Αγρέπαυλη (3ος-6ος αι. μ.Χ.) στο Πολύχρονο, στη θέση όπου βρίσκονταν τα νεκροταφεία της αρχαίας πόλης Αιγή.
Η Κασσάνδρα Χαλκιδικής είναι γεμάτη από πολλά και πολύτιμα τεκμήρια της πλούσιας και μακράς ιστορίας της...
Ο κούρος δεν το μόνο αναπάντεχο εύρημα. Ακραία καιρικά φαινόμενα στη Φούρκα, το φθινόπωρο του 2020 και το 2021, έφεραν στην επιφάνεια σπαράγματα εγκαταστάσεων εργαστηρίου κεραμικής, όμοια με τον κλίβανο της αρχαϊκής, κλασικής και ελληνιστικής περιόδου που εντοπίστηκε στη γειτονική αρχαία Μένδη. Από τη μετακινούμενη άμμο ανασύρθηκαν η άνω όψη από την εσχάρα του κλιβάνου, πιθάρια κεραμικά και πλήθος θραυσμάτων ελληνιστικών εμπορικών αμφορέων της λεγόμενης «ομάδας Παρμενίσκου», που δείχνουν κεραμική παραγωγή, εκτός από την Πέλλα και την Τορώνη, και στην ευρύτερη περιοχή της αρχαίας Μένδης.
Κλίβανος της αρχαϊκής, κλασικής και ελληνιστικής περιόδου.
Ο κλίβανος κοσμεί την αφίσα της 34ης συνάντησης (διαδικτυακή και φέτος) για το αρχαιολογικό έργο στη Μακεδονία και τη Θράκη (10-11 Μαρτίου), όπου θα παρουσιασθούν, εκτός από τα ευρήματα της Φούρκας, η πλούσια σοδειά κινητών και ακίνητων ευρημάτων που κατάφεραν να διασώσουν οι αρχαιολόγοι της Χαλκιδικής από την οικιστική ανάπτυξη στη χερσόνησο της Κασσάνδρας. Σωστικές ανασκαφές σε χώρους ανέγερσης ξενοδοχειακών μονάδων, σε παραθαλάσσια ιδιωτικά οικόπεδα, μέσα και δίπλα σε σύγχρονους οικισμούς αποκάλυψαν αρχαιότητες στην Αθυτο, στην Καλλιθέα, στην Κρυοπηγή, στο Πολύχρονο, στο Παλιούρι, στη Σάνη, επιβεβαιώνοντας ότι η Χαλκιδική δεν είναι μόνο καλοκαιρινός τουριστικός προορισμός, αλλά μια περιοχή με αδιάλειπτη Ιστορία από τους αρχαίους έως τους νεότερους χρόνους.
Αρχαία Σκαλα Φούρκας
Πολλά από αυτά θα παρουσιασθούν στη διαδικτυακή 34η συνάντηση για το αρχαιολογικό έργο στη Β. Ελλάδα, στις 10-11 Μαρτίου.
Τα ευρήματα προέρχονται από γνωστές αρχαίες πόλεις και άγνωστες θέσεις της χερσονήσου. Ανάμεσά τους η αρχαία Αφυτις. Ιδρύθηκε από Ερετριείς αποίκους κατά τον μεγάλο ελληνικό αποικισμό (από τα μέσα του 8ου έως τα μέσα του 7ου αι. π.Χ.), άκμασε μέχρι και τη ρωμαιοκρατία και διατηρήθηκε στην ίδια θέση έως σήμερα. Οι έρευνες σε ιδιόκτητα οικόπεδα στην Αθυτο, στο κέντρο του σύγχρονου οικισμού, αποκάλυψαν λείψανα κτιρίου και τμήμα λιθόστρωτου δρόμου (5ος αι. π.Χ.), ενώ δυτικά της κοινότητας ανασκάφηκαν συστάδες τάφων (5ος – α΄ μισό 4ου αι. π.Χ.) από το αρχαίο νεκροταφείο με πλούσια κτερίσματα (πήλινα και χάλκινα αγγεία, χρυσά, αργυρά και χάλκινα κοσμήματα, στλεγγίδες, ειδώλια και παιδικά παιχνίδια) σε ταφές κυρίως νέων και παιδιών.
