Αιγές, ο τόπος των κατσικιών, η βασιλική μητρόπολη των Μακεδόνων, για τριακόσια χρόνια λίκνο της δυναστείας που έδωσε στην Οικουμένη τον Μεγαλέξανδρο, στα χρόνια του Φιλίππου Β΄ έγινε η καρδιά της Ελλάδας, το εκκολαπτήριο των σπόρων που κάρπισαν έναν νέο Κόσμο...
Εκπληκτικοί θησαυροί, μοναδικά αριστουργήματα τέχνης, ζωγραφική που προοιωνίζεται τις εξελίξεις των αιώνων, η γέννηση της ρεαλιστικής απεικόνισης της ανθρώπινης μορφής, το πρώτο μνημειώδες περιστύλιο, αρχέτυπο σχήμα που θα σφραγίσει την εικόνα του δημόσιου χώρου της Οικουμένης, όλα αυτά μας φανερώθηκαν στη γη των Αιγών...
Εδώ και χρόνια αναζητώ το 'σχήμα' της πόλης και πάντα έρχεται στο νου μου πέρα από τη λάμψη του χρυσού η ίδια εικόνα: το αυστηρό πρόσωπο της Κόρης με το μυστικό χαμόγελο... Χώμα, νερό και φωτιά από την πατρώα γη, άγγιγμα ντόπιου τεχνίτη, η αινιγματική μορφή συντρόφεψε στο ύστατο ταξίδι την βασίλισσα του Αλέξανδρου Α΄, του Μακεδόνα που έδωσε στους Αθηναίους την ξυλεία για τον νικηφόρο στόλο της Σαλαμίνας, του βασιλιά που γιόρτασε τις νίκες του στήνοντας χρυσά αγάλματά του στα πανελλήνια ιερά και έκανε του Μακεδόνες κυρίαρχους στη γη που πήρε από αυτούς το όνομά της....