Το άγαλμα του Ραμσή Β στον ναό του Abu Simbel, στην Αίγυπτο. Άποψη της πρόσοψης του Ναού του Ραμσή Β΄, γνωστού και ως μεγάλου ναού, στο Αμπου Σιμπέλ στην Αίγυπτο. Ο ναός αυτός ήταν αφιερωμένος στους θεούς Αμνούν, Ρε Χοράχτη και Πταχ.
Το γκράφιτι θεωρείται συνήθως στις μέρες μας ως μια σύγχρονη μάστιγα, μια πληγή στα κτίρια και τις διαβάσεις αυτοκινητόδρομων στις πόλεις μας που πρέπει να εξαλειφθούν. Όμως, η επιθυμία να αφήσετε το σημάδι σας για τα τέκνα σας δεν είναι κάτι νέο, όπως φαίνεται ξεκάθαρα από τα αρχαία ελληνικά γραφιστικά στοιχεία που έγιναν αρκετούς αιώνες μετά στο Ναό του Αμπού Σιμπέλ στην Αίγυπτο.
Η αρχαία Ελλάδα και η αρχαία Αίγυπτος ήταν αλληλένδετα με πολλούς τρόπους, ξεκινώντας πριν από χιλιετίες καθώς οι Έλληνες μισθοφόροι προσλήφθηκαν για να πολεμήσουν για τους Φαραώ, με αποτέλεσμα την εγκατάσταση της Πτολεμαϊκής δυναστείας της Μακεδονίας στο θρόνο της Αιγύπτου.
Και πολλοί Έλληνες εκείνης της εποχής ήταν σαφώς εγγράμματοι, ακόμη και με τους στρατιώτες της που ταξίδεψαν στην Αίγυπτο, για διάφορους λόγους αφού άφησαν τα ονόματά τους και τις ιστορικές περιγραφές των εκστρατειών τους σε ναούς και άλλα κτίρια.
Ένα σημαντικό στοιχείο είναι ότι , υπήρχαν «διπλωματικά» δώρα που παραχώρησαν οι Αιγύπτιοι Φαραώ, συμπεριλαμβανομένου του Νεχώ Β' (610–595 π.Χ.) - Ο Νεχώ Β' της Αιγύπτου ήταν Φαραώ της 26ης δυναστείας της Αιγύπτου από το 610 π.Χ. ως το 595 π.Χ. γιος και διάδοχος του Φαραώ της Αιγύπτου Ψαμμήτιχου Α' γνωστός για τα τεράστια έργα του με εκτενείς αναφορές από τον Έλληνα ιστορικό Ηρόδοτο. - και του Άμασι Β΄(570–526 π.Χ.) - Ο Άμασις Β' της Αιγύπτου ή Άμωσις Β' ήταν σφετεριστής Φαραώ της Αιγύπτου της 26ης δυναστείας που βασίλευσε στην χώρα από το 570 π.Χ. ως το 526 π.Χ., θεωρείται ο μεγαλύτερος Φαραώ που πέρασε από την χώρα πριν την Περσική κατάκτηση. - σε μεγάλα ελληνικά θρησκευτικά ιερά στη Μίλητο / Δίδυμα, τη Ρόδο, τη Σάμο και τη Σπάρτη ήδη από τον 6ος αιώνα π.Χ.
Στην ίδια την Αίγυπτο, ίχνη ελληνικού πολιτισμού βρίσκονται στους πολυάριθμους αμφορείς κρασιού που βρίσκονται σε όλο το Δέλτα του Νείλου και την Άνω Αίγυπτο, από τα μέσα έως τα τέλη του 7ου αιώνα και μετά. Φυσικά και από την Μινωική εποχή παλαιότερα. Στην πραγματικότητα, ο Έλληνας ιστορικός Διόδωρος Σικύλος κατέγραψε ότι τόσο Έλληνες όσο και Φοίνικες έμποροι εργάζονταν στην Αίγυπτο από την εποχή του Ψαμμήτιχου Α'
Όμως οι πόλεμοι έφεραν πάρα πολλά άτομα από την Ανατολική Ελλάδα στην Αίγυπτο, και αυτοί οι μισθοφόροι αποτελούσαν πράγματι ένα σημαντικό μέρος του αιγυπτιακού στρατού της 26ης δυναστείας, ιδιαίτερα μετά την ίδρυση της συμμαχίας μεταξύ του Ψαμμήτιχου Α'΄ και του βασιλέα Λυδίας Γύγη το 662/1 π.Χ. .Ο Γύγης, γιος του Δασκύλου, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο υπήρξε ο πρώτος Βασιλιάς της Λυδίας της δυναστείας των Μερμνάδων (687 π.Χ. - 652 π.Χ.)
