Ανασκαφικά ευρήματα θυσιών στον ελληνικό Σελινούντα της Σικελίας

Ο καθηγητής Clemente Marconi του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης παρουσίασε την Πέμπτη τα αποτελέσματα και τις ανακαλύψεις της 13ης διεθνούς αρχαιολογικής ανασκαφής στην ελληνική ακρόπολη του Σελινούντα που πραγματοποιήθηκε από τη NYU και το Πανεπιστήμιο του Μιλάνου σε συνεργασία με το Αρχαιολογικό Πάρκο στη δυτική Σικελία.Ο Σελινούντας ήταν αρχαία ελληνική αποικία στη Σικελία. Βρισκόταν στο νοτιοδυτικό τμήμα του νησιού και αποτελούσε τη δυτικότερη ελληνική αποικία στο νησί.

Ιδιαίτερα σημαντικά ήταν τα ευρήματα μιας αναθηματικής απόθεσης τέλεια συντηρημένων κέρατων κόκκινων ελαφιών (Cervus Elaphus) και δύο μεγάλων κέρατων ενηλίκων ταύρων (Bos Taurus). Είναι τα πρώτα αρχαιολογικά ευρήματα θυσίας ταύρων στον ελληνικό Σελινούντα .

Ο Marconi οργάνωσε και οδήγησε την εκσκαφή, στην οποία συμμετείχαν πάνω από 50 μαθητές και εμπειρογνώμονες από οκτώ χώρες. Το σεμινάριο και μια ξενάγηση στον αρχαιολογικό χώρο οργανώθηκαν στο πλαίσιο του έργου "Θέσεις εργασίας της γνώσης" που χρηματοδοτήθηκε από τον νέο διευθυντή του «Αρχαιολογικού Πάρκου Σελινούντα », αρχιτέκτονα Bernardo Agrò.

Άποψη των ανασκαφών στο Ιερό του Σελινούντα

Ο Agrò διοργάνωσε παρόμοια σεμινάρια και περιηγήσεις σε μεσαιωνικά και σύγχρονα μνημεία σε άλλες περιοχές της Σικελίας.

Κέρατα από την θυσία ενός μεγάλου ενήλικα ταύρου

Η φετινή εκσκαφή στην αρχαία ελληνική πόλη του Σελινούντα επικεντρώθηκε στην εμβάθυνση δύο τάφρων που ανοίχτηκαν πέρυσι κατά μήκος της νότιας πλευράς του Ναού R και μεταξύ της δυτικής πλευράς του Ναού (R) Ρ και της νότιας πλευράς του Ναού Γ (C).

Δύο οπές πυλώνα που χρησιμοποιήθηκαν για την ανύψωση των μπλοκ κατά την κατασκευή του Ναού Ρ (R) και ένα τέλεια συντηρημένο κοίλο θυσιαστήριο

Η ανασκαφή παρήγαγε σημαντικά αποτελέσματα για τις αρχαιότερες φάσεις στις οποίες κατοικήθηκε το μεγάλο αστικό ιερό και για δραστηριότητες που συνδέονται με την κατασκευή του Ναού (R) Ρ και του Ναού(C) Γ.

Μία δευτερεύουσα κατάθεση τέλεια διατηρημένων κεράτων κόκκινων ελαφιών

Ο Σελινούντας ήταν αποικία της επίσης σικελικής πόλης Μέγαρα Υβλαία[1]. Η πόλη ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια του 7ου αιώνα π.Χ. Η ημερομηνία ίδρυσής της δεν μπορεί να προσδιοριστεί σήμερα με ακρίβεια. Με βάση αναφορά του Θουκυδίδη φαίνεται πως η πόλη ιδρύθηκε το 622 π.Χ. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης τοποθετεί την ίδρυση της πόλης το 650 π.Χ. ενώ ο ιστορικός Ιερώνυμος ακόμα νωρίτερα το 654 π.Χ. Η πόλη, αν και συνόρευε με τις καρχηδονιακές αποικίες, διατηρούσε καλή σχέση με την Καρχηδόνα.

6ος και 5ος αιώνας π.Χ.

Από τις πληροφορίες που έχουμε για την επικράτεια της πόλης, φαίνεται πως, κατά τη διάρκεια του 6ου και 5ου αιώνα π.Χ., γνώριζε ακμή και ευημερία. Ο Θουκυδίδης αναφέρει πως, πριν την αποστολή των Αθηναίων στη Σικελία, ο Σελινούντας ήταν ευημερούσα και ισχυρή πόλη που διέθετε συσσωρευμένο πλούτο στους ναούς της. Ο Διόδωρος αναφέρει πως λίγο πριν την τελική επιδρομή των Καρχηδονίων η πόλη διένυε μακρά περίοδο ηρεμίας και ο πληθυσμός της είχε αυξηθεί σημαντικά.

ΔΕΙΤΕ ΕΠΙΣΗΣ