Μια παραθαλάσσια έπαυλη (Villa maritima) της ύστερης αρχαιότητας με περίστυλη αυλή και βαλανείο (λουτρό) έφεραν στο φως ανασκαφές σε δύο παραθαλάσσια οικόπεδα του Πολύχρονου, στη θέση όπου βρίσκονταν τα νεκροταφεία της αρχαίας πόλης Αιγή. Η εγκατάσταση ανήκε, πιθανότατα, σε Ρωμαίο πολίτη της Κασσάνδρειας, ρωμαϊκή αποικία στην οποία είχε διανεμηθεί γη σε βετεράνους στρατιωτικούς.
Τη λύση της απόσπασης και επανατοποθέτησης επέλεξαν οι αρμόδιες υπηρεσίες για τμήμα σωζόμενου κτίσματος από αγροτική εγκατάσταση ελληνιστικών χρόνων, που αποκάλυψαν οι εργασίες για την ανέγερση ξενοδοχειακής μονάδας στη θέση «Ξυνά» στο Κάνιστρο Παλιουρίου. Το κτίσμα διατηρείται πλέον σε άλλη θέση μέσα στον χώρο των ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων.
Αρχαιότητες του 4ου αι. π.Χ. ανέδειξαν οι ανασκαφές και στη σημερινή Καλλιθέα, όπου βρίσκεται το εμβληματικό ιερό του Αμμωνα Δία. Στη Μικρή Κύψα, νότια της Σάνης, εντοπίστηκαν διάσπαρτα οικιστικά ίχνη των ύστερων ρωμαϊκών και παλαιοχριστιανικών χρόνων σε έκταση εννέα στρεμμάτων, ενώ στον οικισμό της Κρυοπηγής η έρευνα περιορίστηκε σε 13 τάφους αγνώστου έως τώρα νεκροταφείου του 4ου αι. μ.Χ., κτερισμένους με νομίσματα, αβαφή αγγεία και χάλκινα κοσμήματα
Γιώτα Μυρτσιώτη://www.kathimerini.gr/
Ιερό Άμμωνα Δία και Διονυσίου
Ένας από τους σημαντικούς ναούς που έχουν εντοπιστεί στη Χαλκιδική είναι αυτός του Άμμωνα Δία. Στη θέση αυτή της χερσονήσου της Κασσάνδρας ιδρύθηκε κατά το β’ μισό του 8ου αιώνα π.Χ., από τους Ευβοείς αποίκους της πόλης Άφυτις, ιερό Διονύσου που λατρευόταν μαζί με τις Νύμφες στο σπήλαιο κάτω από το βράχο στη νοτιοδυτική πλαγιά του χώρου.
Στην επίπεδη επιφάνεια, στο βόρειο τμήμα του χώρου, ιδρύθηκε προς το τέλος του 5ου αι. π.Χ. ιερό του αιγυπτιακής προέλευσης θεού Άμμωνα Δία. Αρχικά, προς το τέλος του 5ου αι. π.Χ., κατασκευάστηκε ένας κτιστός βωμός, αλλά αργότερα, στο β’ μισό του 4ου αιώνα π.Χ., κτίστηκε δίπλα στο βωμό περίπτερος ναός δωρικού ρυθμού με λίθινο θριγκό (ανωδομή). Τον τελευταίο αντικατέστησαν με άλλο μαρμάρινο προς το τέλος του 3ου ή τις αρχές του 2ου αι. π.Χ.
Τη στέγη του διακοσμούσαν πήλινες κεραμώσεις, ανάγλυφες και έγχρωμες. Η σχεδιαστική του αποκατάσταση είναι δυνατή με βάση τα αρχιτεκτονικά μέλη που βρέθηκαν διάσπαρτα. Στα ρωμαϊκά χρόνια (1ος – 2ος αι. μ.Χ.) ο ναός μετασκευάστηκε και με το υλικό του κτίστηκαν στη νότια στενή πλευρά του δύο βαθμιδωτές κατασκευές (κερκίδες), ενώ μεταξύ τους, επάνω στον παλαιότερο βωμό, κατασκευάστηκε άλλος μικρός βωμίσκος. Στον υπαίθριο αυτό χώρο καθισμένοι οι πιστοί πρέπει να παρακολουθούσαν κάποια δρώμενα.
Όπως δείχνουν τα ευρήματα, η ρωμαϊκή φάση του ναού διήρκησε μέχρι την εποχή των διαδόχων του Μεγάλου Κωνσταντίνου, οπότε πρέπει να καταστράφηκε οριστικά. Τμήμα παλαιοχριστιανικού λουτρού που ανασκάφηκε στο βόρειο άκρο του χώρου σχετίζεται ενδεχομένως με συνέχιση της λατρείας στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, αλλά και αργότερα στη μεσοβυζαντινή περίοδο.
http://visitkassandra.com/
