ΟΠΛΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ ΧΑΛΚΟΥ ΒΕΛΗ ΚΑΙ ΤΟΞΑ

Το τόξο είναι ένα από τα αρχαιότερα γνωστά όπλα του πολέμου και εξαιτίας του εύρους του, ήταν και το πιο βολικό όπλο του κυνηγού. Η χρήση του απλού ξύλινου τόξου και τα φτερά στο βέλος που πιστοποιούνται στην Ευρώπη είναι από τα τέλη της Ανώτερης Παλαιολιθικής περιόδου (πριν από 10550 π.Χ.). Στην Ελλάδα το τόξο είναι πιθανό να αναγνωριστεί ως αυτόχθων όπλο από τη Νεολιθική περίοδο, έστω και αν κατά την Μινωική περίοδο αλλά και στον Μυκηναϊκό κόσμο ποτέ δεν ήταν «ίσο» με τη σημασία και τη
διάχυση που είχαν τα τόξα εν γένει στις ανατολίτικού τύπου κοινωνίες. Από αυτά που έχουν γίνει γνωστά στο Αιγαίο την περίοδο της Εποχής του Χαλκού έχουμε δύο βασικά είδη τόξων: