 ετών όταν πνίγηκε, αν και η ακριβής ημερομηνία του πνιγμού είναι κι αυτή ασαφής αλλά σίγουρα λίγες ημέρες πριν από τις 30 Οκτωβρίου του 130 π.Χ., όταν ο Αδριανός ίδρυσε την Αντινοόπολη και άρα πιθανώς στις 22 (φεστιβάλ του Νείλου) ή πιο πιθανό στις 24 (επέτειος του θανάτου του Όσιρις).

Έτσι, το άγαλμα του Αντίνοου ανεγέρθηκε στο ιερό των Δελφών, μετά το θάνατό του, το 130 μ.Χ. και ήταν ένα από τα πιο όμορφα και εντυπωσιακά λατρευτικά αγάλματα. Σήμερα το άγαλμα εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο των Δελφών.

Οι αρχαιολόγοι λένε ότι τα μακριά μαλλιά του Αντίνοου στέφθηκαν με ένα στεφάνι, από το οποίο υπάρχουν ενδείξεις μιας ζώνης με φύλλα διαφορετικού υλικού.

Το έργο αυτό αποτελεί παράδειγμα της εξέλιξης των αρχαίων πορτρέτων. Η μελαγχολική του ομορφιά, η χαριτωμένη γωνία του κεφαλιού και η λεπτή στιλβωμένη επιφάνεια του μάρμαρου ενσαρκώνουν το πνεύμα της Ρωμαϊκής αυτοκρατορικής εποχής, όταν υπήρχε μια τάση να αναβιώσουν τα αρχαία ελληνικά ιδεώδη

Δελφοί

Μία σπουδαία στιγμή για την αρχαιολογία Η εύρεση ενός κούρου της Αρχαϊκής περιόδου , είναι ο Βίτων στους Δελφούς το έτος 1893.

Ν.Θάσος

Θάσος εύρεση σε ανασκαφή του Κούρου στην Ακρόπολη, μπροστά στον τοίχο της ταράτσας στα δυτικά του Πυθίου, από την École française d'Athènes το 1914

Ημιτελές άγαλμα Κριοφόρου, πρώτο τέταρτο του 6ου αι. π.Χ. Θάσος, Μουσείο.

Το ημιτελές άγαλμα Θάσος, Μουσείο.

Ακρόπολη Αθηνών

Η Περσική Τάφρος στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης, είναι τοποθεσία δίπλα στον Παρθενώνα, την οποία έχουν βρεθεί πολλά αρχαϊκά γλυπτά.

Όταν το έτος 480 π.Χ. οι Πέρσες μετά τη νίκη τους στην μάχη των Θερμοπυλών προχώρησαν στην εκκενωμένη Αθήνα, κατέστρεψαν την Ακρόπολη με τους ιερούς ναούς και όλα τα ιερά αναθήματα. Ο Περικλής λίγα χρόνια αργότερα ανέθεσε την ανακαίνιση της Ακρόπολης. Όλα τα ερείπια που βρίσκονταν ακόμα στην γύρω περιοχή μαζεύτηκαν στην αργότερα λεγόμενη περσική τάφρο και σκεπάστηκαν με χώμα. Η περσική τάφος ανακαλύφθηκε στις ανασκαφές της Ακρόπολης στις αρχές του 19ου αιώνα.

Τα απομεινάρια συντηρήθηκαν χάρη στη πλήρη σεβασμού δράση, και τα αγάλματα από τη τάφρο ανασκάφτηκαν μεταξύ 1863 και 1866 από το Γάλλο αρχαιολόγο Σαρλ Ερνέστ Μπελέ (Charles Ernest Beulé).

Τα υπόλοιπα ανακαλύφθηκαν τη περίοδο 1885–1890 από τον αρχαιολόγο Παναγιώτη Καββαδία και τους αρχιτέκτονες Βίλελμ Ντέρπφελντ (Wilhelm Dörpfeld) και Γκέοργ Κάβεραου (Georg Kawerau). Συμπεριλαμβάνονται γνωστά γλυπτά όπως ο Παις του Κριτίου, ο Μοσχοφόρος και η Αγγέλητος Αθηνά. Λεπτομέρειες για την ανασκαφή δημοσιεύθηκαν το 1906.

Αρχαία Αγορά Αθηνών

Προσεκτικά ετοιμάζονται απομακρύνουν μία επιτύμβια στήλη που βρέθηκε στην Αρχαία Αγορά των Αθηνών

Αρχαία Αγορά Αθηνών

Ένα ακόμα εξαίσιο εύρημα από την αρχαία Αγορά των Αθηνών . Γίνεται φωτογράφηση του για πλήρη αποτύπωση όπου χρησιμοποιούν τρίποδα

Ερμαϊκή στήλη το εύρημα.

Δήλος

Ανασκαφές στη Δήλο, έτος 1894. Δυο εργάτες από την Μύκονο και το άγαλμα του διαδούμενου, που μόλις έχει βρεθεί .

