Εμπορία ξυλείας από απόσταση 1700 χλμ στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία...

Δενδροχρονολογικά στοιχεία για το εμπόριο ξυλείας από μεγάλες αποστάσεις δείχνουν ότι στήριξε την κατασκευή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Έφερναν ξυλεία από 1700 χλμ για κατασκευές στην Ρώμη

Οι Ρωμαίοι βασίζονταν στην εμπορία ξύλου μεγάλων αποστάσεων για να κατασκευάσουν την αυτοκρατορία τους, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ανοικτής πρόσβασης PLOS ONE από τον Mauro Bernabei από το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας της Ιταλίας και τους συναδέλφους του.

Μερικές από τις σανίδες βελανιδιάς κατά χώραν στη βάση της στοάς

Οι ανάγκες σε ξυλεία της αρχαίας Ρώμης ήταν τεράστιες και σύνθετες, με διαφορετικούς τύπους δέντρων από διάφορες τοποθεσίες γύρω από τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία και πέρα από αυτά που χρησιμοποιούνται για πολλούς σκοπούς, συμπεριλαμβανομένων των κατασκευών, της ναυπηγικής και των καυσόξυλων

Δυστυχώς, το εμπόριο ξυλείας στην αρχαία Ρώμη είναι κακώς και λίγο κατανοητό, καθώς πολύ λίγη ξυλεία έχει βρεθεί σε μια επαρκή κατάσταση για ανάλυση. Σε αυτή τη μελέτη, ο Mauro Bernabei βρήκε επιτυχώς ημερομηνίες που καθορίζουν την προέλευση και τη χρονολόγηση των ασυνήθιστα καλά διατηρημένων αρχαίων ρωμαϊκών δειγμάτων ξυλείας.

Μερικές από τις σανίδες βελανιδιάς κατά χώραν στη βάση της στοάς

Οι εικοσιτέσσερις ξύλινες σανίδες ( το είδος Quercus) που αναλύθηκαν σε αυτή τη μελέτη ανασκάφτηκαν κατά την κατασκευή του Μετρό στη Ρώμη κατά την περίοδο 2014-2016.

Αποτελούσαν μέρος ρωμαϊκής στοάς στους κήπους του Sannio (που κάποτε ανήκε σε πλούσια ιδιοκτησία ήταν δε πλούσια διακοσμημένη ). Οι συγγραφείς της μελέτης μέτρησαν τα ράχη των δακτυλίων δένδρων για κάθε σανίδα και έτρεξαν στατιστικές δοκιμές για να προσδιορίσουν τη μέση χρονολόγηση, επιτυχώς χρονολογώντας δεκατρείς από τις σανίδες.

Μερικές από τις σανίδες βελανιδιάς κατά χώραν στη βάση της στοάς

Η Δενδροχρονολόγηση

Συγκρίνοντας τις χρονολογημένες σανίδες τους με τις χρονολογίες αναφοράς της Μεσογείου και της Κεντρικής Ευρώπης, οι συγγραφείς διαπίστωσαν ότι οι βελανιδιές που χρησιμοποιούνται για τις ράμπες της ρωμαϊκής κατασκευής έχουν κοπεί από τα βουνά Jura στην ανατολική Γαλλία, τα οποία απέχουν 1700 χιλιόμετρα.
Με βάση τον χυμό που βρέθηκε σε 8 από τα δεκατρία δείγματα, οι συγγραφείς μπόρεσαν να περιορίσουν την ημερομηνία κατά την οποία οι βελανιδιές αυτές κόπηκαν μεταξύ 40 και 60 ετών και διαπίστωσαν ότι όλες οι σανίδες προέρχονταν από γειτονικά δέντρα.

Λαμβάνοντας υπόψη τις διαστάσεις της ξυλείας και την τεράστια απόσταση που ταξίδευε αυτή , οι συγγραφείς της μελέτης προτείνουν ότι οι Ρωμαίοι (ή οι έμποροι τους) πιθανόν μετέφεραν την ξυλεία με τα ποτάμια Saône (Σων) και Rhône (Ροδανός Ορισμένες φορές ταυτίζεται με τον Ηριδανό, που είναι η ονομασία ποτάμιας θεότητας της ελληνική μυθολογίας, γιο του Ωκεανού και της Τηθύος. ) στη σημερινή Γαλλία πριν τη μεταφέρουν στην Μεσόγειο Θάλασσα και έπειτα επάνω προς τον ποταμό Τίβερη στη Ρώμη, αν και αυτό δεν μπορεί να επιβεβαιωθεί.

Εκεί στην απόληξη του Ροδανού υπάρχει σήμερα η πόλη Άρλ. Η Αρλ ιδρύθηκε από τους αρχαίους Έλληνες (Φωκαείς) τον 6ο αιώνα π.Χ. με το όνομα Θηλίνη. Κτισμένη κοντύτερα στη θάλασσα από τη σημερινή της θέση, ήταν μεγάλο λιμάνι. Πιθανά λοιπόν Έλληνες έμποροι να κατείχαν το εμπόριο ξυλείας στην περιοχή.

Ο ποταμός Saône

Οι συγγραφείς σημειώνουν ότι η δυσκολία να αποκτηθούν αυτές οι σανίδες - οι οποίες δεν προέρχονταν ειδικά από μια αισθητική λειτουργία αλλά την χρησιμοποιούσαν στα θεμέλια της στοάς - δείχνουν ότι η υλικοτεχνική οργάνωση της αρχαίας Ρώμης ήταν σημαντική και ότι το εμπορικό τους δίκτυο ήταν ιδιαίτερα προχωρημένο.

Ο Ροδανός ποταμός

Ο Bernabei σημειώνει: «Αυτή η μελέτη δείχνει ότι στη ρωμαϊκή εποχή, το ξύλο από τα φυσικά δάση της βορειοανατολικής Γαλλίας χρησιμοποιήθηκε για οικοδομικές εργασίες στο κέντρο της Ρώμης ...

Λαμβάνοντας υπόψη την απόσταση που υπολογίζεται ότι είναι πάνω από 1700χλμ και τα μέσα μεταφοράς με όλα τα πιθανά εμπόδια στην πορεία μας, η έρευνά μας υπογραμμίζει τη σημασία του ξύλου για τους Ρωμαίους αλλά και την ισχυρή διοικητική οργάνωση της ρωμαϊκής κοινωνίας ".