"στην εφηβεία της ήταν υπέροχη και γεμάτη αμελέτητης χάρης"
Η Λασθένεια η Μαντινική ήταν μία από τις φοιτήτριες της σχολής του Πλάτωνα. Γεννήθηκε στην Μαντινεία, μια αρχαία πόλη της Αρκαδίας.
Σπούδασε στην Ακαδημία του Πλάτωνα μεταμφιεσμένη σε άνδρα. Μετά τον θάνατο του Πλάτωνα συνέχισε τις σπουδές της στον Σπεύσιππο, ανιψιό του Πλάτωνα. Επίσης λέγεται ότι είχε σχέση με τον Σπεύσιππο.
ΣΠΕΥΣΙΠΠΟΣ
[1] Τὰ μὲν περὶ Πλάτωνος τοσαῦτα ἦν ἐς τὸ δυνατὸν ἡμῖν συναγαγεῖν, φιλοπόνως διειλήσασι τὰ λεγόμενα περὶ τἀνδρός. διεδέξατο δ' αὐτὸν Σπεύσιππος Εὐρυμέδοντος Ἀθηναῖος, τῶν μὲν δήμων Μυρρινούσιος, υἱὸς δὲ τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ Πωτώνης. καὶ ἐσχολάρχησεν ἔτη ὀκτώ, ἀρξάμενος ἀπὸ τῆς ὀγδόης καὶ ἑκατοστῆς Ὀλυμπιάδος· Χαρίτων τ' ἀγάλματ' ἀνέθηκεν ἐν τῷ μουσείῳ τῷ ὑπὸ Πλάτωνος ἐν Ἀκαδημείᾳ ἱδρυθέντι. καὶ ἔμεινε μὲν ἐπὶ τῶν αὐτῶν Πλάτωνι δογμάτων. οὐ μὴν τό γ' ἦθος διέμεινε τοιοῦτος· καὶ γὰρ ὀργίλος καὶ ἡδονῶν ἥττων ἦν. φασὶ γοῦν αὐτὸν ὑπὸ θυμοῦ τὸ κυνίδιον εἰς τὸ φρέαρ ῥῖψαι καὶ ὑφ' ἡδονῆς ἐλθεῖν εἰς Μακεδονίαν ἐπὶ τὸν Κασσάνδρου γάμον.
[2] Ἐλέγοντο δὲ αὐτοῦ καὶ αἱ Πλάτωνος ἀκούειν μαθήτριαι, Λασθένειά τε ἡ Μαντινικὴ καὶ Ἀξιοθέα ἡ Φλιασία. ( Αξιοθέα Φλιασεία.) ὅτε καὶ Διονύσιος πρὸς αὐτὸν γράφων τωθαστικῶς φησι· "καὶ ἐκ τῆς Ἀρκαδικῆς σου μαθητρίας ἔστι καταμαθεῖν τὴν σοφίαν. καὶ Πλάτων μὲν ἀτελεῖς φόρων τοὺς παρ' αὐτὸν φοιτῶντας ἐποίει· σὺ δὲ δασμολογεῖς καὶ παρ' ἑκόντων καὶ ἀκόντων λαμβάνεις." οὗτος πρῶτος, καθά φησι Διόδωρος ἐν Ἀπομνημονευμάτων πρώτῳ, ἐν τοῖς μαθήμασιν ἐθεάσατο τὸ κοινὸν καὶ συνῳκείωσε καθ' ὅσον ἦν δυνατὸν ἀλλήλοις (Test. 4 Lang)· καὶ πρῶτος παρὰ Ἰσοκράτους τὰ καλούμενα ἀπόρρητα ἐξήνεγκεν, ὥς φησι Καινεύς [3] (FGrH 338 F 18). καὶ πρῶτος εὗρεν ᾧ τὰ φορμία τῶν φρυγάνων εὔογκα ποιοῦσιν.
Ἤδη δὲ ὑπὸ παραλύσεως καὶ τὸ σῶμα διέφθαρτο, καὶ πρὸς Ξενοκράτην διεπέμπετο παρακαλῶν αὐτὸν ἐλθεῖν καὶ τὴν σχολὴν διαδέξασθαι. φασὶ δὲ αὐτὸν ἐπ' ἀμαξίου φερόμενον εἰς τὴν Ἀκαδήμειαν συναντῆσαι Διογένει καὶ Χαῖρε εἰπεῖν· τὸν δὲ φάναι, "ἀλλὰ μὴ σύ γε, ὅστις ὑπομένεις ζῆν τοιοῦτος ὤν." καὶ τέλος ὑπὸ ἀθυμίας ἑκὼν τὸν βίον μετήλλαξε γηραιὸς ὤν. καὶ ἔστιν ἡμῶν εἰς αὐτόν (A. Pal. vii. 101)·
ἀλλ' εἰ μὴ Σπεύσιππον ἐμάνθανον ὧδε θανεῖσθαι,
οὐκ ἂν ἔπεισέ μέ τις τόδε λέξαι,
ὡς ἦν οὐχὶ Πλάτωνι πρὸς αἵματος· οὐ γὰρ ἀθυμῶν
κάτθανεν ἂν διά τι σφόδρα μικρόν.