Δήλος [1894]. Ένας εργάτης από τη Μύκονο στέκεται ανάμεσα σε δύο σημαντικά αγάλματα, λίγο μετά την ανακάλυψή τους το 1894: τον «ψευδο-αθλητή της Δήλου» και τον «διάδουμενο» [πιστό αντίγραφο της ρωμαϊκής εποχής το αρχικού χάλκινου του 5ο αι. π.Χ. φτιαγμένο από τον Πολύκλειτο.

Αρχαία Αγορά Αθηνών

Άγαλμα γυναίκας με πτυχωτό ένδυμα που μόλις έχει ανασκαφεί (1933). Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών, Αρχείο Ανασκαφών Αγοράς

Το σύμπλεγμα Αφροδίτης, Πάνα και Έρωτα, που ανακαλύφθηκε στη Λέσχη των Ποσειδωνιαστών της Βηρυτού το 1904 και μεταφέρθηκε στην Αθήνα το 1914 - Είχε βρεθεί στην Δήλο.

Αρχαία Αγορά Αθηνών

Με αφετηρία τον 6ο αι. π.Χ.

Η Αγορά υπήρξε «ομφαλός» της αρχαίας Αθήνας ήδη από τον 6ο αι. π.Χ., τον καιρό του Πεισίστρατου και ιδιαίτερα του Κλεισθένη. Πολλά από τα πρώιμα οικοδομήματα χρονολογούνται γύρω στο 500 π.Χ., ανάμεσά τους ο βωμός των Δώδεκα Θεών που ήταν επίσης άσυλο και αφετηρία μέτρησης χιλιομετρικών αποστάσεων (το μεγαλύτερο μέρος του σήμερα βρίσκεται κάτω από τις γραμμές του ΗΣΑΠ). Κομμάτι του ποταμού Ηριδανού εγκιβωτίστηκε τότε, ώστε να διέλθει η οδός των Παναθηναίων, η «κεντρική λεωφόρος» της πόλης που διέσχιζε την Αγορά και την οποία ακολουθούσε κάθε τέσσερα χρόνια η πομπή της ομώνυμης μεγάλης αθηναϊκής γιορτής. Λίθινες στήλες οριοθέτησαν τον δημόσιο χώρο, ενώ η Εκκλησία του Δήμου μεταφέρθηκε στην Πνύκα και αρκετά από τα θεατρικά δρώμενα στις νότιες υπώρειες της Ακρόπολης.

Η πρώτη οικοδομική «έκρηξη» ξεκινά, μαθαίνουμε, λίγο μετά τον θρίαμβο επί των Περσών στη Σαλαμίνα και την ανατολή της αθηναϊκής ηγεμονίας. Το Αιάκειο, το Παλιό Βουλευτήριο, η Βασίλειος Στοά, που είχαν πάθει σοβαρές φθορές κατά την πυρπόληση της Αθήνας από τους Πέρσες το 480/79 π.Χ., ανακαινίζονται.

Ο Κίμωνας παραγγέλνει να φυτέψουν πλατάνια, τοποθετούνται κρήνες, ενώ την απομάκρυνση των όμβριων υδάτων εξασφάλιζε ένας μεγάλος λίθινος αγωγός που διασώζεται και συναντούσε τη διαμορφωμένη κοίτη του ποταμού Ηριδανού.
Την ίδια εποχή ανεγείρονται η Θόλος, έδρα των πρυτάνεων και της αθηναϊκής διοίκησης (460 π.Χ.), καθώς και η Ποικίλη Στοά.
Ακολουθούν ο ναός του Ηφαίστου, το Νέο Βουλευτήριο, το Νομισματοκοπείο, η Στοά του Ελευθερίου Διός και η Νότια Στοά, όμως η οδυνηρή ήττα των Αθηναίων στον Πελοποννησιακό Πόλεμο τερματίζει πρόωρα τα φιλόδοξα αρχιτεκτονικά τους σχέδια.

Ταφικό σύνολο κτερισμάτων από την Αρχαία Αγορά Αθηνών

Η αποτύπωση των κτερισμάτων

Τα κτερίσματα της Ύστερης Γεωμετρικής σε προθήκη

Ένα ιδιαίτερο εύρημα - Η Ύστερης γεωμετρικής περιόδου πυξίδα που φέρει τρία ειδώλια ίππων ως λαβή. Στο σώμα διακρίνεται ζώνη που χωρίζεται με τη βοήθεια κάθετων γραμμών σε μετόπες, οι οποίες φέρουν κόσμημα πεδίου σκακιού, αγκυλωτού σταυρού και ρόδακες. Στο κάλυμμα διακρίνονται σειρές από επάλληλες μελανές στιγμές (725-700 π.Χ.). Μουσείο Αρχαίας Αγοράς, αρ. ευρ. P 4784