Μερικοί από αυτούς τους Έλληνες πολεμιστές κατέλαβαν υψηλές τάξεις στα ξένα τάγματα του αιγυπτιακού στρατού, συμπεριλαμβανομένου ενός ανθρώπου που ονομάζεται Pedon, ο οποίος κατέγραψε τις ανταμοιβές που έλαβε από τον Φαραώ Ψαμμήτιχο Α' σε ένα αιγυπτιακό άγαλμα, αφιερωμένο πιθανότατα στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ. σε ιερό ιερό.
Αλλά ίσως το πιο εντυπωσιακό καταγεγραμμένο παράδειγμα των Ελλήνων στην Αίγυπτο είναι αυτό του Ψαμμήτιχου, γιου του Θεοκλή, ο οποίος πιθανότατα ήταν μισθοφόρος δεύτερης γενιάς, αφού το όνομά του φαίνεται να είναι εμπνευσμένο από αυτό του Αιγύπτιου Φαραώ Ψαμμήτιχου Α'
Το όνομά του διατηρείται για πάντα στο σκαλισμένο στο πόδι του Ραμσή Β 'στο Αμπού Σιμπέλ που άφησε το 593 π.Χ. από Έλληνες στο στρατό του Ψαμμήτιχου Β' Ο Ψαμμήτιχος Β΄ της Αιγύπτου ήταν Φαραώ της Αιγύπτου από την 26η δυναστεία μεταξύ 595 π.Χ. και 589 π.Χ., γιος και διάδοχος του Φαραώ της Αιγύπτου Νεχώ Β'.
Άλλα ευρήματα που χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα π.Χ., συμπεριλαμβανομένων των τάφων τόσο Ελλήνων όσο και Καρών από τη Σακκάρα, τη νεκρόπολη της πόλης του Μέμφις, δείχνουν ξεκάθαρα μοτίβα τόσο από την Ελληνική όσο και από την Καρική παράδοση. Οι Κάρες ήταν αρχαιότατος λαός στην Μικρά Ασία, που κατοικούσε ΝΔ της Ιωνίας, στην Καρία. Γείτονες λαοί τους ήταν οι Πελασγοί, οι Καυκάνοι, και οι Λέλεγες. Οι Κάρες κατοικούσαν κυρίως στη απόκρημνη Μυκάλη, την Μίλητο και την κοιλάδα του ποταμού Μαιάνδρου.
Ο ίδιος ο ιστορικός Ηρόδοτος αναφέρει την παρουσία Ελλήνων εμπόρων στην Αίγυπτο, και είναι γνωστό ότι οι ξένοι ήδη εκείνη την εποχή κατείχαν θέσεις στη διοικητική και θρησκευτική ζωή του βασιλείου. Σαφώς, πολύ πριν οι Πτολεμαίοι αποκτήσουν εξουσία πάνω στην αρχαία σφαίρα της Αιγύπτου, οι Έλληνες είχαν αφήσει τα σημάδια τους σε αυτό το αξιοσημείωτο μέρος - όπως έχουν αφήσει σε όλο τον Κόσμο από τότε.
full-width
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
![]()
Το νησί Αγκιλκία στον Νείλο ποταμό όπου βρέθηκε ο ναός του Abu Simbel - Το Αμπού Σίμπελ ένας από τους αρχαιολογικούς τόπους της Αιγύπτου και αποτελείται από δυο μεγαλοπρεπείς ιερούς ναούς σκαμμένους μέσα σε έναν λόφο από ροδόχρωμο ψαμμίτη.
Οι ναοί αποτελούσαν μέρος ενός ολόκληρου συγκροτήματος επτά ναών που έκτισε ο Ραμσής ο Β΄ εις ανάμνηση της νίκης του επί του στρατό των Χετταίων στη μάχη του Καντές. Επίσης με αυτό τον τρόπο ήθελε να τιμήσει τη σύζυγο του Νεφερτάρι και να δείξει στους κατοίκους της Νουβίας (σημερινή Αιθιοπία) το μέγεθος της δύναμης του. Οι εργασίες κατασκευής ξεκίνησαν το 1244 π.Χ. και τελείωσαν το 1224 π.Χ.
Τον Μεγάλο Ναό τον αφιέρωσε ο Ραμσής Β΄ στον εαυτό του και στους θεούς Φθα, Ρα-Χοράκτι και στον Άμμωνα-Ρα. Στην είσοδο του ναού έχουν χτιστεί τέσσερα αγάλματα, 20 μέτρων το καθένα, που αναπαριστούν όλα τον Ραμσή Β΄, καθισμένο με τα βασιλικά διαδήματα και το διπλό στέμμα της Άνω και Κάτω Αιγύπτου, το περίφημο νέμες. Το άγαλμα στα αριστερά της εισόδου έχει καταστραφεί από έναν σεισμό και διακρίνεται μόνο το κάθισμα στο οποίο απεικονίζεται ο Φαραώ. Δίπλα στα πόδια των αγαλμάτων μπορούμε να διακρίνουμε απεικονίσεις της βασίλισσας Νεφερτάρι, της μητέρας του Ραμσή Β΄, την Τούγια και ορισμένα από τα νόμιμα παιδιά του Φαραώ. Ακόμα έχουμε αναπαράσταση του γάμου του Φαραώ με την κόρη του Χετταίου βασιλιά Χαττουσιλίς Γ΄ και για αυτό έχουν σκαλίσει στη νότια πλευρά της πρόσοψης το «Αστέρι του Γάμου», για να γνωρίσει την ευτυχία το ζευγάρι. Ακριβώς από πάνω από την πύλη του ναού υπάρχει μια κόγχη με μια ανάγλυφη αναπαράσταση του θεού Ρα-Χοράκτι με κεφάλι γερακιού και τον ηλιακό δίσκο να τον στεφανώνει. Στην αναπαράσταση έχουμε και τον Φαραώ Ραμσή Β΄ να προσφέρει στον θεό, ένα αγαλματίδιο της θεάς Μά'ατ, τη θεά της δικαιοσύνης και της τάξης. Τέλος, την αναπαράσταση κοσμεί και μια ζωφόρος με ανάγλυφες παραστάσεις καθιστών, στραμμένων προς τον ήλιο, μπαμπουίνων.
Το άγαλμα του μεγάλου Αιγύπτου Φαραώ, ο οποίος ήταν επίσης γνωστός ως «Κυβερνήτης των δύο εδαφών »,( Άνω και Κάτω Αιγύπτου ) Ραμσή Β ' , ο οποίος υπέταξε και την Νουβία φέρει σαφή επιγραφή αναφερόμενη στη στρατιωτική εκστρατεία του άλλου νεότερου Φαραώ της Αιγύπτιου του Ψαμμήτιχου Β ' που αγωνίστηκε το 593 π.Χ. και αυτός στη Νουβία. Οι μαχητές του αποτελούνταν από Αιγύπτιους και Έλληνες στρατιώτες, οι οποίοι διευθύνονταν από διοικητές από κάθε μια από αυτές τις περιοχές.
Στο επιβλητικό άγαλμα του Ραμσή Β΄στο Abu Simbel, οι ελληνικές λέξεις και ονόματα φαίνονται ξεκάθαρα ακόμη και σήμερα - χιλιετίες αφού έφυγαν από εκεί. Κοντινή προβολή του ποδιού του Ραμσή Β΄, Abu Simbel, που φέρει γραφιστικά σε πολλές διαφορετικές γλώσσες, σκαλισμένα σε αυτό ανα τις χιλιετίες.
Οι Αιγύπτιοι στρατιώτες διευθύνονταν από έναν αξιωματικό που ονομαζόταν Ahmose, τον οποίο οι Έλληνες ονόμασαν «Amasis», ενώ οι Έλληνες στρατιώτες οδηγούντο από έναν αξιωματικό που ονομαζόταν «Botasimto».....Βοτάσιμτος - αλλά αυτό το όνομα φαίνεται να είναι μια ελληνική απόδοση του αιγυπτιακού ονόματος «Ba-de -Sema-Tawy, "που σημαίνει" Το δώρο των δύο χωρών. "
Ελληνικά γραφικά στο άγαλμα του Ραμσή Β΄ στο ναό του Abu Simbel στην Αίγυπτο.
Δεν μας προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι οι δύο μεγάλοι πολιτισμοί είχαν μεγάλη αλληλεπίδραση ακόμη και από τα πρώτα χρόνια. Υπάρχουν πολλές αποδείξεις ότι ακόμη και από την εποχή του Χαλκού, υπήρχε σημαντική επαφή μεταξύ της Μινωικής Κρήτης και της Αιγύπτου.
Φαίνεται, ωστόσο, ότι ξεκινώντας από την πρώτη δεκαετία του 600 π.Χ., ξεκίνησε μια νέα εποχή, στην οποία αναπτύχθηκαν πολύ στενότεροι δεσμοί μεταξύ των δύο Μεσογειακών δυνάμεων, καθώς η Αίγυπτος άρχισε να ξανανοίγει το βασίλειό της για να έρθει σε επαφή με τον ευρύτερο κόσμο.
Αιγύπτιοι Φαραώ από τη δυναστεία των Σαϊτών, είναι η 26η Δυναστεία γνωστή και ως Σαϊτική, όνομα που πήρε από την πρωτεύουσά της Σάις, ηγεμόνευσε από το 672–525 π.Χ., και αποτελούταν από έξι φαραώ. Σε αυτή την περίοδο άρχισε η κατασκευή καναλιών από το Νείλο στην Ερυθρά Θάλασσα. τότε που κυβερνήθηκε, κυρίως από την εποχή του Ψαμμήτιχου Α' (664-610 π.Χ.), ξεκίνησαν αυτήν τη μεταμόρφωση στην αιγυπτιακή πολιτική κουλτούρα - και τα σημάδια της έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα......Ο Ψαμμήτιχος Α΄ της Αιγύπτου ήταν ο ιδρυτής και πρώτος Φαραώ της Αιγύπτου από την 26η δυναστεία. Ήταν ο Φαραώ που ενοποίησε ξανά την Αίγυπτο σε ενιαίο ισχυρό βασίλειο μετά τον κατακερματισμό της χώρας λόγω της κατάκτησης των Ασσυρίων.
Φαίνεται, ωστόσο, ότι ξεκινώντας από την πρώτη δεκαετία του 600 π.Χ., ξεκίνησε μια νέα εποχή, στην οποία αναπτύχθηκαν πολύ στενότεροι δεσμοί μεταξύ των δύο Μεσογειακών δυνάμεων, καθώς η Αίγυπτος άρχισε να ξανανοίγει το βασίλειό της για να έρθει σε επαφή με τον ευρύτερο κόσμο.
Αιγύπτιοι Φαραώ από τη δυναστεία των Σαϊτών, είναι η 26η Δυναστεία γνωστή και ως Σαϊτική, όνομα που πήρε από την πρωτεύουσά της Σάις, ηγεμόνευσε από το 672–525 π.Χ., και αποτελούταν από έξι φαραώ. Σε αυτή την περίοδο άρχισε η κατασκευή καναλιών από το Νείλο στην Ερυθρά Θάλασσα. τότε που κυβερνήθηκε, κυρίως από την εποχή του Ψαμμήτιχου Α' (664-610 π.Χ.), ξεκίνησαν αυτήν τη μεταμόρφωση στην αιγυπτιακή πολιτική κουλτούρα - και τα σημάδια της έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα......Ο Ψαμμήτιχος Α΄ της Αιγύπτου ήταν ο ιδρυτής και πρώτος Φαραώ της Αιγύπτου από την 26η δυναστεία. Ήταν ο Φαραώ που ενοποίησε ξανά την Αίγυπτο σε ενιαίο ισχυρό βασίλειο μετά τον κατακερματισμό της χώρας λόγω της κατάκτησης των Ασσυρίων.
