Ο ΜΕΓΙΣΤΟΣ ΕΥΚΛΕΙΔΗΣ. ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ ΚΑΙ ΑΝΕΛΛΙΠΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ 23 ΑΙΩΝΕΣ!!!
Για τη ζωή του Ευκλείδη είναι γνωστά λίγα πράγματα, γεννήθηκε περίπου το 325 π.Χ. και πέθανε το 265 π.Χ., ήταν σύγχρονος του Αρχιμήδη και πιθανόν να μαθήτευσε στην Ακαδημία του Πλάτωνα στην Αθήνα. Κατά την κυριαρχία του Πτολεμαίου Α' στην Αλεξάνδρεια ίδρυσε ο Ευκλείδης μία Σχολή.
Κορυφαίος γεωμέτρης, συγγραφέας των γεωμετρικών "Στοιχείων" (Βάσεων), συγκέντρωσε, ταξινόμησε και κατέγραψε τις μέχρι τότε γεωμετρικές γνώσεις μαζί με τις δικές του, κατά τρόπο διδακτικά άψογο.
Αναλυτικά η προσφορά του στα Μαθηματικά είναι κυρίως η παρακάτω:'Eγραψε το κορυφαίο έργο "Στοιχεία" με τις κυριότερες γεωμετρικές γνώσεις των Ελλήνων. Το έργο αυτό, σε 13 βιβλία, περιέχει μέσα του 372 θεωρήματα και 93 προβλήματα, χωρίς δυστυχώς ιστορική εισαγωγή. Η αρτιότητα του έργου έγινε αιτία να εγκαταλειφθούν όλα τα προγενέστερα αντίστοιχα έργα. Από τα 13 βιβλία τα 1, 2, 4 αποδίδονται εξ ολοκλήρου στους Πυθαγόρειους, το 5 και μέρος του 6 στον Εύδοξο, ενώ τα 10, 13 στους Πυθαγόρειους, τον Θεαίτητο και τον Εύδοξο.
'Eγραψε το έργο ανώτερης γεωμετρίας "Δεδομένα" (94 θεωρήματα). Στο έργο αυτό περιέχονται προτάσεις σε σχήματα στα οποία δίνονται ορισμένα στοιχεία τους κατά σχήμα, θέση ή μέγεθος.
'Eγραψε το έργο "Περί Διαιρέσεων" (36 προτάσεις) με περιεχόμενα του τη διαίρεση σχημάτων σε μέρη με δοσμένη σχέση.
'Eγραψε το έργο "Πορίσματα" σε 3 βιβλία (που χάθηκαν). Το έργο σχολίασε ο Πάππος λεπτομερώς, και το 1860 έγινε απόπειρα ανασύνθεσής του.
'Eγραψε τα έργα "Κωνικαί τομαί", "Τόποι προς Επιφανεία", "Μηχανικά".
Στις μαθηματικές τέχνες Μουσική, Οπτική και Αστρονομία έγραψε τα έργα: "Κατατομή Κανόνος", "Οπτικά", "Κατοπτρικά" και "Φαινόμενα".
Σήμερα η γεωμετρία του Ευκλείδη διδάσκεται παγκοσμίως, και ανελλιπώς επί 23 αιώνες, με τον τιμητικό τίτλο της "Ευκλείδειας Γεωμετρίας". Στη σύγχρονη όμως σχολική γεωμετρία περιλαμβάνονται και υπολογισμοί και μετρήσεις, οι οποίες από το έργο του Ευκλείδη απουσιάζουν εντελώς.
Η συνολική προσφορά του Ευκλείδη στα Μαθηματικά και τις εφαρμοσμένες τέχνες τους υπήρξε σημαντικότατη και ταυτόχρονα βάση, από την οποία εξόρμησαν οι μεταγενέστεροι μαθηματικοί, γεωγράφοι και αστρονόμοι, για να οδηγηθούν στο τελικό μαθηματικό θαύμα της Ελληνικής Αρχαιότητας.
Πηγή:
Φανης Αμπατζης /ΕΛΛΑΝΙΑ ΠΥΛΗ
