Ένα άγνωστο υλικό βρέθηκε στον Βασιλικό Τύμβο ΙΙ της Βεργίνας,(Αιγές) μέσα στο χρυσό οστεοφυλάκιο (λάρναξ) με τα οστά του άνδρα και το χρυσό στεφάνι του. Φυσικές, χημικές και μικροσκοπικές αναλύσεις έδειξαν ότι είναι ένα βαμβακερό ύφασμα βαμμένο πορφυρό που είναι επάλληλο με ένα ή δύο στρώματα λευκού υλικού. Η παρουσία του βαμβακιού είναι ιδιαίτερα σημαντική, για τον Τύμβο ΙΙ. Η φυσική περιγραφή ταιριάζει ακριβώς με την περιγραφή στις αρχαίες πηγές των ιερών των Περσών «μεσολεύκων σάραπης» που ανήκε στον Φαραώ και βασιλιά Αλέξανδρο τον Μέγα και ως εκ τούτου ήταν το πιο πολύτιμο αντικείμενο στην αρχαιότητα.
Μεταξύ των αντικειμένων που ήρθαν στο φως από τον τύμβο, είναι ένα χρυσό διάδημα, ένα σκήπτρο και ένα χρυσό στεφάνι μυρτιάς. Όλα τα ευρήματα αναφέρονται σε ιστορικές πηγές ως τα βασιλικά διακριτικά του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ωστόσο, η ανακάλυψη της σαράπιδος, είναι εξαιρετικής σημασίας, καθώς πρόκειται για ένα ένδυμα μεγάλης συμβολικής βαρύτητας στα περσικά ανάκτορα
Αυτός ο σάραπης απεικονίζεται επίσης στη ζωφόρο του Τύμβο ΙΙ στον έκτο κυνηγό, που αναγνωρίστηκε ως Αλέξανδρος. Η περσική γαζέλα, που απεικονίζεται στη ζωφόρο, προικίζει με στοιχεία επίσης τον Τύμβο ΙΙ . Έτσι, πολλά από τα αντικείμενα στον Τύμβου ΙΙ ανήκαν στον Μέγα Αλέξανδρο.
Ένα μυστηριώδες υλικό εντός της χρυσής λάρνακας, στον Τύμβο ΙΙ της Βεργίνας, που περιείχε τα οστά και το χρυσό στεφάνι του νεκρού, προσδιορίστηκε ως βαμβακερό ύφασμα βαμμένο πορφυρό. Η εύρεση βαμβακερού υφάσματος είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς μεταφέρει τη χρονολόγηση του τάφου πιο πρόσφατα από τις προηγούμενες εκτιμήσεις.
Η σπουδαία αυτή ανακάλυψη που έκανε ομάδα αρχαιολόγων, με επικεφαλής τον Αντώνιο Μπαρτζιώκα, ομότιμο καθηγητή στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης, στην καρδιά της Μακεδονίας, στη Βεργίνα, η αρχαιολογική σκαπάνη έφερε στο φως μια ανακάλυψη που ταράζει τα δεδομένα της ιστορίας: βρέθηκε ο ιερός χιτώνας (sarapis) του Μεγάλου Αλεξάνδρου!
Το πορφυρό ύφασμα ταυτίζεται απόλυτα με τις περιγραφές των αρχαίων πηγών για το ιερό «μεσόλευκο σάραπη» του Μεγάλου Αλέξανδρου, το οποίο θεωρούνταν πολύτιμο αντικείμενο της αρχαιότητας. Τα εργαστηριακά πορίσματα επαλήθευσαν την ύπαρξη βαμβακιού και βασιλικής πορφυράς βαφής, όπως και του χουντίτη, ένα σπάνιο υλικό στην Ελλάδα που καταδεικνύει με ασφάλεια την περσική επιρροή. Η εφαρμογή του χουντίτη, ο οποίος χρησιμοποιούταν για την ικανότητά του να δημιουργεί απαστράπτον λευκό χρώμα, ενισχύει τη θεωρία που λέει ότι, η σάραπης που βρέθηκε στον Τύμβο ΙΙ, ήταν εκείνη που φορούσε ο Μέγας Αλέξανδρος σε επίσημες τελετές. Η παραγωγή αυτού του είδους υφάσματος, ήταν εξαιρετικά δαπανηρή, καθώς η πορφυρά βαφή προερχόταν από τις μουρικίδες (θαλάσσια σαλιγκάρια), μια διαδικασία που απαιτούσε τεράστιες ποσότητες από τα συγκεκριμένα γαστερόποδα για τη βαφή ενός και μόνο τμήματος από το ύφασμα.
Ένα μικρό χάλκινο ιππικό άγαλμα ύψους περίπου 20 ιντσών απεικονίζει τον Μέγα Αλέξανδρο (βασίλεψε 336–323 Π.Χ.). Χρονολογείται στον πρώτο αιώνα π.Χ. το αγαλματίδιο βρέθηκε κατά τη διάρκεια ανασκαφών στην πόλη της Ηράκλειας Μ Έλλάδος στη νότια Ιταλία, η οποία θάφτηκε από το 79 μ.Χ. κατά την έκρηξη του Βεζούβιου. Επιβεβαιώνει τη δημοτικότητα του Αλεξάνδρου αιώνες μετά το θάνατό του.
Πρόκειται για ένα ένδυμα που φορούσαν οι Πέρσες βασιλιάδες και το οποίο φέρεται να είχε υιοθετήσει ο Μέγας Αλέξανδρος, μετά την επικράτησή του έναντι του Δαρείου του 3ου.