Ένα τυχαίο θραύσμα παπύρου από την Οξύρρυγχο (αρχαία Αιγυπτιακή Per-Medjed,) είναι αρχαιολογική θέση στην Αίγυπτο.
Εκατοντάδες πάπυροι με τα ποιήματα του Ομήρου, έργα λυρικών ποιητών, όπως του Βακχυλίδη, Ηρώνδα, Καλλιμάχου και της Σαπφώ, γνωστά και άγνωστα έργα του Σοφοκλή, Ευριπίδη, Αρχίλοχου και Ησιόδου, αποσπάσματα Ευαγγελίων γνωστών και απόκρυφων που είχαν χαθεί επειδή η εκκλησία ήταν της γνώμης ότι περιείχαν αιρετικές διδασκαλίες. Συνολικά γύρω στα 400.000 αποσπάσματα κειμένων που φυλάσσονταν έκτοτε σε 800 κιβώτια στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης.
Η Αξιοθέα η Φλειασία (άκμασε περί το 350 π.Χ.) ήταν αρχαία Ελληνίδα φιλόσοφος, μαθήτρια του Πλάτωνα και του Σπευσίππου. Είχε γεννηθεί στον Φλειούντα, πόλη της Κορινθίας που βρισκόταν υπό τον έλεγχο της Σπάρτης όταν ο Πλάτων ίδρυσε την Ακαδημία του. Ο Θεμίστιος αναφέρει ότι η Αξιοθέα έτυχε να διαβάσει την Πολιτεία του Πλάτωνα και συναρπάσθηκε τόσο, ώστε ταξίδεψε στην Αθήνα για να γίνει μαθήτριά του. Σύμφωνα με τον Δικαίαρχο, η Αξιοθέα ήταν ντυμένη σαν άνδρας όταν βρισκόταν στην Ακαδημία. Το παράδειγμά της ακολούθησαν και άλλες γυναίκες. Μετά τον θάνατο του Πλάτωνος, εκείνη συνέχισε τη μαθητεία της στον Σπεύσιππο, που ήταν ανιψιός του.
Ο Σπεύσιππος (γεννήθηκε το 408 π.Χ. στην Αθήνα και πέθανε μεταξύ 339 και 338 π.Χ. στην Αθήνα) ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και μαθηματικός και πρώτος σχολάρχης της Πλατωνικής Ακαδήμειας για περίπου 10 χρόνια, μετά τον θάνατο του Πλάτωνα το 347 π.Χ..Ο Σπεύσιππος ήταν ανιψιός του Πλάτωνα από την αδελφή του Πωτώνη και ο πατέρας του ήταν ο Ευρυμέδοντας ο Μυρρινούσιος. Είχε συνοδεύσει τον Πλάτωνα στο ταξίδι του στη Σικελία το 361 π.Χ. και ήταν σαφής υποστηρικτής του, στην πολιτική φιλικής προσέγγισης και προσεταιρισμού σε πολιτικές προσωπικότητες της εποχής, μεταξύ αυτών και του Διονυσίου του Β´ των Συρακουσών. Ορίστηκε ως διάδοχος και σχολάρχης της Ακαδημίας από τον Πλάτωνα με το σκεπτικό ότι δεν ήταν «ξένος» αλλά Αθηναίος πολίτης. Ανέλαβε μετά το θάνατο του θείου του, σε ηλικία περίπου 60 ετών. Διάδοχος του στην Ακαδημία μετά τον θάνατο του, εκλέχτηκε ο Ξενοκράτης
Ως προσωπικότητα υπήρξε φιλάσθενος, ιδιότροπος και αμφιλεγόμενος. Στη φιλάσθενη φύση του, αποδίδεται πιθανότατα, η άρνηση του να διαμένει στους χώρους της Ακαδημίας όταν τη διηύθυνε εν αντιθέσει με τους υπόλοιπους, ενδεχομένως λόγω του υγρού κλίματος. Η αμφιλεγόμενη προσωπικότητα του φαίνεται και από τη βιογραφία του αλλά και από μία επιστολή του που απευθύνεται στον βασιλιά της Μακεδονίας Φίλιππο Υπήρξε ο πρώτος που εγκωμίασε τον Πλάτωνα και το έργο του, υπαινισσόμενος μάλιστα ότι ήταν γιος του Απόλλωνος.
ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Diogenes Laërtius, iii. 46. This story of dressing as a man may only apply Axiothea of Phlius who also studied in the Academy.
Diogenes Laërtius, iv. 2 Ἐλέγοντο δὲ αὐτοῦ καὶ αἱ Πλάτωνος ἀκούειν μαθήτριαι, Λασθένειά τε ἡ Μαντινικὴ καὶ Ἀξιοθέα ἡ Φλιασία. ὅτε καὶ Διονύσιος πρὸς αὐτὸν γράφων τωθαστικῶς φησι .
Athenaeus, vii. 279, xii. 546.
Και με πληροφορίες /el.wikipedia.org/
ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ
