Τι έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη
Απανθρακωμένα κουκιά, τα οποία κατανάλωναν οι πιστοί και έφταναν σε έκσταση και μέσα από τις παραισθήσεις «επικοινωνούσαν» με τις ψυχές των νεκρών στο πιο φημισμένο νεκρομαντείο του αρχαίου κόσμου, αυτό του Αχέροντα στην Πρέβεζα, βρέθηκαν σε μικρά και μεγάλα πιθάρια που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη στον χώρο.
Η υποψήφια διδάκτωρ Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ, Ευγενία Γκατζόγια, που έκανε την αρχαιοβοτανική μελέτη σε απανθρακωμένους σπόρους και παρουσίασε τα αποτελέσματά της στο συμπόσιο για το Αρχαιολογικό Έργο στη Βορειοδυτική Ελλάδα και τα Νησιά του Ιονίου, στα Γιάννενα βρήκε ανάμεσα στους σπόρους μεγάλο αριθμό από κουκιά καθώς επίσης σταφύλια, ελιές και άλλα δημητριακά.
«Μικρά και μεγάλα πιθάρια για την αποθήκευση στερεών και υγρών τροφών βρέθηκαν σε υπόγεια αίθουσα ενός οικοδομήματος στην κοιλάδα του Αχέροντα. Μέσα στα πιθάρια διατηρήθηκαν σε απανθρακωμένη μορφή πλούσιες συγκεντρώσεις αγροτικών προϊόντων», ανέφερε η κ. Γκατζόγια, προσθέτοντας ότι από τα δημητριακά ξεχωρίζουν τα
κουκιά, το σιτάρι, τα μπιζέλια, ενώ από τα φρούτα τα μόνα που εντοπίστηκαν σε μεγάλες ποσότητες σε έναν μικρό πίθο είναι τα σταφύλια και μάλιστα μια ποικιλία σαν σταφίδα.
Τα σωζώμενα λείψανα του νεκρομαντείου του Αχέροντα χρονολογούνται στην «Ελληνιστική» περίοδο και το κύριο τμήμα του ιερού στο τέλος του 4ου – αρχές του 3ου αιώνα. Στην ίδια περίοδο ανάγεται και η χρήση του οικοδομήματος μέσα στο οποίο βρέθηκαν τα πιθάρια. Η χρήση του νεκρομαντείου είναι γνωστή από τις αρχαίες πηγές. Οι ιερείς οδηγούσαν τους επισκέπτες μέσα στο ιερό και με τελετουργικό τρόπο εκείνοι έρχονταν σε επαφή με είδωλα των νεκρών.
Η υποψήφια διδάκτωρ Αρχαιολογίας στο ΑΠΘ, Ευγενία Γκατζόγια, που έκανε την αρχαιοβοτανική μελέτη σε απανθρακωμένους σπόρους και παρουσίασε τα αποτελέσματά της στο συμπόσιο για το Αρχαιολογικό Έργο στη Βορειοδυτική Ελλάδα και τα Νησιά του Ιονίου, στα Γιάννενα βρήκε ανάμεσα στους σπόρους μεγάλο αριθμό από κουκιά καθώς επίσης σταφύλια, ελιές και άλλα δημητριακά.
«Μικρά και μεγάλα πιθάρια για την αποθήκευση στερεών και υγρών τροφών βρέθηκαν σε υπόγεια αίθουσα ενός οικοδομήματος στην κοιλάδα του Αχέροντα. Μέσα στα πιθάρια διατηρήθηκαν σε απανθρακωμένη μορφή πλούσιες συγκεντρώσεις αγροτικών προϊόντων», ανέφερε η κ. Γκατζόγια, προσθέτοντας ότι από τα δημητριακά ξεχωρίζουν τα
κουκιά, το σιτάρι, τα μπιζέλια, ενώ από τα φρούτα τα μόνα που εντοπίστηκαν σε μεγάλες ποσότητες σε έναν μικρό πίθο είναι τα σταφύλια και μάλιστα μια ποικιλία σαν σταφίδα.
Τα σωζώμενα λείψανα του νεκρομαντείου του Αχέροντα χρονολογούνται στην «Ελληνιστική» περίοδο και το κύριο τμήμα του ιερού στο τέλος του 4ου – αρχές του 3ου αιώνα. Στην ίδια περίοδο ανάγεται και η χρήση του οικοδομήματος μέσα στο οποίο βρέθηκαν τα πιθάρια. Η χρήση του νεκρομαντείου είναι γνωστή από τις αρχαίες πηγές. Οι ιερείς οδηγούσαν τους επισκέπτες μέσα στο ιερό και με τελετουργικό τρόπο εκείνοι έρχονταν σε επαφή με είδωλα των νεκρών.
