Διαπιστώθηκε το μεγαλύτερο εργαστήρι αγγειοπλαστικής της ελληνικής αρχαιότητας

Στον Σελινούντα διαπιστώθηκε το μεγαλύτερο εργαστήρι αγγειοπλαστικής της ελληνικής αρχαιότητας

Πρώτη ανασκαφή

Δεύτερη ανασκαφή- Κατά την ανασκαφή στον Σελινούντα, ένα κλίβανος που αποκαλύφθηκε πρίν καιρό , εμφανίζει μία καλά διατηρημένη πλατφόρμα για ψήσιμο κεραμικών Τελικά με την ολοκλήρωση της ανασύστασής του διαπιστώθηκε ότι είναι ο μεγαλύτερος που έχει βρεθεί στον ελληνικό κόσμο .

Άποψη της ελληνικής πόλεως του Σελινούντα

Γερμανοί αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει πριν καιρό το μεγαλύτερο βιομηχανικό Εργαστήρι Αγγειοπλαστικής του ελληνικού κόσμου, κατά τη διάρκεια ανασκαφών στη Σικελία.

Εκτείνεται για περισσότερο

από 980 μέτρα και η περιοχή κατασκευών περιέχει περίπου 80 κλιβάνους για την παραγωγή των κεραμικών.

Ο μεγαλύτερος είναι 5 πόδια σε διάμετρο, καθιστώντας τον τον μεγαλύτερο κλίβανο που βρεθεί ποτέ σε μια ελληνική πόλη, αναφέρει ο Martin Bentz, αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Βόννης.

Άποψη της πόλεως του Σελινούντα

Η διαπίστωση αυτή έγινε στην περιφέρεια του Σελινούντα, στη νοτιοδυτική ακτή της Σικελίας. Η πόλη αποικία των Μεγαρέων είναι στα δυτικά των ελληνικών αποικιών, γνωστή για τους μεγάλους ναούς της. Ο Σελινούντας απολάμβανε αιώνες ευημερίας προτού μεταβληθεί σε ερείπια από τους Καρχηδονίους κατά τη διάρκεια του πρώτου Καρχηδονιακού πολέμου.

Ο Σελινούντας ήταν αποικία της επίσης σικελικής πόλης Μέγαρα Υβλαία . Η πόλη ιδρύθηκε κατά τη διάρκεια του 7ου αιώνα π.Χ. Η ημερομηνία ίδρυσής της δεν μπορεί να προσδιοριστεί σήμερα με ακρίβεια. Με βάση αναφορά του Θουκυδίδη φαίνεται πως η πόλη ιδρύθηκε το 622 π.Χ. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης τοποθετεί την ίδρυση της πόλης το 650 π.Χ. ενώ ο ιστορικός Ιερώνυμος ακόμα νωρίτερα το 654 π.Χ. Η πόλη, αν και συνόρευε με τις καρχηδονιακές αποικίες, διατηρούσε καλή σχέση με την Καρχηδόνα.

Βρίσκεται κατά μήκος του ποταμού Ύψα ,που σήμερα ονομάζουν Cottone, πλέον φραγμένος επάνω, η βιομηχανική ζώνη που λειτουργεί εντός των τειχών της πόλης.

Έτσι διαχωρίζεται από την υπόλοιπη πόλη με μια μη κατοικημένη περιοχή, ώστε να προστατεύσει τους κατοίκους από τον κίνδυνο πυρκαγιάς, μυρωδιά και το θόρυβο,» είπε ο αρχαιολόγος Bentz.

Η ομάδα του Bentz έκανε μεγάλες τομές για να φτάσετε στο τέλος στο εργαστήριο και παρατήρησε ότι είναι μία μεγάλη ομοιογενή κατασκευή στηρίζεται σε τέσσερις αναβαθμίδες στις πλαγιές του λόφου της πόλης.

Η βιομηχανική αυτή ζώνη χαρακτηρίστηκε από μια κεντρική αυλή για την ξήρανση των προϊόντων πριν από την θέρμανση , δύο μεγάλους χώρους εργασίας για την καύση και, στο τέλος προς την πόλη, ένα κατάστημα για να πωλούν τα προϊόντα.

«Η όλη κατασκευή είναι πάνω από 3.900 τετραγωνικά πόδια, με μεγάλη διαφορά, το μεγαλύτερο εργαστήριο που γνωρίζουμε μέχρι σήμερα στον ελληνικό κόσμο," δήλωσε ο Bentz.

Αγγεία από τον Σελινούντα που πιθανά έχουν φτιαχτεί στο εργαστήριο αυτό

Το τέταρτο και το εργαστήριο ιδρύθηκε γύρω στο 550 π.Χ. Εκείνη την εποχή, η παραγωγή επικεντρώθηκε στα μικρά καλλιτεχνικά αγαλματίδια από τερακότα.

Γύρω στα μέσα του 5ου αιώνα π.Χ., η νέα τεράστια δομή επεκτάθηκε και αρχίζει μια μαζική παραγωγή των πλακιδίων και των αγγείων αλλά και κάθε είδους κεραμιδιών .