Αυτή η ανακάλυψη φωτίζει επίσης την απεικόνιση του σάραπη στον ζωφόρο του τάφου, όπου ο έκτος κυνηγός αναγνωρίζεται πλέον ως ο Μέγας Αλέξανδρος, φέρνοντας νέες πληροφορίες για τα προσωπικά του αντικείμενα και τελετουργικά. Επίσης, η εικόνα της περσικής γαζέλας στη ζωφόρο συνεισφέρει περαιτέρω στη χρονολόγηση του τάφου, ενισχύοντας την άποψη ότι πολλά από τα αντικείμενα που βρέθηκαν εκεί ανήκαν στον ίδιο τον Μέγα Αλέξανδρο. (Σ.Σ.Ο τύμβος κατασκευάστηκε και εικονογραφήθηκε μετά τον θάνατο του Αλέξανδρου)
Θριαμβευτική επιβεβαίωση της σχέσης του Τύμβου ΙΙ με τον μεγάλο στρατηλάτη
Αυτό το εύρημα δεν είναι απλώς μια ακόμη αρχαιολογική ανακάλυψη – είναι μια θριαμβευτική επιβεβαίωση της σχέσης του Τύμβου ΙΙ με τον μεγάλο στρατηλάτη Αλέξανδρο. Ο συνδυασμός φυσικών, χημικών και μικροσκοπικών αναλύσεων αποκάλυψε το κρυμμένο παρελθόν ενός από τα πιο εμβληματικά αντικείμενα της ιστορίας, μεταμορφώνοντας την κατανόησή μας για τη βασιλική ταφή στη Μακεδονία.
Σε μία από τις σκηνές που αναπαριστούν κυνήγι, ένας από τους απεικονιζόμενους κυνηγούς, ο οποίος εικάζεται ότι είναι ο Μέγας Αλέξανδρος, φορά ένα πορφυρούν χιτώνιο με λευκές ρίγες, παρόμοιο με την περιγραφή της σαράπιδος που απαντά σε ιστορικές πηγές. Η οπτική αναπαράσταση ενισχύει τη σχέση ανάμεσα στα αντικείμενα που έχουν ανακαλυφθεί και τον Μέγα Αλέξανδρο. Η ανακάλυψη του ιερού χιτώνα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, δεν είναι απλώς μια ακόμη προσθήκη στον αρχαιολογικό γρίφο της Βεργίνας(Αιγών). Παρέχει νέα στοιχεία σχετικά με την περσική επιρροή στο Βασίλειο των Μακεδόνων και στις ιδιότητες του Μεγάλου Αλεξάνδρου ως Φαραώ της Αιγύπτου, Βασιλιά της Ελλάδας και Αυτοκράτορα της Περσίας. Η ταυτοποίηση του ενδύματος μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο για μία νέα μελέτη σχετικά με τον ρόλο της βασιλικής ενδυμασίας στον Ελληνιστικό και τον Περσικό πολιτισμό, καθώς και στα ταφικά έθιμα της περιόδου.
Η ανακάλυψη αυτή, που δημοσιεύτηκε στο Journal of Field Archaeology, αποτελεί επιστέγασμα των προσπαθειών των ερευνητών να αποκαλύψουν τη βαθιά σύνδεση του Αλέξανδρου με τον τάφο, προσθέτοντας ένα ακόμη κομμάτι στο παζλ της ζωής και της κληρονομιάς του. Η ομάδα των επιστημόνων που έκανε αυτή τη δημοσίευση, υπογραμμίζει τη συνεισφορά, σε αυτή την εργασία, του αείμνηστου καθηγητή Andrew Stewart λίγους μήνες πριν φύγει από τη ζωή. Ήταν ο σημαντικότερος μελετητής της ελληνιστικής τέχνης και του Αλεξάνδρου. Ως αποτέλεσμα των συμβουλών του, η εργασία βελτιώθηκε σημαντικά, επισημαίνουν οι επιστήμονες.
Η προτομή εκ ελεφαντοστού του Μεγάλου Αλεξάνδρου, βρέθηκε στους Βασιλικούς Τάφους στη Βεργίνα.(Αιγές)
The Identification of the Sacred “Chiton” (Sarapis) of Pharaoh Alexander the Great in Tomb II at Vergina, Macedonia, Greece
Antonis Bartsiokas
An unidentified material was found in the Royal Tomb II of Vergina, Greece within the golden ossuary (larnax) with the bones of the male occupant and his golden wreath. Physical, chemical, and microscopic analyses showed that it is a cotton textile dyed purple which sandwiches one or two layers of a whitish material made mainly of the mineral huntite. The presence of cotton is especially significant, as it downdates Tomb II. The physical description exactly fits the description in the ancient sources of the sacred Persian mesoleucon sarapis which belonged to Pharaoh and King Alexander the Great and as such it was the most precious object in antiquity. This sarapis is also depicted in the frieze of Tomb II on the sixth hunter, identified as Alexander. The Persian gazelle, depicted in the frieze also downdates Tomb II. Thus, many of the artifacts in Tomb II belonged to Alexander the Great.
Antonis Bartsiokas (Ph.D. 1989, University of London) is a Professor Emeritus of Physical Anthropology and Paleoanthropology at the Department of History and Ethnology of the Democritus University of Thrace. His research interests include paleopathology, paleoanthropology, paleophysiology, paleohistology, paleontology, and speleology.
Πηγές:
- New Article: @AntonisBartsio1 discusses a purple-dyed cotton textile with huntite layers found in the Royal Tomb II of Vergina, Greece. The textile aligns with the sacred Persian sarapis tied to Alexander the Great, suggesting the tomb's older origin.
- flash /
- ΗΧΩ Ιλίου - Πετρούπολης- 24 Οκτωβρίου 2024
- /www.tandfonline.com/ https://www.tandfonline.com/doi/full/10.1080/00934690.2024.2409503?scroll=top&needAccess=true