Η Αίγυπτος δεν θα ήταν ποτέ η ίδια αφού αυτή η επαφή οδήγησε σε βαθιά αλλαγή στην κοινωνία της, η οποία θα οδηγήσει στους μετέπειτα αιώνες στην ίδρυση της ελληνικής Πτολεμαϊκής δυναστείας από την Μακεδονία, της οποίας η Κλεοπάτρα ήταν ο τελευταίος κυβερνήτης, σε αυτήν την αρχαία γη.
Έχει αποδειχθεί από τους ιστορικούς ότι ελληνικές πόλεις-κράτη και νησιά, όπως η Αίγινα, η Αθήνα, η Σπάρτη, η Μίλητος, η Σάμος, η Φωκαία και οι πόλεις του νησιού της Ρόδου - υπολογίστηκαν και υπήρξαν ενεργές σε μεγάλο βαθμό σε αυτήν την πολιτιστική ανταλλαγή.
Αιγυπτιακά προϊόντα και αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένων των φυλακτών, είναι γνωστό ότι έχουν χρησιμοποιηθεί και οι Αιγύπτιοι εμπορεύεται στην Ελλάδα και με τούς Έλληνες απανταχού ήδη από τον ένατο αιώνα π.Χ.
Ένα σημαντικό στοιχείο είναι ότι , υπήρχαν «διπλωματικά» δώρα που παραχώρησαν οι Αιγύπτιοι Φαραώ, συμπεριλαμβανομένου του Νεχώ Β' (610–595 π.Χ.) - Ο Νεχώ Β' της Αιγύπτου ήταν Φαραώ της 26ης δυναστείας της Αιγύπτου από το 610 π.Χ. ως το 595 π.Χ. γιος και διάδοχος του Φαραώ της Αιγύπτου Ψαμμήτιχου Α' γνωστός για τα τεράστια έργα του με εκτενείς αναφορές από τον Έλληνα ιστορικό Ηρόδοτο. - και του Άμασι Β΄(570–526 π.Χ.) - Ο Άμασις Β' της Αιγύπτου ή Άμωσις Β' ήταν σφετεριστής Φαραώ της Αιγύπτου της 26ης δυναστείας που βασίλευσε στην χώρα από το 570 π.Χ. ως το 526 π.Χ., θεωρείται ο μεγαλύτερος Φαραώ που πέρασε από την χώρα πριν την Περσική κατάκτηση. - σε μεγάλα ελληνικά θρησκευτικά ιερά στη Μίλητο / Δίδυμα, τη Ρόδο, τη Σάμο και τη Σπάρτη ήδη από τον 6ος αιώνα π.Χ.
Στην ίδια την Αίγυπτο, ίχνη ελληνικού πολιτισμού βρίσκονται στους πολυάριθμους αμφορείς κρασιού που βρίσκονται σε όλο το Δέλτα του Νείλου και την Άνω Αίγυπτο, από τα μέσα έως τα τέλη του 7ου αιώνα και μετά. Φυσικά και από την Μινωική εποχή παλαιότερα. Στην πραγματικότητα, ο Έλληνας ιστορικός Διόδωρος Σικύλος κατέγραψε ότι τόσο Έλληνες όσο και Φοίνικες έμποροι εργάζονταν στην Αίγυπτο από την εποχή του Ψαμμήτιχου Α'
Ελληνικά γραφικά με χαράξεις ονομάτων φαίνονται στην φωτογραφία σε πρώτο πλάνο του ποδιού του Ραμσή Β΄, του ναού του Abu Simbel.Ο Ραμσής Β΄ (1303 π.Χ. - 1214 π.Χ.), γνωστός και ως Ραμσής ο Μέγας (στην ελληνική βιβλιογραφία συναντάται και ως Ραμεσσής Β΄, ενώ στην αρχαία Ελλάδα ήταν γνωστός και ως Οσυμανδύας[1] από την παραφθορά του επίσημου βασιλικού τίτλου του Ραμσή που ήταν Ούσερ-μαατ-ρε Σέτεφ-εν-ρε), ήταν ο τρίτος φαραώ της 19ης δυναστείας της Αιγύπτου. Ήταν ο ισχυρότερος όλων των Αιγυπτίων ηγεμόνων.
Όμως οι πόλεμοι έφεραν πάρα πολλά άτομα από την Ανατολική Ελλάδα στην Αίγυπτο, και αυτοί οι μισθοφόροι αποτελούσαν πράγματι ένα σημαντικό μέρος του αιγυπτιακού στρατού της 26ης δυναστείας, ιδιαίτερα μετά την ίδρυση της συμμαχίας μεταξύ του Ψαμμήτιχου Α'΄ και του βασιλέα Λυδίας Γύγη το 662/1 π.Χ. .Ο Γύγης, γιος του Δασκύλου, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο υπήρξε ο πρώτος Βασιλιάς της Λυδίας της δυναστείας των Μερμνάδων (687 π.Χ. - 652 π.Χ.)
Μερικοί από αυτούς τους Έλληνες πολεμιστές κατέλαβαν υψηλές τάξεις στα ξένα τάγματα του αιγυπτιακού στρατού, συμπεριλαμβανομένου ενός ανθρώπου που ονομάζεται Pedon, ο οποίος κατέγραψε τις ανταμοιβές που έλαβε από τον Φαραώ Ψαμμήτιχο Α' σε ένα αιγυπτιακό άγαλμα, αφιερωμένο πιθανότατα στις αρχές του 6ου αιώνα π.Χ. σε ιερό ιερό.
Τα ελληνικά στο ναό του Abu Simbel.
Αλλά ίσως το πιο εντυπωσιακό καταγεγραμμένο παράδειγμα των Ελλήνων στην Αίγυπτο είναι αυτό του Ψαμμήτιχου, γιου του Θεοκλή, ο οποίος πιθανότατα ήταν μισθοφόρος δεύτερης γενιάς, αφού το όνομά του φαίνεται να είναι εμπνευσμένο από αυτό του Αιγύπτιου Φαραώ Ψαμμήτιχου Α'
Το όνομά του διατηρείται για πάντα στο σκαλισμένο στο πόδι του Ραμσή Β 'στο Αμπού Σιμπέλ που άφησε το 593 π.Χ. από Έλληνες στο στρατό του Ψαμμήτιχου Β' Ο Ψαμμήτιχος Β΄ της Αιγύπτου ήταν Φαραώ της Αιγύπτου από την 26η δυναστεία μεταξύ 595 π.Χ. και 589 π.Χ., γιος και διάδοχος του Φαραώ της Αιγύπτου Νεχώ Β'.
Άλλα ευρήματα που χρονολογούνται από τον 6ο αιώνα π.Χ., συμπεριλαμβανομένων των τάφων τόσο Ελλήνων όσο και Καρών από τη Σακκάρα, τη νεκρόπολη της πόλης του Μέμφις, δείχνουν ξεκάθαρα μοτίβα τόσο από την Ελληνική όσο και από την Καρική παράδοση. Οι Κάρες ήταν αρχαιότατος λαός στην Μικρά Ασία, που κατοικούσε ΝΔ της Ιωνίας, στην Καρία. Γείτονες λαοί τους ήταν οι Πελασγοί, οι Καυκάνοι, και οι Λέλεγες. Οι Κάρες κατοικούσαν κυρίως στη απόκρημνη Μυκάλη, την Μίλητο και την κοιλάδα του ποταμού Μαιάνδρου.
Εργασίες μεταφοράς και αναστήλωσής των αγαλμάτων
Ο ίδιος ο ιστορικός Ηρόδοτος αναφέρει την παρουσία Ελλήνων εμπόρων στην Αίγυπτο, και είναι γνωστό ότι οι ξένοι ήδη εκείνη την εποχή κατείχαν θέσεις στη διοικητική και θρησκευτική ζωή του βασιλείου. Σαφώς, πολύ πριν οι Πτολεμαίοι αποκτήσουν εξουσία πάνω στην αρχαία σφαίρα της Αιγύπτου, οι Έλληνες είχαν αφήσει τα σημάδια τους σε αυτό το αξιοσημείωτο μέρος - όπως έχουν αφήσει σε όλο τον Κόσμο από τότε.
ΜΕ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ /world.greekreporter.com/ ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΜΩΝ
